Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шут the word is in our database.
шут (тĕпĕ: шут) more information about the word form can be found here.
Халӗ ак урӑхла шут турӑм.

А зараз иначе решила.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Паллах станицӑна таврӑнатӑп!» — ҫирӗп шут тытрӗ те Аксинья, Григорипе мӗнлерех тӗл пуласси тата унпа хӑвӑрт ҫураҫасси ҫинчен шухӑшласа, кулса илчӗ.

Нынче же ночью вернусь в станицу!» бесповоротно решила Аксинья и улыбнулась своим мыслям о том, как она встретится с Григорием и каким скорым будет примирение.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах хӑвӑр шут тытнӑ пек тӑваймастӑр эсир, Мажаров юлташ!..

Не пройдет у вас этот номер, товарищ Мажаров!..

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Корней халӗ хӑй илтнинчен те, ватӑ кӑмака ӑсти уншӑн ҫӗрле ӗҫлеме шут тытнинчен те тӗлӗнсе кайрӗ.

Корней стоял, потрясенный и тем, что услышал, и тем, что старый печник ради него решился работать ночью.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Асатте, ҫапах та мӗншӗн яла таврӑнма шут тытрӑр-ха эсир? — ыйтрӗ Мажаров, старике пӗркеленчӗклӗ питӗнчен ачашшӑн пӑхса.

— Почему вы, дедушка, все-таки решили вернуться в деревню? — спрашивал Мажаров, с нежностью глядя в морщинистое, в глубоких складках лицо старика.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӑшт иккӗленнӗ хыҫҫӑн Ксени ним пытармасӑр, тӗпӗ-йӗрӗпех ыйтса пӗлме шут тытрӗ:

Немного поколебавшись, она решила быть откровенной до конца:

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Пурпӗрех ӑна шыраса тупатӑп та калатӑп! — шут тытрӗ Мажаров ҫирӗппӗн.

«Все равно разыщу ее сейчас и скажу! — упрямо решил он.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах аслӑ пиччене пӗлетӗп ӗнтӗ эпӗ, вӑл хӑй мӗн шут тытнинчен каялла чакакан ҫын мар.

Но старшего нашего братца ты знаешь — уж если что он решил, от своего не отступит.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл ашшӗне Ксюшӑпа калаҫса пӑхма, вӑл ӑна хур тӑвасшӑн пулнипе мар, пысӑк ӗҫ валли хӑйӗн ирӗкне сыхласа хӑварма ҫирӗп шут тытнипе ҫапла туни ҫинчен ӑнлантарса пама тархасланӑ.

Константин умолял, чтобы батя поговорил с Ксюшей, объяснил ей, что он поступил так не потому, что хотел оскорбить ее, а потому, что твердо решил сохранить свою свободу для большого дела.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кам та пулин сӑнама шут тытнӑ пулсан, кӗтсе тӑнӑ пулӗччӗҫ-и?

Если б кто и вздумал следить, рази б стал ждать?

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл Мускавран ӗмӗрлӗхех кайма шут тытнӑранпа тӗлӗнмелле улшӑну пулса иртет унпа.

Удивительное что-то происходило с ним с тех пор, как он решился навсегда оставить Москву.

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Кирек мӗнле пулсан та, Иннокентие тупса, ӑна йӑлтах каласа памалла, — шут тытрӗ Ксени.

«Нужно во что бы то ни стало найти Иннокентия и рас-сказать все ему, решила Ксения.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӑшт шухӑшласа пӑхнӑ хыҫҫӑн вӗсем, Никодим пиччӗшӗпе тата Васенӑ йӑмӑкӗпе тӑван ялне таврӑнса, ял хуҫалӑхне ҫӗклеме пулӑшма шут тытнӑ.

После некоторого раздумья они с братом Никодимом и сестрой Васеной решили вернуться в родную деревню и помочь подъему сельского хозяйства.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шурӑ ҫи витти ҫинче сарӑлса выртакан хаҫат ҫине пӑхсан, Корней тӳрех пысӑк ӳкерчӗк курчӗ: варринче унӑн арӑмӗ Пелагея ларать; вӑл, именчӗклӗ те телейлӗскер, Корней ҫук чухне ҫакӑн пек шут тытнӑшӑн унран каҫару ыйтнӑ пек туйӑнать; унпа юнашар Корней ашшӗ, кӗреҫе сухаллӑ Иван мучи юпа пек хытса тӑнӑ; сылтӑм енче, савӑнӑҫлӑн кулса, Роман тӑрать, сулахай енче — пусӑрӑнчӑк Никодим, ун ҫумне, хӑйне хаҫат валли ӳкернипе тӗлӗнсе-савӑнса кайнӑ пек, чи кӗҫӗнни — вун сакӑр ҫулти Васенӑ вырнаҫса ларнӑ.

Газета лежала на белой скатерти во весь разворот, и Корней сразу увидел в центре полосы большой снимок: посередине сидела жена Корнея — Пелагея, робко-счастливая, и словно просила у него извинения, что она решилась на такой шаг в его отсутствие; рядом с нею каменно застыл бородатый дед Иван, отец Корнея; с правой стороны стоял довольно ухмылявшийся Роман, с левой — сдержанно-строгий Никодим, а около него примостилась младшая, восемнадцатилетняя Васена, будто до крайности удивленная и обрадованная тем, что ее фотографируют для газеты.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вара Мажаров, кулкаласа, «Овод», «Андрей Кожухов», «Мӗн тумалла?» кӗнекесене вуласа тухнӑ хыҫҫӑн, ҫав кӗнекесенчи геройсем пек, вӑйлӑ та ҫирӗп, нимӗнрен те хӑраман ҫын пулма шут тытни ҫинчен аса илме пуҫланӑ — вӑл сарайра нӳрӗ ҫӗр ҫинче, ҫара хӑмасем ҫинче ҫывӑрнӑ, пӑр пек сивӗ шывра шыва кӗнӗ, ҫӳлӗ ҫырантан пуҫхӗрлӗ сикнӗ, чи йывӑр та хура ӗҫе хӑй ирӗкӗпе кайнӑ.

И Мажаров, посмеиваясь, стал вспоминать, как он, прочитав «Овод», «Андрея Кожухова», «Что делать?», решил быть таким же сильным, непреклонным и бесстрашным, как герои этих книг, — спал па сырой земле в сарае, на голых досках, купался в ледяной воде, бросался вниз головой с высокого обрыва, вызывался на самую тяжелую и черную работу.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ку усал ӗҫе тума ху пӗчченех шут тытрӑн-и эсӗ? — ҫавӑн пекех, сассине хӑпартмасӑр, ыйтрӗ те Аникей конюха хулпуҫҫинчен хӗрхеннӗ пек тӗкрӗ.

— Один ты на это темное дело решился? — все так же, не повышая голоса, спросил Аникей и участливо тронул конюха за плечо.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вара пӗрре кӗркунне Корней… шут тытнӑ: унччен ҫакна вӑл хӑйӗн кун-ҫулӗнче килсе тухма пултаракан чи пысӑк хӑрушлӑх тесе шутланӑ.

И однажды осенью Корней решился на то, о чем прежде думал, как о самом страшном, что могло выпасть на его долю.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хам эпӗ сан пата района миҫе ҫул пырса ҫӳрейместӗп ӗнтӗ, Егора мӗн чухлӗ каланӑ кӗрсе кур тесе, анчах ӑна каласа итлеттеретӗн-и, хӑй пӗр шут тытсан.

А сама я к тебе в район уже какой год не могу выбраться, Егору сколь раз говорила — зайди проведай, но ему если что втемяшится, сроду не повернешь!

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шыв хӗрринченн паршӑсем ҫине кӗме пӗр начар кӗпер пулнӑ; вӑл кӗпер ҫинче пӗр «переселенный» теекен хушаматлӑ чиновник тӑнӑ, тата тӗс кайнӑ тумтирлӗ студент, тата шурӑ, кӗске тумтирсемпе икӗ матрос тӑнӑ, вӗсенчен пӗрин аллинче хут, тепӗрин аллинче шут пулнӑ.

На жиденьком помосте, соединявшем берег с баржей, стоял чиновник, по народному прозвищу, «переселенный», стоял студент в полинявшем мундире и два матроса в белых куртках, — один с тетрадью, другой с счетами.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

— Эпир кунта планласа хӑтлантӑмӑр та ак ҫапла шут турӑмӑр, — хавхаланса калаҫма тытӑнчӗ Кудинов.

— Мы тут плановали и надумали так, — оживленно заговорил Кудинов.

LXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed