Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чей the word is in our database.
чей (тĕпĕ: чей) more information about the word form can be found here.
Чей ӗҫме хирӗҫ мар, — терӗ Пробатов, Мажаров ҫине ҫаврӑнса пӑхса.

— Не откажусь, — сказал Пробатов и оглянулся на Мажарова.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ларӑр-ха, чей ӗҫтерсе ӑшӑтам сире.

Садитесь, чайком вас согрею.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӗр пилӗк ҫул пулать ӗнтӗ унтанпа — пирӗн пата хаҫатран килнӗ пӗр ҫын кӗнӗччӗ, — терӗ хӗрарӑм, сӗтел ҫине чей куркисем лартса.

— Годов пять тому будет, объявился у нас один гражданин, из газеты приезжал, — сказала женщина, расставляя на скатерти чашки.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ялт сиксе тӑрса, чей тултарнӑ стакана кӑшт ҫеҫ йӑвантарса ямарӗ.

Рывком поднялся, чуть не опрокинув стакан с чаем.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах Корней никама та ятламан, арӑмӗн аллинчен пӗр стакан чей илнӗ те кӗҫӗн ывӑлӗ ӑҫти ҫинчен ыйтнӑ.

Но Корней не стал никого распекать, принял из рук жены стакан чая, поинтересовался, гдо младший сын.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кашни килте пӗр сехет, икӗ сехет ларать, чей ӗҫет, тем ҫинчен те калаҫать…

Сидит в каждой избе по часу, по два, пьет чай и рассуждает на самые различные темы…

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

 — Эпӗ сана чӑнах та выҫӑхнӑ тесе, сан вара чей ҫеҫ ӗҫес килет иккен!

 — Я думала, что ты на самом деле изголодался, а тебя, оказывается, только на чай потянуло!

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, мӗншӗн, эпир чей вӗретӗпӗр, ӑшӑнӑпӑр…

— Ну зачем же, мы вскипятим чайку, обогреемся…

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вырӑн ҫинчен сиксе тӑрсан вӑл, чӳрече каррисене сирет те, пӳлӗме хӗвел кӗрет, савӑнӑҫлӑскер, йӑмӑкне ирхи апат хӑвӑртрах хатӗрлеме васкатать, тутисене пӗҫерте-пӗҫерте чей ӗҫет те урама тухса чупать.

Вскакивая с постели, он раздвигал шторки на окнах, впуская в комнату солнце, в радостном нетерпении поторапливал сестру с завтраком, пил, обжигаясь, крепкий чай и выбегал на улицу.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗсем чей ӗҫсе, мӗн-мӗн тумаллине шутласа пӗтерсе хуратчӗҫ ӗнтӗ — кухньӑра темскер кӑштӑртатни илтӗнчӗ те, малти пӳлӗм алӑкӗ патӗнче Никитӑ Ворожнев курӑнса кайрӗ.

Они уже допивали чай и заканчивали все расчеты, когда на кухне послышалась какая-то возня и на пороге горенки вырос Никита Ворожиев.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Чей пар пире часрах!

Живо чаю нам давай!

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Константин проводникрен тӑватӑ стакан сап-сарӑ ҫӑра чей, пӗр ывӑҫ кӑвак пакетлӑ тӑваткал сахӑр катӑкӗсем илсе пычӗ.

Константин принес от проводника четыре стакана горячего янтарно-густого чая в металлических подстаканниках, горсть квадратных пакетиков с кусочками сахара.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӑх, намӑса пӗлместӗн пулсан, — тенӗ Игнат Савельевич, чей чашкине сӗтел ҫине лартса.

— Погляди, коли не совестно, — сказал Игнат Савельевич и поставил блюдечко на стол.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Чармакланӑ пӳрнисемпе тытнӑ чей чашки ҫеҫ чӗтренӗ.

Только блюдечко с чаем мелко дрожало на растопыренных пальцах.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, чей куркине чашки ҫине ӳпӗнтернӗ те, сӗтел хушшинчен тухса, сӑх-сӑхнӑ, кӑшман пекрех хӗрлӗ питне пит шӑллипе шӑлса, каланӑ:

Он опрокидывал чашку вверх дном на блюдце, вылезал из-за стола, крестился и, вытерев рушником бурачно-красное лицо, говорил:

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл унтан Игнат Савельевич, сылтӑм аллин чаркаланӑ пӳрнисемпе тарӑн чей чашки тытса, тутисене чаплаттарса, шыва мӗнле ӗмнине шиклӗн пӑхнӑ.

Он со страхом смотрел оттуда, как Игнат Савельевич, примостя на растопыренных пальцах правой руки глубокое блюдце, сосал, причмокивая, воду.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ирхине ирех сӗтел ҫине витре ҫурӑ кӗрекен сӑмавар кӑларса лартнӑ, аҫа ҫури турӑ кӗтессине ларнӑ та турӑшсене капӑрлатнӑ, тӗксӗммӗн ҫиҫекен шуҫ ҫине пӑхса, кранран курка хыҫҫӑн курка пушатнӑ, йывӑррӑн сывласа, пӑртак тӑвар янӑ чей ӗҫнӗ.

С утра ставили на стол полутораведерный самовар, отчим усаживался под божницей и, глядя на тускло блестевшую жесть, украшавшую иконы, цедил из крана чашку за чашкой и, отдуваясь, пил крутой, чуть посоленный кипяток.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ыттисӗр уншӑн пилӗкне аваҫҫӗ, вӑл хӑйӗн мулне чышкипе чӑмӑртаса тытнӑ та сахӑрпа чей ӗҫет!

На него, значится, другие хребтину гнут, а он зажал снос богатство в кулак и пьет чай с сахаром!

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пробатов сасартӑк ура ҫине тӑчӗ те пӳлӗм тӑрӑх сӗтел ҫуммипе уткаласа ҫӳреме пуҫларӗ, сӗтел хушшинче ларакансем, тӗкӗнсе те пӑхман тулли чей куркисене айккинелле лартса, ун ҫине куҫ илмесӗр пӑхрӗҫ.

Пробатов вдруг поднялся и заходил по комнате мимо стола, за которым сидели все остальные и жадно следили за ним, отставив в сторону полные, нетронутые стаканы с чаем.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Курки пушансан, вӑл хӑех сӗтел ҫинче ларакан чейникрен чей тултарчӗ, ҫакна пурне те, итлеме пӑрахмасӑр, хӑвӑрт турӗ.

Когда чай кончался, он сам наполнял стакан из стоявшего на столе чайника, но все это проделывал почти автоматически, не отвлекаясь.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed