Шырав

Шырав ĕçĕ:

хыҫӗнче (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.

Кӗпер урлӑ каҫсан сулахай енче, аслашшӗ ӗҫлекен тимӗрҫ лаҫҫи патне ҫитичченех, типӗ улӑх сарӑлса выртать, тӗмсем лараҫҫӗ, ун хыҫӗнче вара — ешӗл хурӑн вӑрманӗ.
Слева за мостом до дедушкиной кузни — чахлая выбитая луговина, мелкий кустарник, за которым зеленеет березовый лес.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ун хыҫӗнче вара, чылай инҫетре, ҫак таврари чи илемлӗ вырӑн пуҫланса каять — унта лӑпкӑн та мӑнаҫлӑн Ока шывӗ юхса выртать; инҫетре-инҫетре, кунтан пӗр пин километрта, вӑл Атӑла юхса кӗрет.
А за ней, в синеватой дали, течет невидимая отсюда красавица здешних мест Ока; где-то очень далеко, по словам отца, за тысячу километров от села, Ока впадает в Волгу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ял хыҫӗнче, улӑхра, ачасемпе пӗрле Саша ларать.
За селом, на лугу, Саша сидел с ребятами.

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ял хыҫӗнче, вӑрманта, лаштра юмансем кашласа лараҫҫӗ, ҫинҫе хурӑнсем шап-шурӑ курӑнаҫҫӗ, ҫамрӑк чӑрӑшсем тӑвайккипе аялалла чупса анаҫҫӗ.
За околицей, на опушке леса, шумят ветвистые дубы, белеют тонкие березы, сбегают по косогору вниз молодые елки.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унта, хапха хыҫӗнче, ешӗл курӑк ҫинче, колхоз хӗрӗсем михӗсем ҫӗлеҫҫӗ.
За воротами на зеленой траве колхозные девочки шили мешки.

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫатан хыҫӗнче, ял Совечӗн пысӑк шурӑ пӳрчӗ патӗнче, пуш-пушах, пӗр ҫын та курӑнмасть.
За плетнем, около белой просторной хаты сельрады, было пусто.

Лав ҫинче хура тутӑр ҫыхнӑ хӗрарӑм ларать, ун чӗркуҫҫийӗ ҫинче пӗчӗк ача ҫывӑрать, ун хыҫӗнче тата виҫӗ ача ҫыхӑсенчен тытса ларса пыраҫҫӗ.
На телеге сидела женщина, повязанная темным платком; на коленях у нее спал ребенок; сзади сидело еще трое, держась за узлы.

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Инҫетри вӑрман хыҫӗнче темскер кӗмсӗртетсе илчӗ, аяккалла янӑраса кайса, ерипен илтӗнми пулчӗ…
За дальним лесом что-то ухнуло и, прокатившись по земле глухим эхом, замерло…

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Утар хыҫӗнче чечеке ларнӑ хуратул ашкӑрса ларать; пӗр ансӑр ҫул утартан улӑхалла илсе тухать.
Прямо за пасекой пышно цвела гречиха; узенькая дорожка выходила на свежий, нескошенный луг.

Тӳпере, таткаланчӑк шурӑ пӗлӗтсем хыҫӗнче, самолет кӗрлени илтӗнчӗ.
В небе, за белыми разорванными облаками, загудел самолет.

Чие йывӑҫҫисем хыҫӗнче сетка тӑхӑннӑ Матвеич, вутпуҫҫипе тӗтӗм кӑларса, вӗллери рамкӑсене пӑхать.
За вишнями Матвеич, в сетке, с дымящимся факелом, разбирал улей.

Юнашар пӳлӗмре, икӗ еннелле уҫӑлакан шурӑ алӑксем хыҫӗнче, ҫын пурӑнман шӑршӑ кӗрет, кӗтесрен, ҫаврака ывӑссемпе витнӗ каткасем ретӗн-ретӗн ларакан ҫӗртен, тутлӑ пыл шӑрши кӗрет.
Белая двустворчатая дверь вела в соседнюю комнату; там было свежо и чисто, а из угла, где стояли в ряд бочонки, покрытые круглыми крышками, сильно пахло медом.

Сасартӑк вӑрман хыҫӗнче каллех кӗмсӗртетме тытӑнчӗ.
И вдруг опять что-то за лесом стало бабахать.

11 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Кивви вӑл кунта, вӑрман хыҫӗнче…
А старая вот тут, за леском…

6 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӳме хыҫӗнче экскаваторсем ӗҫлеҫҫӗ, грузовиксем кӗрлеҫҫӗ, ҫурт ӳснӗҫемӗн ӳссех пырать.
За забором экскаваторы работают, грузовики рычат, растет этаж за этажом.

3 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Урра! — кӑшкӑрса ячӗҫ пӗр харӑс ун хыҫӗнче.
Ура! — дружно вырвалось за его спиной.

1 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шурӑ пӳртсем хыҫӗнче, пахчасенчен аяларах, чечекленекен улӑх леш енче, пӗчӗк ҫырма шарлатса юхса выртать.
А позади белых хат, понизу за огородами, за цветистым лугом, кружит быстрая речка.

Крепость стени хыҫӗнче минаретсемпе мечетсен тӑррисем курӑннӑ, вӗсем ҫинчи ҫурла пек япаласем хӗвелпе йӑлтӑртатса кӑна тӑнӑ.
Из-за крепостных стен выглядывают верхушки минаретов и мечетей с сверкающими в лучах солнца полумесяцами.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

Анчах вӗсем нумаях та каяйман, карта хыҫӗнче ларакан старик чӑтаймасӑр, тӑшман пӑшалпа персе тивертмеллех ҫывхарасса, кӗтсе тӑмасӑрах кӗрӗслеттерсе янӑ.
Но едва они сделали несколько шагов, как ключарь, сидевший за изгородью, не выдержал и, не ожидая, пока враг подойдет на необходимую для его дробовика дистанцию, выстрелил.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Ял хыҫӗнче вӗсем.
— За селом, батюшка.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics