Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗпе the word is in our database.
кӗпе (тĕпĕ: кӗпе) more information about the word form can be found here.
Хӗрарӑмсен пичӗсемпе тутисем кӑвакарса кайрӗҫ; вӗсен сарлака кӗпе аркисем айӗнче сивӗ сывлӑш хумӗсем намӑссӑррӑн хуҫаланчӗҫ.

У баб синели щеки и губы; под широкими подолами юбок охально хозяйничал мороз.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл Иван Алексеевичпа Мишкӑн ҫыхӑнусӑр сӑмахӗсене тӑнларӗ, ыйтусемпе пӳлчӗ, мундштукне кӑшласа кӑтӑртаттарчӗ, унтан, шуҫӑм ҫути килес умӗн, пирусне фланельрен ҫӗлетнӗ таса мар кӗпе ҫине ӳкерсе, сисмесӗрех ҫывӑрса кайрӗ.

Он слышал путаные рассказы Иван Алексеевича и Мишки, вставлял вопросы, грыз мундштук и уже перед зарей незаметно уснул, уронив папиросу на фланелевую грязную рубаху.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр хӗрлӗармеецӗ, ҫурӑмӗ тӑмпа шуралнӑскер, тайкаланса илсе, ҫамрӑк хӗрарӑма — Христоньӑсен кӳршине — ташлама чӗнчӗ, анчах лешӗ килӗшмерӗ, пӗрмечеллӗ кӗпе аркине аллипе пуҫтарса тытса, Григорий патне ыткӑнчӗ.

Один из красноармейцев, с обеленной спиной, качнувшись, пригласил молоденькую бабенку — соседку Христони, но та отказалась и, захватив в руку сборчатый подол, перебежала к Григорию:

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сылтӑм аллине лӑпкӑн хӑйӗн кӑкӑрне хыпашларӗ, пӳрнисем хӑйсем тӗллӗнех аялти кӗпе тӳмисене вӗҫерте-вӗҫерте тӳмелерӗҫ.

Правой спокойно шарил у себя по груди, а пальцы механически застегивали и расстегивали пуговицы нательной рубахи.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий, мӑя пӑвакан кӗпе ҫухине тӳрлетнӗ май, чӳречерен пӑхрӗ те, юра юнпа вараласа, йытӑ йӑваланнине, вилес умӗн хӑрушла асапланса, персе шӑтарнӑ айӑкӗпе тимӗр сӑнчӑра кышланине курчӗ.

Григорий, поправляя ворот душившей его рубахи, увидел в окно, как в снегу, пятня его кровью, катается собака, в предсмертной яростной муке грызет простреленный бок и железную цепь.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрлӗармеец ирӗклӗн тӑрать: тӳмине вӗҫертсе янӑ аялти кӗпе ҫухипе шӑрт пек хытӑ хура сухал пусса илнӗ карланкине юнӑхса пӗтнӗ чӗрнеллӗ хулӑн хура пӳрнисемпе тӗрткелесе илет.

Красноармеец стоял вольно, черными толстыми пальцами с засохшей на, ногтях кровью трогал расстегнутый ворот нательной рубахи и острый, в черной щетине, кадык.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑмсем, турӑшсем айӗнче ларакан Степана лайӑхрах курма тӑрӑшса, хушӑран ун ҫинелле пӑха-пӑха илчӗҫ, унӑн пиншакне, кӗпе ҫухине, сехетӗн кӗмӗл вӑчӑрине, ҫӳҫне куҫӗсемпе хыпашласа тӗрӗслерӗҫ, хӑйсем тӗлӗннине лайӑххӑн пытараймасӑр, пӗр-пӗрин ҫине кулкаласа пӑхрӗҫ.

Бабы изредка метали в сторону сидевшего под образами Степана любопытные взгляды, щупали глазами его пиджак, воротничок, серебряную часовую цепку, прическу, переглядывались с плохо скрытыми, изумленными улыбками.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кӗме чармастӑн-и? — ыйтрӗ те Пантелей Прокофьевич хӑмпӑлчӑланарах тӑракан ҫӗнӗ кӗпе пӗркеленчӗкӗсене пысӑк пуҫлӑх патне кӗнӗ чухнехи пек васкаса тӳрлетрӗ.

— Дозволишь взойтить? — спросил Пантелей Прокофьевич и, словно к начальству являясь, суетливо оправил складки топорщившейся новой рубахи.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка, шлепкеллӗ ҫыннӑн урапа сиктернипе чӗтренекен усӑк хулпуҫҫийӗсемпе тусан тивсе вараланӑ шурӑ кӗпе ҫухи ҫине пӑхса, утне пӗр хушӑ лав хыҫӗнчен тытса пычӗ.

Некоторое время Мишка ехал позади, посматривая на вислые плечи человека в шляпе, подрагивавшие от толчков, на белую запыленную полоску воротничка.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унччен килӗнче кун каҫичченех каҫхи кӗпе вӗҫҫӗн тата ҫыхса тунӑ аялти ӑшӑ йӗм тӑхӑнса ҫӳренӗ ватӑ пан арчасенчен нафталин шӑрши ҫапнӑ сюртукӗсемпе генералсем тӑхӑнакан шалпар шӑлаварӗсене кӑларма хушрӗ.

Старый пан, прежде целыми днями ходивший по дому в ночной рубахе и теплых вязаных подштанниках, приказал извлечь из сундуков пропахшие нафталином сюртуки и генеральские, навыпуск, брюки.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Листницкий вӑрахчен ӑна тӗссӗрленнӗ куҫӗнчен тинкерсе пӑхрӗ, шӑпӑрт шарламасӑр выртрӗ, намӑсланнипе, пушӑ кӗпе ҫаннине вӑрӑ пек утиял айнелле пытарчӗ.

Листницкий подолгу глядел в ее выцветшие глаза, молчал, стыдливо, воровски прятал под одеяло порожний рукав рубашки.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Солдатов сулахай аллипе Мишкӑна кӗпе ҫухинчен ярса илчӗ те, ӑна чӑмӑрӗпе ҫатӑрласа тытса, ҫӳлелле карӑнтарса туртрӗ, сылтӑм аллине вӗҫертме хӑтланчӗ.

Солдатов левой рукой схватился за ворот Мишкиной рубахи; стягивая его в кулаке, поднимая, пытался освободить правую руку.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Суранне кӗпе ҫаннипе туртса ҫыхнӑ та — каллех ҫарсем патне ыткӑннӑ.

Перехватил он рану рукавом от рубахи и к войскам.

Суворов Кинбурнра тӑни // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Подтелков, пуҫне хӑюллӑн та мӑнаҫлӑн каҫӑртса, пукан ҫине улӑхса тӑчӗ, кӗре ӳтлӗ хулӑн мӑйӗ айӗнчи кӗпе ҫухине вӗҫертрӗ те хӑех, пӗр ҫӳҫенмесӗр, супӑньленӗ йӑлмака мӑйне тӑхӑнчӗ.

Подтелков мужественно, гордо подняв голову, взобрался на табурет, расстегнул на смуглой толстой шее воротник сорочки и сам, не дрогнув ни одним мускулом, надел на шею намыленную петлю.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ун ҫумӗнче, кӗпе аркине ҫӗтӗк йӗм пӗҫҫи ҫинелле турткаласа, Лагутин тӑрать; виҫҫӗмӗшӗ — Тамбов ҫынни Игнат, тепри — Ванька Болдырев, паллама ҫук улшӑнса кайнӑскер, сахалтан та пӗр ҫирӗм ҫул чухлӗ ватӑлнӑ сӑнлӑскер.

За ним, натягивая подол рубахи на порванную штанину, гнется Лагутин, третий — тамбовец Игнат, следующий — Ванька Болдырев, изменившийся до неузнаваемости, постаревший, по меньшей мере, на двадцать лет.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл, кӗре ӳтлӗ яка аллине кӑтартса, юбка айне тирпейлӗн майласа чикнӗ хӗрлӗ кӗпе ҫаннине чавси таранах тавӑрнӑ.

Рукава розовой вобранной в юбку рубахи на ней были засучены, оголяя смуглые точеные руки.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӗр ҫарран, аялти кӗпе вӗҫҫӗн алӑкран шӑвӑнса кӗчӗ, шӑппӑн утса, Бунчук кравачӗ патне пырса тӑчӗ.

Босая, в одной рубашке, скользнула она через порог, тихонько подошла к его койке.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анна унӑн тӗлӗнмелле ҫинҫелсе юлнӑ мӑйӗ ҫине, йӳле янӑ кӗпе ҫухавийӗ айӗнчи путса кӗнӗ ҫӳхе кӑкӑрӗ ҫине шӑммипе тирӗ ҫеҫ тӑрса юлнӑ хыткан алли ҫине пӑхрӗ, нихҫан тутанса курман вӗри юратупа хӗрхенӳ туйӑмӗ чунне пӑлхантарса янипе, малтанхи хут ӑна типшерсе сарӑхнӑ ҫамкинчен лӑпкӑн, ҫепӗҫҫӗн чуп туса илчӗ.

Анна глядела на его странно тонкую шею, на впалую, бестелесную грудь, видневшуюся в распахнутый ворот рубашки, на костистые руки; волнуемая глубокой неиспытанной раньше любовью и жалостью, в первый раз просто и нежно поцеловала его сухой желтый лоб.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗпе ҫухине турткаласа тӳрлетнинчен те, тӗреклӗ янахне аллипеле сӳрӗккӗн сӗртӗне-сӗртӗне илнинчен те, сарлака куҫ хупаххисен хӗррипе ҫунатланса тӑракан куҫ харшисене ҫилӗллӗн сиктерсе хускатнинчен те вӑл аравасӑр хытӑ хумханни палӑрать.

Нервозность сказывалась в том, как он поправлял воротничок, скользящими, поверхностными движениями касался энергического подбородка, шевелил бровями, раскрылившимися на широких надглазницах.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Амӑшӗ, кӗпе айӗнчен ҫакса ҫӳремелли пӗчӗкҫӗ хӗресе хыпашласа, хӑй ҫинчен хыврӗ те, ывӑлне чуп туса илсе, хӗрес хурса, мӑйӗнчен ҫакрӗ, ҫаккине ҫухави айне туса майларӗ: пӳрнисем хӑйӗн сивӗ тытнӑ пек тӑрӑлтатса чӗтрерӗҫ.

Мать, торопясь, сняла с себя нательный маленький крест, — целуя сына, крестя его, надела на шею, заправляла гайтан за воротник, а пальцы прыгали, кололи холодком.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed