Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хӑна the word is in our database.
Хӑна (тĕпĕ: хӑна) more information about the word form can be found here.
Ҫынсене хӑна тумалла!

Чем будешь угощать гостей на свадьбе?

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗнех вара, Боримечка туйне ан манччӑр тесе, эпир кусене те хӑна туса ярӑпӑр, — терӗ Спиридончо.

— Ну, что ж, мы и этих угостим, — чтобы помнили свадьбу Боримечки, — сказал Спиридончо.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӑрат ӑна, пире хӑна тутӑр, — терӗ хӑрах куҫли, вут патӗнче вӑл хӑйӗн тӑлисене типӗтме тытнӑччӗ, тӑлисенчен пӑс та шӑршӑ тухать.

— Подними ее, пусть угостит нас, — сказал одноглазый, сушивший у огня свои обмотки, от которых поднимался пар и шел тяжелый запах.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Е эс пире мӑйӑр хуппинчен пӗҫернӗ гяур компочӗпе ҫеҫ хӑна тӑвасшӑн-и-ха? — тесе хушрӗ вӑлах пуҫтарман сӗтел ҫине виртлешсе пӑхнӑ май.

Или ты собираешься угощать нас своим гяурским компотом с ореховой скорлупой? — добавил он, бросая презрительный взгляд на неубранный стол.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Вӗсен мана та хӑна тумалла, кама-кама пулӗ те, мана тӳпи тиветех, — кӑшкӑрарах каларӗ Цанко арӑмӗ, — вӗсене хам ҫураҫтартӑм теме те пултаратӑп.

— И меня должны угостить; кому-кому, а мне полагается, — кричала Цанковица, — ведь я их, можно сказать, сосватала!

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫамрӑксен савӑк ӗҫне Цанко та хутшӑнчӗ, арӑмӗ хӑна тӑвас енӗпе аппаланма тытӑнчӗ.

Цанко тоже принимал участие в общем веселье, Цанковица же хлопотала по хозяйству, готовя угощение.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эрехӗ, чӑн та, начарах мар-ха, анчах эпӗ эрехшӗн те, хӑна тунӑшӑн та, лашуна утӑ панӑшӑн та пӗр пус та илместӗп.

— Да, винцо неплохое… но ни за него, ни за угощение, ни за сено я с тебя ни гроша не возьму…

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эс мана хӑна тунипе пит те хӗпӗртерӗм, пуринчен ытла эрехне юратрӑм, — терӗ Огнянов, виртлесерех.

Я очень доволен твоим гостеприимством и особенно твоим вином, — насмешливо проговорил Огнянов.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Айӑп ан ту, Граф, эпӗ сана хӑна турӑм.

— Нет, Граф, извини, я тебя угощал.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Турӑ мӗн панипе хӑна тӑвӑп эппин.

— Угощу чем бог послал.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ял ҫыннисем пӗр-пӗринпе ӑмӑртса тенӗ пек хӑйсен юратнӑ учительне хӑна тума тӑрӑшнине Огнянов ним чухлӗ те пӗлмен.

Он и не подозревал, что все местные жители соперничали друг с другом, стараясь получше угостить любимого учителя.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ас туса ил-ха, эпӗ тек сан шутупа хӑна пуласшӑн мар, лавккаран хамах ҫӑкӑрпа чӑкӑт туянса килетӗп…

— Возьмись за ум, не то я откажусь от твоего угощения и буду покупать себе в лавке хлеб и брынзу…

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Старикӗн хӑна йышӑнма юратакан кил-йышӗ, суранлӑ ҫыннӑн асапне май килнӗ таран чакарасшӑн пулса, пит аван пӑхрӗ.

Гостеприимная семья старика ухаживала за раненым, всячески стараясь облегчить его страдания.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫакӑн пек ытла ир ун патне хаклӑ хӑна ҫеҫ пыма пултарасса лайӑх ӑнкарать вӑл.

Он догадался, что в такую рань к нему может постучаться только необычный гость.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Дойчин пичче, тӑр-ха эс те, хӑна пур-ҫке пирӗн! — вӑратса та мар, ҫывӑракан ват ҫынна тӗккелесех тӑратрӗ Ненко.

— Дед Дойчин, вставай, у нас гость! — разбудил или, лучше сказать, растолкал Ненко спящего старика.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Темӗн мар-ҫке, ачасем: аван пулать-и, начар-и — ҫак вырӑнтах вӗсене минчет тӑвӑпӑр та, ан тив пире эрехпе хӑна туччӑр, — терӗ Нистор Фракалец.

— Плевое дело, ребята: худо ли, хорошо ли, — обвенчаем их тут, на месте, да пусть нас вином угостят, — сказал Нистор Летун.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Апла пулсан, эс кӗҫӗр пирӗн хӑна пулатӑн…

— В таком случае ты этой ночью будешь нашим гостем.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халь ӗнтӗ эсир маншӑн ҫывӑх тӑван вырӑнӗнче, чи хаклӑ хӑна пулатӑр.

Теперь вы стали для меня еще более дорогим гостем и братом.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Викентий вара хӑна ытла ӗшӗнсе ҫитнине, сӑнӗ-пичӗ пир пек шурса кайнине асӑрхарӗ те ҫӗр каҫмашкӑн пӗр пушӑ пӳлӗм сӗнчӗ.

Но Викентий, заметив, что гость очень изнурен и бледен, предложил отвести его в нежилую келью и там устроить на ночлег.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эс хӑна тӑвасса кӗтетпӗр, ак пӗрле ӗҫӗпӗр те — туслашӑпӑр…

Нам хочется, чтобы ты нас угостил; выпьем вместе — друзьями станем…

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed