Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗҫсе (тĕпĕ: ӗҫ) more information about the word form can be found here.
Кораблевӗ пӗр вӗҫӗмрен тултара-тултара ӗҫет, Мария Васильевна вара хӑйӗнне тутанса анчах пӑхрӗ, тултарнӑ черккине те ӗҫсе ямарӗ.

и Кораблев наливал и наливал себе, а она только раз пригубила и так и не допила свою рюмку.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӑмӑрткайӑкӗ пӗрре сӑхрӗ, иккӗ сӑхрӗ, тет те, ҫунаттипе сулса, ҫӑхана ҫапла каларӗ, тет: ҫук, ҫӑхан тусӑм, виҫҫӗр ҫул виле ҫисе пурӑниччен, пӗрре кӑна аванрах чӗрӗ юн ӗҫсе курам та, малашне турӑ мӗн парӗ! — терӗ, тет.

Орел клюнул раз, клюнул другой, махнул крылом и сказал ворону: нет, брат ворон; чем триста лет питаться падалью, лучше раз напиться живой кровью, а там что бог даст!

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Эпӗ халӗ телефонпа кайса калаҫап, эсӗ кофе ӗҫсе чӗнмесӗр лар.

— Я сейчас пойду звонить по телефону, а ты сиди, пей кофе и молчи.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир ӗҫсе калаҫса лартӑмӑр.

Мы пили и разговаривали.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл йывӑр кӑвак пуҫне усса, васкамасӑр чей ӗҫсе ларать.

Он сидит, понурив тяжелую седую голову, и медленно, гулкими глотками попивает чай с блюдечка.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Глазетовӑй сӑкман тӑхӑннӑ старик хӑйӗн чылаях ром ярса хутӑштарнӑ виҫҫӗмӗш стакан чейне васкавлӑн ӗҫсе ячӗ те, генерала: — Ман шутпа, ваше превосходительство, наступлени мелӗпе те, оборона мелӗпе те мар, урӑхла тумалла, — тесе ответ пачӗ.

Старичок в глазетовом кафтане поспешно допил третью свою чашку, значительно разбавленную ромом, и отвечал генералу: — Я думаю, ваше превосходительство, что не должно действовать ни наступательно, ни оборонительно.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Сковородников, ӗҫсе ӳсӗрӗлсе, анне патне пычӗ, ӑна хулпуҫҫинчен ҫапса: — Эх, Аксинья, тупрӑн ҫав! — терӗ.

Старик Сковородников, крепко выпив, подошел к ней и ударил по плечу. – Эх, Аксинья, променяла ты…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл пӗр вӗҫӗмрен калаҫса, ӗҫсе, кулса ларчӗ, вӑхӑтӑн-вӑхӑтӑн темле улшӑнса кайса питне аллипе сӑтӑра-сӑтӑра илчӗ.

Она разговаривала, пила, улыбалась, но иногда со странным выражением проводила рукой по лицу.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Фортецире пурнатпӑр, Ҫӑкӑр ҫисе, шыв ӗҫсе; Вӗри кукӑль ӑмсанса Тӑшман килсе перӗнсен, Хӑна тума пӗлӗпӗр, Тупасене картечьпе Авӑрласа перӗпӗр…

Мы в фортеции живем, Хлеб едим и воду пьем; А как лютые враги Придут к нам на пироги, Зададим гостям пирушку: Зарядим картечью пушку.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ӗҫсе ярӑп-и унта, мӗн тӑвап-и, унпа сан ӗҫ ҫук.

— Пропью ли я или нет, не твое дело.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл ӑна, йытӑ, хупах тӗл пулсанах ӗҫсе ярать вӗт.

Он его пропьет, собака, в первом кабаке.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Чихирь ӗҫсе чӑнтӑхать те мӗн тӗле килнине йӑлтах турама пуҫлать.

— Как напьется чихиря, так и пошел крошить все, что ни попало.

Фаталист // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Кирлӗ таран нарзан ӗҫсе, ҫӑкасем лартса тунӑ вӑрӑм аллейӑ тӑрӑх пӗр вунӑ хут утса ҫаврӑннӑ хыҫҫӑн эпӗ Вера упӑшкине тӗл пултӑм.

Выпивши положенное число стаканов нарзана, пройдясь раз десять по длинной липовой аллее, я встретил мужа Веры.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Княжна юлашки стаканне ӗҫсе янӑ пулас та, ҫӑл патӗнче шухӑша кайса, уткаласа ҫӳрет.

Княжна, вероятно допив уж последний стакан, прохаживалась задумчиво у колодца.

Майӑн 11-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Вӑл васкаварлӑн пӗр куркине ӗҫсе ячӗ те иккӗмӗшне ӗҫесшӗн те пулмарӗ, темӗнле пӑшӑрханнӑ пек пулса, каллех хапхаран тухса кайрӗ: старике Печорин хисеплеменни кӳрентерчӗ ӗнтӗ ҫинчен тата, хӑй унпа туслӑ пулни ҫинчен мана вӑл иртнӗ кунсенче кӑна каласа парсаччӗ, тата пӗр сехет каялла кӑна вӑл унӑн ятне илтсенех «акӑ чупса килет вӑл» тенӗччӗ.

Он наскоро выхлебнул чашку, отказался от второй у ушел опять за ворота в каком-то беспокойстве: явно было, что старика огорчало небрежение я Печорина, и тем более, что он мне недавно говорил о своей с ним дружбе и еще час тому назад был уверен, что он прибежит, как только услышит его имя.

Максим Максимыч // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Чарӑнаҫҫӗ пулин те, кунта яшка пӗҫерсе пама е хир чӑххи ӑшалама никама та хушаймӑн, мӗншӗн тесен ку гостиницӑна виҫӗ инвалида шанса панӑ та, вӗсем виҫҫӗшӗ те вара ытла айван, ҫитменнине ура ҫине тӑрайми ӗҫсе ӳсӗрӗлеҫҫӗ, вӗсемпе еҫ тума ҫуках.

Где между тем некому велеть зажарить фазана и сварить щей, ибо три инвалида, которым она поручена, так глупы или так пьяны, что от них никакого толка нельзя добиться.

Максим Максимыч // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Лётчик ҫавӑнтах пӗр пысӑк кружкӑпа шыв ӗҫсе ячӗ.

Летчик жадно, с шумом выпил большую кружку воды.

Юлашкинчен калани // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

«Рихтгофенсем» пирки ҫак паттӑрла сӑмахсене вӑл, паллах, пуринчен ытла хӑйӗн кофине ӗҫсе яма пуҫланӑ Алексее мар, хӗршӗн каланӑ, — лешӗ, чечексемпе тӑрмашнӑ хушӑрах, вӑхӑтран-вӑхӑта хӗрлӗ питлӗ те илемлӗ Петров ҫине пӑха-пӑха илнӗ.

Эта воинственная тирада насчет «рихтгофенов» была адресована, конечно, не столько Алексею, уже допивавшему свой кофе, сколько девушке, которая, возясь с цветами, нет-нет да и бросала косые взгляды на румяного, пригожего Петрова.

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Чейне те ӗҫсе янӑ ӗнтӗ, тахҫанах кӳлнӗ лашасем те сивӗре шӑнса тӑраҫҫӗ; хӗвеланӑҫ енчен уйӑх шупкаланать, вӑл инҫетри тусен тӑрринчи чаршав татӑкӗсем пек ҫакӑнса тӑракан хура пӗлӗтсен ӑшне пытанма хатӗрленсе ҫитнӗ.

Между тем чай был выпит; давно запряженные кони продрогли на снегу; месяц бледнел на западе и готов уж был погрузиться в черные свои тучи, висящие на дальних вершинах, как клочки разодранного занавеса;

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Мӗн пултӑр иккен ун пек ҫынсене! — терӗ вӑл стаканри чейне ӗҫсе ярса, — тарса хӑтӑлнӑ!

— Да что этому народу делается! — отвечал он, допивая стакан чая, — ведь ускользнул!

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed