Шырав
Шырав ĕçĕ:
«Мур пӗлет-и, тем шут тытать-ха ҫӗрле…» — шухӑшларӗ вӑл, ҫывӑрма выртнӑ май.«Черт его знает, на что он может ночью решиться…» — думал он, укладываясь на ночлег.
XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Шӑпах черкессемпе ҫапӑҫмалли ҫын, вӑл, ав мӗн шут тытнӑ-ха!Вся статья ему бы с черкесами воевать, а он ишь чего удумал!
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Чӑланта вӑл темле ӑнсӑртран пӗр витре шур сӑрӑпа ультрамарин тупрӗ те ҫавӑнтах кивелсе тӗссӗрленнӗ чӳрече хупписене сӑрлама шут тытрӗ.
III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ковчегов пассажир чугун ҫул станцине кайма шут тытнӑччӗ, анчах унта ҫитме кунтан вӑтӑр пӗр километр иккен.
Ҫул ҫинче ҫырса пынӑ журнал // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Пӗр-пӗр ачасем планер тума шут тытнӑ, тейӗпӗр, ыттисем ҫул юсасшӑн, тата ыттисем темле урӑхла усӑллӑ ӗҫ тума шутланӑ, тейӗпӗр.
III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.
Хӑй вара шырама кайма шут тытрӗ.
Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.
Коля, нивушлӗ хӗрхенме шут тытнӑччӗ вара эсӗ?
Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Тӗрлӗ лӑпӑр-лапӑр итлесе тултарнӑ та хӑй пӗлӳлӗхӗпе вӗҫкӗнленме шут тытнӑ курӑнать…
Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ҫавӑнтах лӗпӗш галстук ҫакнӑ, сӗлекине те лайӑххӑн шӑлма пултарайман пӗр шӗпӗн анекдотсем калама шут тытать.И вот один пижон с галстучком-бабочкой надумал анекдоты рассказывать.
Петровсен ҫемье дневникӗнчен // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Тепӗр самантран вӑл хӑй кайма шут тытнӑ алӑка курчӗ.
15 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
«Утсене пӗрле кӳлетпӗр те пар лашапа тапранса тухатпӑр, — татӑклӑ шут тытрӗ вӑл.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫавӑн чух шут тытрӑм та эпӗ чаҫрен тухса шӑвӑнма.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Юлашкинчен, шухӑшласа пӑхрӑм та эпӗ йӑлтах полк командирне каласа пама шут тытрӑм, вӗлерме совӗҫ ҫитеймерӗ.Подумал я и решил рассказать обо всем командиру полка, а убивать не дозволила совесть.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Христоньӑна ӑсатнӑ хыҫҫӑн Григорий кӑштах шухӑшлакаласа ларчӗ те ҫапла шут турӗ:Проводив Христоню, Григорий после короткого размышления решил:
XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Хӑй ҫапла шут тытнӑ… — тӳрӗ явап парассинчен пӑрӑнчӗ Ильинична.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пӑх-халӗ мӗнле, каҫсерен хӑна тӑрӑх йӑрккама шут тытнӑ…
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Кӑнтӑрлахи апат хыҫҫӑн Ильинична Натальйӑпа калаҫса пӑхма, ҫие юлнине пӑрахма нимӗнле хӗн-хӗсӗк те тесе ӳкӗте кӗртме шутланӑччӗ: савӑт-сапа ҫунӑ хушӑра вӑл, хӑй шухӑшӗпеле, каласа итлеттерме вырӑнлӑрах йӳтӗмсем шырарӗ, Наталья мӗн шут тытни ҫинчен старике те систерсе хума, хуйха-суйхӑ пула кӑтӑрса кайнӑ кинне вӑл пулӑшнипе ухмахла хӑтланасран ӳкӗтлесе чарма шухӑшланӑччӗ, анчах вӑл савӑт-сапапа аппаланнӑ вӑхӑтра Наталья, шӑппӑн пуҫтарӑнса, килтен тухса кайрӗ.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫапах та чӑтрӑм-ҫке-ха, ачасене те пӑхса ӳстертӗм, килтен те нихҫан пӗрре тухса каяс шут тытман.А ить выжила же, и детей воскормила, и из дому ни разу не счиналась уходить.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Урӑх мӗн шут тытас-ха?
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Вара мӗн шут тытрӑн эсӗ?
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.