Шырав

Шырав ĕçĕ:

хыттӑн the word is in our database.

хыттӑн (тĕпĕ: хыттӑн) more information about the word form can be found here.

Эпӗ Васька ҫеҫенхир тӑрӑх хуланалла кайнине нумайччен пӑхса тӑтӑм, унтан тусеймерӗм, картуза хыврӑм та хыттӑн кӑшкӑртӑм:
Я долго глядел, как Васька уходил по степи к городу, потом не выдержал, снял картуз и закричал:

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Унтан хыттӑн, сасси ҫӗтсе лармалла кӑшкӑрса вулама тытӑнчӗ:
И он стал громко читать:

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫав вӑхӑтрах вулакан ҫыннӑн сасси таврари шӑплӑхра уҫҫӑн та хыттӑн янӑрарӗ:
А голос читавшего отчетливо и громко раздавался в тишине:

Унтан тӳрленсе тӑчӗ те хыттӑн, хаяррӑн кӑшкӑрчӗ:
Она выпрямилась и громко, в отчаянии выкрикнула:

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Костыльне ҫӗклесе, вӑл хыттӑн кӑшкӑрчӗ:
Он высоко поднял над головой костыли и закричал:

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпир Васькӑпа иксӗмӗр колоннӑна кӗрсе тӑтӑмӑр, кулса илтӗмӗр те палланӑ юрӑ сӑмахӗсене хыттӑн юрлама пуҫларӑмӑр:
Мы вдвоем с Васькой пристроились к бастующей колонне и звонко подхватили знакомый припев:

Юз ун еннелле ҫаврӑнчӗ те хыттӑн, хаяррӑн каласа хучӗ:
Юз обернулся и жестко возразил:

Эпир, аялта кӗпӗрленсе, хыттӑн пӑшӑлтатса ыйтрӑмӑр:
Мы снизу шепотом спрашивали:

Старик хӗлӗхсене туртнӑ май юрламасть, вӑл пӗрре питӗ хуллен, кӑшт ҫеҫ илтӗнмелле, тепре хыттӑн та хаяррӑн калать:
Старик ударял по струнам и не пел, а говорил, то тихо, едва слышно, то громко и сердито:

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пӗр чӳречерен, решетке витӗр, хӗрлӗ тутӑр курӑнчӗ, тахӑшӗ хыттӑн: — Юлташсем, кӗрешме ан чарӑнӑр! — тесе кӑшкӑрчӗ.
Из одного окна сквозь решетку просунулся красный платок и кто-то прокричал: — Братья! Продолжайте борьбу!

— Акӑ вӗсен тӗрӗс сучӗ, юлташсем! — терӗ вӑл хыттӑн.
— Вот их правосудие, товарищи! — громко произнес он.

— Пирӗнтен инҫетре те мар, ҫӳҫӗ-пуҫӗ арпашӑнса кӑйнӑ пӗр хӗрарӑм лашине ташлаттарса тӑракан сотник патне чупса пычӗ те, ҫийӗнчи кофтине кӑкӑрӗ тӗлӗнче туртса ҫурса, хыттӑн кӑшкӑрчӗ:
Я видел, как недалеко от нас какая-то женщина с растрепанными волосами подбежала к сотнику, который гарцевал на коне, рванула на груди кофточку и крикнула:

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Казаксем умӗнче сиктерсе пыракан шурӑ перчеткеллӗ ҫамрӑк сотник чӗлпӗрӗнчен тӑрук туртса лашине чӗвен тӑратрӗ те хыттӑн, сассине тӑсса команда пачӗ.
Скакавший впереди казаков молодой сотник в белых перчатках рывком вздыбил вороного коня и, обернувшись к всадникам, громко, нараспев, подал команду:

Фаэтон пускӑчи ҫине тӑрса, полицмейстер хыттӑн кӑшкӑрчӗ:
Стоя на крыле фаэтона, полицмейстер зычно крикнул:

Унтан сасартӑк хампа юнашарах сасӑ илтрӗм — те йынӑшни пулчӗ вӑл, те ҫухӑрни; самантранах Васька хыттӑн кӑшкӑрса ячӗ:
Вдруг я услышал рядом не то стон, не то мычанье, потом Васькин вскрик:

Пастуховкӑри Петя шахтёр, штольня патӗнчех, манран пӗр виҫӗ утӑмра ҫеҫ лараканскер, сиксе тӑчӗ те хыттӑн кӑшкӑрчӗ:
Шахтер Петя с Пастуховки, сидевший у самой штольни, шагах в трех от меня, вскочил и крикнул:

— Ирӗклӗхе юнпа илеҫҫӗ! — терӗ атте хыттӑн.
— Свободу добывают кровью! — громко сказал отец.

— Ку вӑл кӗрешӳ мар, пӑтрав! — хыттӑн ҫухӑрса ячӗ мӑнтӑрри Митя тетене хирӗҫ.
— Это не борьба, а смута, — резким голосом отвечал дяде Митяю толстяк.

— Тӑхӑрҫӗр пиллӗкмӗш ҫул пире патшана хирӗҫ ҫапӑҫма вӗрентрӗ! — хыттӑн кӑшкӑрчӗ хура та кӑтра сухаллӑ ҫын, хайхи лешӗ, пирӗн пата Петроградран килни.
— Девятьсот пятый научил нас сражаться с царем! — громко выкрикнул человек с черной кудлатой бородкой, тот, что приехал к нам из Петрограда.

Тахӑшӗ хыттӑн: — Пӗтӗм тӗнчери пролетарисем, пӗрлешӗр! — тесе кӑшкӑрчӗ.
Кто-то громко закричал: Пролетарии всех стран, соединяйтесь!

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics