Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Утнӑ (тĕпĕ: ут) more information about the word form can be found here.
Вӑл тайкаланса, аллисене шалпар шӑлавар кӗсьине чиксе хӑвӑрт утнӑ.

Он быстро и валко шел, глубоко засунув руки в карманы своих широких бобриковых штанов.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чӑпар кӗпе тӑхӑннӑ арӑмпа арҫын хӑвӑрт утнӑ.

Пестрая женщина и мужчина с ширмой шли быстро.

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Урамри ҫынсен куҫӗсемпе тӗл пулас мар тесе, вӗсем сӗнксе утнӑ.

Они шли с таким расчетом, чтобы не встречаться глазами с прохожими.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Салтак пуставӗнчен ҫӗленӗ калпак, ҫавӑн пекех халат тӑхӑннӑ арестант пуҫне усса утнӑ, халат айӗнчен кӑвак йӗмӗ курӑннӑ.

Арестант в ермолке солдатского сукна и в таком же халате, из-под которого высовывались серые подштанники, шел, опустив голову.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Каяссипе каяс марри ҫинчен шухӑшланӑ ҫӗртех Петян каймалла пулнӑ, мӗншӗн тесен ачасем чылай малалла утнӑ ӗнтӗ.

Так что, когда в страшной борьбе с совестью победа осталась все-таки на стороне Пети, а совесть была окончательно раздавлена, оказалось, что мальчики зашли уже довольно далеко.

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хам утнӑ май, ненец пек, мӗн курни ҫинчен шухӑшласа пытӑм.

Как ненцы, я шёл и думал обо всём, что видел.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чирлӗ пулин те вӑл утнӑ.

Он шел больной.

XVI. «Башеннӑй, пер!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫуран хӗрӗх е аллӑ ҫухрӑм утнӑ, нумай пӑшӑрханнӑ.

Прошел пешком верст сорок или пятьдесят, переволновался.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл матросӑн «пурте вилнӗ ҫӗрте вилесси килмен», малалла утнӑ.

А он «на одном месте помирать не захотел», вперёд пошёл.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Таҫталла утнӑ май хам тӗллӗн сӳпӗлтетсе пытӑм, ҫапла тӗлӗнмелле сӳпӗлтетсе пыни хама тем пек килӗшмерӗ.

Я шёл куда-то и болтал, и мне ужасно не нравилось, что я так странно болтаю.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня ҫапах утайман, Ромашов вара пӗччен утнӑ, анчах мамалла мар, каялла, эшелон патнелле утнӑ, — унтан вӑл хайхи Станислав хӗрӗсене тупасса ӗмӗтленнӗ.

Но Саня всё равно не мог идти, и тогда Ромашов пошёл один, но не вперёд, а назад, к эшелону, — он надеялся отыскать давешних девушек из Станислава.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Паркетлӑ урайӑн тӗттӗмрех тӑваткалӑшӗсем ҫине ҫеҫ пускаласа, утса ҫӳретӗп эпӗ, чӳрече патне пытӑм та пӗрисем тӗттӗмрех курӑнчӗҫ, каялла утнӑ чух — теприсем тӗттӗмрех пек.

Я расхаживала, стараясь ступать только на тёмные квадратики паркета, и, когда я шла к окну, тёмные были одни, а когда назад — другие.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Залра сулхӑн та шӑп, утнӑ май шӑтӑртатса тӑракан паркет ҫап-ҫутӑ.

В зале было прохладно и тихо, блестел паркет, потрескивавший под нашими ногами.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чылайччен чӗнмесӗр утнӑ хыҫҫӑн, эпӗ, шухӑша кайнӑскер: — Ҫыру тавраш ҫук, телеграмма нумай пулмасть пулчӗ, — терӗм.

Сперва мы шли молча, потом я сказала, полная своих мыслей: — Писем нет, а телеграмма недавно была.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӑна ыратнӑ ури тунипе явтарса илсе, чӗркуҫҫи хутламӗпе хӗстерсе, йывӑҫ урапа утнӑ пек, хӑйне хӑй тертленсе пырать…

Зажал ее под коленом скрюченной ноги и прихватив конец ступней, ковылял, как на деревяшке…

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Трамвай ҫинчен анса, хамӑн йывӑр чӑматанӑма ҫӗклесе утнӑ урам та пушӑрах курӑнчӗ.

Пустовата была и та, по которой, сойдя с трамвая, я тащилась с моим чемоданом.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӗтрекен аллипе кукша пуҫне шӑлса, утнӑ май ӳкес мар тесе, урисене епле килнӗ — ҫапла ылмаштаркаласа пусса, хӑй кабинетне кӗрет пек вӑл акӑ.

Дрожащей рукой он проводит по лысой голове и идет в свой кабинет, механически переставляя ноги, как будто боится упасть.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Утнӑ май шухӑшласа пырать вӑл, эпӗ ун хыҫҫӑн утатӑп, ҫав тем пысӑкӑш хулара та эпир иксӗмӗр кӑна — Катя та эпӗ, ун хыҫҫӑн пыраканни, анчах вӑл мана курмасть.

Она шла и думала, и я шёл за ней, и это было так, как будто мы одни шли в огромном городе, совершенно одни — Катя и я за ней, но она меня не видела.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл, укҫа илсен, утнӑ май, пукан ҫине пырса такӑнчӗ те тухрӗ, — ку та ҫавӑн майлӑ пулмалла пек туйӑнчӗ пире, вара эпир Иван Павлычпа сцена ҫине урӑх пӑхмарӑмӑр.

Когда он взял деньги и вышел, налетев по дороге на стул, что тоже вышло вполне естественно, мы с Иваном Павлычем больше не смотрели на сцену.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ҫӗрле вӗҫме вӗрентӗм, кун пек чухне старт пуҫланать, вара мӗн ҫӳле хӑпарса ҫитичченех сӗм тӗттӗм пӑлтӑрта хыпашласа утнӑ пек туйӑнать.

Я изучил ночные полёты, когда сразу за стартом начинается тьма и всё время, пока набираешь высоту, кажется, что ощупью идёшь по тёмному коридору.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed