Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӑмӑллӑн the word is in our database.
ҫӑмӑллӑн (тĕпĕ: ҫӑмӑллӑн) more information about the word form can be found here.
Чӳлмекки чӑл-парах саланса кайрӗ, ун катӑк-ванчӑкӗсем айӗнчен сывлӑш шӑхӑрса тухрӗ, Щукарь мучи йӗклетсе илчӗ, ҫӑмӑллӑн, хӑвӑрт-хӑвӑрт хашкаса, сывлама пуҫларӗ, банкисене пӗр чӑрмавсӑрах хӑйпӑтса ывӑтрӗ.

Та рассыпалась, со свистом рванулся из-под черепков воздух, дед Щукарь утробно икнул, облегченно, часто задышал, без труда сорвал банки.

17-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

ҫӑмӑллӑн ҫаврӑнса тӑчӗ:

повернулся c живостью:

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫав вӑхӑтрах унӑн хӑйӗн те алли тӳрӗ пулман: хирте ӑна ют ҫӗмелсемпе тыткаланӑ — ку ҫамрӑкрах чухне пулнӑ-ха, ватӑла-киле вара вӑл ҫын пурлӑхӗ ҫине ытлашшипех ҫӑмӑллӑн пӑха пуҫланӑ: алӑ айне мӗн тӗл пулнине пурне те ҫаклатнӑ.

Но он и сам охулки на руку не клал: прихватывали его в степи с чужими копнами — это смолоду, а под старость стал он вовсе на чужое прост: брал все, что плохо лежало.

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Лашасем картишӗнчен ҫӑмӑллӑн тапранса тухса кайрӗҫ.

Лошади резво взяли со двора.

8-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл, кулкаласах пӗр-пӗр турата ҫӑмӑллӑн тытса сирнӗ пек, алӑка хупӑрласа тӑракан Тимофее айкинелле пӑрса тӑратрӗ, унтан сулӑмлӑн утса пынипе мӗскӗннӗн чӑнкӑр-чанкӑр янӑраса кайнӑ савӑт-сапа шкапӗ тӗлӗнчен иртсе, арча патне ҫитсе тӑчӗ.

Улыбаясь, легко, как ветку, отодвинул рукой стоявшего в дверях Тимофея и — мимо горки с жалобно зазвеневшей под его шагами посудой — к сундуку.

7-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӑл икӗ уран тӑра-тӑра пӑхкалать, авкаланса ҫӳлелле сике-сике илет, унтан пӗшкӗнет те йӑлтӑркка кӗмӗл тусан ӑшне путса юр чавать, хӳри вара хӑйӗн, ҫемҫен те ҫӑмӑллӑн шӑвӑнса, хӗп-хӗрлӗ ҫулӑм чӗлхи пек тӑсӑлса, юр ҫине выртать.

Она становилась в дыбки, извиваясь, прыгала вверх и, припадая на передние лапы, рыла ими, окутываясь сияющей серебряной пылью, а хвост ее, мягко и плавно скользнув, ложился на снег красным языком пламени.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Мӑнтӑр лашасем, ҫутӑ сӑрсемпе ула-чӑла сӑрласа пӗтернӗ таврически хыҫлӑ ҫунана ҫӑмӑллӑн шутарса, малалла ыткӑнчӗҫ.

Сытые, овсяные лошади рика легко понесли тавричанские сани со спинкой, крикливо окрашенной пестрыми цветами.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Черепица витнӗ пысӑк ҫурт умӗнче вӑл ҫӑмӑллӑн кӑна сиксе анчӗ те лашине пӗчӗк хапхаран ҫавӑтса кӗчӗ, чӑпӑркка аврипе хуллен ҫеҫ кантӑкран шаккарӗ.

Возле крытого черепицей просторного куреня спешился, ввел в калитку коня и, тихо стукнув в окно рукоятью плети, позвал.

1-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тарланӑ лашан йӗп-йӗпе вӗри ҫурӑмне хыпашласа пӑхнӑ хыҫҫӑн, вӑл хӑйӗн пысӑк пӗвӗпе ҫӑмӑллӑн йӗнер ҫине хӑпарса ларчӗ, унтан лашине хӗлле те шӑнман ӑшӑх юханшыва уттарса кӗчӗ.

И, ощутив горячую, запотевшую конскую спину, ловко вскинул в седло свое большое тело, мелкую, не замерзающую и зимой речушку стал переезжать вброд.

1-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫак ырӑ шӑршӑ вара садсенче каҫ тӗттӗмӗ кӑвакарса киличченех, симӗсрех тӗс ҫапнӑ уйӑх ҫап-ҫара туратсем витӗр хӗсӗнсе тухичченех, ҫу хушмашкӑн апат шырама тухнӑ мулкачсем юр ҫине ҫӑмӑллӑн пуса-пуса йӗр туса тухичченех тытӑнса тӑрать.

Тонкий многоцветный аромат устойчиво держится над садами до голубых потемок, до поры, пока не просунется сквозь голызины ветвей крытый прозеленью рог месяца, пока не кинут на снег жирующие зайцы опушенных крапин следов…

1-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Иккӗшӗ те витӗнсе выртса тӗлӗрсе кайнӑччӗ ӗнтӗ, унччен те пулмарӗ, ура сасси ҫӑмӑллӑн тап-тап туни илтӗнсе каять.

И уже оба укрылись и задремали, как вдруг послышались легкие шаги: туп, туп…

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Вӑл ачин урисене ҫӗтӗк-ҫатӑкпа витрӗ, пуҫелӗкне тӳрлетрӗ те каллех ҫӑмӑллӑн калаҫма пуҫларӗ:

Она прикрыла тряпьем голые ножки сына, поправила под его головой темное изголовье и снова заговорила, легко так:

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Хӑйсен каймалли тӗлне лайӑх курса, вӗсем кӑшт пӗр ик-виҫ минут малтан анчах ҫӑмӑллӑн утса пынӑ; вӗсем умӗнче патшан юмахри сӑнӗ чаплӑн курӑнса тӑнӑ, вӗсем ӑна пӑхса хӗпӗртенӗ, юратса кайнӑ, унӑн хӑйсемех тунӑ илемне пӑхса ӳсӗрӗлнипе чӗрисенче пит пысӑк шанчӑксем усранӑ.

Ведь за несколько ничтожных минут перед этим они шли, ясно видя перед собою цель пути, пред ними величаво стоял сказочный образ, они любовались, влюблялись в него и питали души свои великими надеждами.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

— Епле эсӗ, тӑванӑм, ҫӑмӑллӑн каласа паратӑн! — терӗ вӑл.

— Как ты, брат, легко рассказываешь!

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Картлашка тӑрӑх ҫӑмӑллӑн чупса анчӗ, варӑммӑн ярса пусса гараж еннелле утрӗ.

Выйдя на улицу, поспешил к гаражу.

Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60

Унтан Гаврила, йӗпе картузне хывса, сӑхсӑхса илчӗ, ывӑҫне чӑмӑртанӑ укҫисем ҫине пӑхса, ҫӑмӑллӑн, тарӑннӑн сывларӗ, вӗсене хӗвне пытарчӗ, вара, шултра та ҫирӗп утӑмсемпе, Челкаш кайса ҫухалнӑ еннелле мар, тепӗр еннелле, ҫыр хӗррине утса кайрӗ.

Потом Гаврила снял свой мокрый картуз, перекрестился, посмотрел на деньги, зажатые в ладони, свободно и глубоко вздохнул, спрятал их за пазуху и широкими, твердыми шагами пошел берегом в сторону, противоположную той, где скрылся Челкаш.

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Хумсем, кимӗ хӑйӗн ҫулне ҫӗтернине ӑнланнӑ пек, ӑна ҫӳлерех те ҫӳлерех ҫӗклесе ярса, кӗсменсем айӗнчен ачаш та сенкер вутпа хӗмленсе, унпа ҫӑмӑллӑн выляҫҫӗ.

Волны точно понимали, что эта лодка потеряла цель, и, все выше подбрасывая ее, легко играли ею, вспыхивая под веслами своим ласковым голубым огнем.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Унӑн гранит хӳми хыҫӗнче ҫын сассисем, шыв пӑшӑлтатни, такам юрлани тата ҫӑмӑллӑн шӑхӑрашнисем илтӗнеҫҫӗ.

За ее гранитной стеной слышались людские голоса, плеск воды, песня и тонкие свистки.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Кимӗ каллех пӗр сассӑр, пӑрахутсем хушшипе ҫӑмӑллӑн ҫаврӑнкаласа, малалла вӗҫтерчӗ.

Лодка помчалась снова, бесшумно и легко вертясь среди судов…

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Икӗ салтак Челкаша хыпашласа пӑхрӗҫ те ҫӑмӑллӑн тӗртсе урамалла кӑларса ячӗҫ.

Два солдата ощупали Челкаша и легонько вытолкнули его на улицу.

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed