Шырав

Шырав ĕçĕ:

утӑ the word is in our database.

утӑ (тĕпĕ: утӑ) more information about the word form can be found here.

Утӑ ҫине йывӑҫ антарма каякансем вырнаҫнӑ, хӑшӗ урисене усса ларнӑ, хӑшӗ месерле кайса ӳкнӗ.
На них разместились сплавщики — кто сидел, свесив ноги, кто лежал, опрокинувшись навзничь.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ытти лавсем ҫине те туллиех утӑ хунӑ.
Сено было навалено вровень с дробинами и на других конных упряжках.

Вӑл утӑ купи патӗнче ирттернӗ каҫа хӑйӗн ҫӗнӗ пурнӑҫ пуҫламӑшӗ тесе шутланӑ, часах-и, часах мар-и, анчах Анфиса хӑй арӑмӗ пуласса вӑл пӗлсех тӑнӑ.
Ночь, проведенную в поле возле копны, он считал началом новой жизни, и то, что Анфиса рано или поздно будет его женой, у него уже не вызывало сомнения.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫемен Анфисӑн чӑмӑркка пуҫне хӑш вӑхӑтра тытса чӑмӑртанине те астуса юлмарӗ, утӑ купи ҫине тутри ӳкнине те курмарӗ, хӑйӗн кулса тӑракан вӗри тутипе чуптума тытӑнсан, ури айӗнчи ҫӗр хускалнӑ пек, чӗтреннӗ пек туйӑнса кайрӗ ӑна…
Семен не помнил, как сжал ладонями ее маленькую голову, не видел, как на копну упала косынка, он стал целовать ее смеющиеся горячие губы, и земля под ним точно зашаталась и закружилась…

Анчах Ҫемен калтине те, уйӑхпа ҫуталса тӑракан утӑ купине те курмарӗ, ура айӗнче типӗ курӑк чӑштӑртатнине те, шӑрчӑксен юррине те илтмерӗ.
Семен не видел ни ящерицы, ни копны в лунном свете, не слышал ни шелеста сухой травы под ногами, ни звона кузнечиков.

Тин ҫулнӑ типӗ утӑ ӑшшӑн туйӑннӑ, улӑх чечекӗсен шӑрши кӗнӗ.
Сено было свежее и сухое, от него веяло теплом и запахом полевых цветов.

Ҫулӗ ҫине ҫӗлӗк пек утӑ купи тухса тӑман пулсан, вӗсем нимӗн курмасӑр таҫта кайнӑ пулӗччӗҫ…
И если бы на пути у них не встала высокая копна сена, они бы так, ничего не видя, шли бы и шли неизвестно куда…

Ҫемен тахҫанах улӑха, утӑ ҫулакансем патне кайӗччӗ, анчах пахчара Анфиса пурри ӑна чарса тӑнӑ.
Семен давно бы ушел в поле, к косарям, но на огороде его удерживала Анфиса.

Вӑл утӑ ҫуласси мар!
Это же не косовица!

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫунат айӗнче вӗтлӗх вӑрмансем, утӑ капанӗсем, ӗнесем, телеграф юписем шуса юлма пуҫларӗҫ, — самолет куҫа курӑнман ту ҫине ҫӳллӗрен ҫӳле хӑпарать.
Под крылом проплывали кустарники, стога сена, пасущиеся коровы, телеграфные столбы, — самолет медленно взбирался по невидимой горе все выше и выше.

XV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тата эпир виҫҫӗмӗш хут ҫумкурӑка ҫумласа пӗтертӗмӗр, пирӗн тырӑсем тап-таса, тырпул тухӑҫлӑ пуласса кӗтетпӗр, утӑ ҫулма пуҫларӑмӑр.
И еще: мы уже давным-давно закончили третью прополку, посевы у нас чистые, ждем урожая, сено начали косить.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Утӑ ҫулас пирки мар-и?
— Не насчет ли сенокоса?

Даша аппа Рагулин патне утӑ ҫулас пирки калаҫма кайни ҫинчен каласа пычӗ, ҫатан урапи пӗр сасӑсӑр тенӗ пӗк чӳхене-чӳхене урамӑн хӗвел ӳкмен енӗпе пырать.
Тетя Даша рассказывала, как однажды она ездила к Рагулину, как разговаривала с ним о сенокосе, а шарабан покачивался и почти бесшумно катился и катился по теневой стороне улицы.

Утӑ ҫулма та вӑхӑт ҫитрӗ, — Рагулин патне ҫавӑнпа каятӑп-ха.
Пора и травы косить, — вот я и еду к Рагулину.

Утӑ ҫулас пирки.
Насчет сенокоса.

Е ҫӗр варринчех казаксем Ӗренпур патне утӑ турттарса пыраҫҫӗ те кӑвайт чӗрте-чӗрте яраҫҫӗ.
То среди ночи подвезут казаки под самый Оренбург охапки сена и распалят костры.

Ҫуна // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Ҫӗрлех салтаксем утӑ патне килнӗ.
Ночью же за сеном явились солдаты.

Лекрӗ // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Хирте, сулахайра та, сылтӑмра та, утӑ капанӗсем.
Слева и справа по полю стога.

Сасартӑк — тинкерет те ача: сӑмси умӗнчех юр купи — пуҫтармӑсӑр юлнӑ кивӗ утӑ капанӗ.
И вдруг — присмотрелся мальчонка: у самого носа снежный бугор неубранный стог залежалого сена.

Ҫил-тӑман // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Дон тӑрӑхӗнчи станицӑсемпе хуторсем пушанса юлчӗҫ, пӗтӗм Дон-ҫи халӑхӗ утӑ ҫулма е хирти ӗҫе тухса кайнӑ тейӗн.
Станицы, хутора на Дону обезлюдели, будто на покос, на страду вышла вся Донщина.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics