Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сулса (тĕпĕ: сул) more information about the word form can be found here.
— Ҫавӑнталла! — ача аллине тинӗселле сулса кӑтартрӗ.

— Туда! — Мальчик махнул рукой в море.

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Аслашшӗ пуҫне сулса: — Истори… — терӗ.

Дедушка покрутил головой: — История!..

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Юлашкинчен вӑл корзинкине хулпуҫҫи ҫине лартрӗ, йӗмне туртса ҫӗклерӗ те, кулкаласа тата пуҫне сулса малалла уттарчӗ.

Наконец он взвалил на плечо садок, подтянул штаны и пошел дальше, крутя головой и недоверчиво улыбаясь.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Юлашкинчен вӑл, аллине сулса, дилижанс пусми ҫинчен каялла ҫул ҫине сикме хатӗрленчӗ, анчах ҫав вӑхӑтрах малта утлӑ стражниксен ушкӑнӗ курӑнчӗ.

Наконец он махнул рукой и уже собирался спрыгнуть с подножки обратно на дорогу, как вдруг впереди показался разъезд.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вара вӗсем хайсен картузӗсемпе кӗписене хывнӑ, аллисемпе сулса пӑлхавҫӑсене саламланӑ.

Тогда они срывали с себя фуражки и рубахи и, с яростью размахивая ими, приветствовали инсургентов.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ҫырччӑрах пӗреххут, — аллине сулса каларӗ кукамай, — халь пурпӗрех ӗнтӗ маншӑн.

— Нет уж! Пускай пропишут, — махнув рукой, сказала бабушка, — теперь мне всё равно.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир вӗсене ачаш та чӑн тӗрӗс туслӑх сунар, ырӑ кӑмӑлпа ал сулса юлар, вара вӗсем хыҫӗнчен ҫак кӗнекене хуллен ҫеҫ хупар.

Пожелаем им верной и ласковой дружбы, в последний раз поглядим им вслед и тихо закроем за ними книгу.

30 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӗнтӗ дирижёр, тӳсеймесӗр кӑшт ҫеҫ хыҫалалла пӑхса, патакне сулса ячӗ, иккӗмӗш пай тапранчӗ.

А дирижер, нетерпеливо оглянувшись на зал, уже взмахнул палочкой, и началась вторая часть.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вара вӑл, хӑрах аллине сулса, хӑюллӑн малалла утрӗ.

И он бодро зашагал, отмахивая на ходу в сторону одной рукой.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл каллех аллине сӳрӗккӗн сулса ячӗ.

И он снова горько махнул рукой.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Хуть те ӑҫта пултӑр вара, инвалидсен ҫуртне куҫсан та юрӗ, — аллине сӳрӗккӗн сулса ячӗ вӑл.

— Куда-нибудь, хоть в дом инвалидов, — сказал он, горько махнув рукой.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл тухтӑра темскер кӑшкӑрса каларӗ, лешӗ вара кулӑшласкер, чӑмӑркка та путӗшле тискер кайӑк пекскер, ним пулман пек пуҫне ҫеҫ сулса илчӗ.

Он что-то закричал доктору, и доктор, смешной, похожий на какого-то круглого забавного зверя, равнодушно кивнул головой.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ пӗррех хӗҫпе пуҫӗ урлӑ сулса ятӑм та, вӑл ҫавӑнтах алӑк урлӑ тӑсӑлса анса, ҫула картласа хучӗ.

Я ударил по ней саблею, и он упал, заградив вход.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Хӑй курайман ҫын ятне илтсессӗн, Марья Ивановна аллисене хӑлаҫласа сулса илчӗ те ним хускалми пулса ларчӗ.

Услыша ненавистное имя, Марья Ивановна всплеснула руками и осталась неподвижною.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ, алӑ сулса, тухса кайрӑм.

Я махнул рукой и ушел.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ҫаврӑнса пӑхрӗ, чарӑнмарӗ, аллине ҫеҫ сулса хӑварчӗ.

Она оглянулась и не остановилась, только махнула рукой.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Савельич, калама ҫук тӗлӗнсе, аллисене сулса илчӗ.

Тут Савельич сплеснул руками с видом изумления неописанного.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ӑмӑрткайӑкӗ пӗрре сӑхрӗ, иккӗ сӑхрӗ, тет те, ҫунаттипе сулса, ҫӑхана ҫапла каларӗ, тет: ҫук, ҫӑхан тусӑм, виҫҫӗр ҫул виле ҫисе пурӑниччен, пӗрре кӑна аванрах чӗрӗ юн ӗҫсе курам та, малашне турӑ мӗн парӗ! — терӗ, тет.

Орел клюнул раз, клюнул другой, махнул крылом и сказал ворону: нет, брат ворон; чем триста лет питаться падалью, лучше раз напиться живой кровью, а там что бог даст!

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл ӑнланаймасӑр ҫаврӑнса пӑхрӗ, аллине ҫилӗллӗн сулса илчӗ те: — Тӑхта! — терӗ.

Он обернулся с недоумением, сердито махнул рукой и сказал: — Подожди!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Паллах ӗнтӗ, ҫийӗнчех курчӗ вӑл мана, анчах пӗр сӑмах та чӗнмерӗ, куҫне кӑшт хӗскелерӗ те пуҫне сулса илчӗ.

Конечно, он сразу увидел меня, но ничего не сказал, только немного прищурил глаза и кивнул.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed