Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсене (тĕпĕ: куҫ) more information about the word form can be found here.
Ахӑртнех прожекторсем пилотсен куҫӗсене шартарса янӑран пулас, бомбӑсене начар пӑрахаҫҫӗ.

Прожекторы, вероятно, ослепляли пилотов: бомбы не попадали в цель.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ унӑн юман кӗрешрен чутласа тунӑ пек сарлака пичӗ ҫинче шӑлйӗререх пӑхакан куҫӗсене курса илтӗм.

Я видел его насмешливые глаза, крупное, будто вырубленное из кряжевого дуба, лицо.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тухтӑр тутӑрне кӑларчӗ, куҫлӑхне, куҫӗсене шӑлкаларӗ те ирӗксӗррӗн кулса илчӗ.

Доктор вынул платок, протер очки, глаза улыбались.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Макӑрса тата аллисемпе сӑтӑркаласа вӗсем куҫӗсене хӗретсе янӑ.

Глаза у них были заплаканы и натерты кулаками.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Илюшка, куҫӗсене ҫилӗллӗн ялтӑртаттарса илчӗ те, мана аннерен вӑрттӑн чӑмӑрккипе аяк пӗрчинчен тӑрӑнтарчӗ.

Илюшка незаметно от матери толкнул меня в бок кулаком, сверкнул глазами.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Аттен хӗвелпе пиҫнӗ аллинче авкаланакан чӗн пиҫиххине мӗншӗн аса илес е аннен хӗпӗртенипе йӗрсе пӗтнӗ куҫӗсене мӗншӗн аса илес…

Зачем вспоминать ремень, угрожающе встряхиваемый в оливковых руках отца, заплаканные от радости глаза матери.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӗрача хӑйӗн, Устин Анисимовичӑнни пек ҫап-ҫутӑ куҫӗсене хӗвелрен хупӑрласа ывӑҫ тупанне куҫ ҫине тытса пӑхрӗ те, алӑкран йӑпӑрт кӗрсе кайса, шӑпӑр йӑтса тухрӗ.

Девочка приложила ладошку от солнца к своим глазам, таким же светлым, как у Устина Анисимовича, впорхнула в дверь и вернулась с веником в руках.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ дельфин тытакансен патронташне те куратӑп, Старокожӑн кӑвакарнӑ тӑнлавӗпе салху куҫӗсене те, аттен мӑйӑхлӑ та сарлака сӑн-питне лайӑхах куратӑп.

Я видел даже патронташи дельфинобоев, седые виски Сторокожа, его пасмурные глаза и широкое, усатое, бесконечно дорогое лицо отца.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Разведчиксем, хӑйсем пӗр вӑхӑтрах тавҫӑрса илнинчен хӑраса ӳкнӗ евӗр, хӑйсен куҫӗсене ӗненмесӗр, пӗр-пӗрин ҫине пӑхса илчӗҫ.

Разведчики переглянулись, не веря своим глазам, будто испугавшись догадки, осенившей их всех одновременно.

XXVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Воронцов пӗр хушӑ Хомана ответлемесӗр, куҫӗсене хӗвел ҫинче пулӑшусӑррӑн мӑчлаттарса пычӗ.

Некоторое время Воронцов ехал, не отвечая Хоме, беспомощно моргая на солнце рыжими ресницами.

XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тӑшман снайперӗсем ун ҫинчен куҫӗсене те илмеҫҫӗ, ҫав зонӑна пырса тухакан кашни ҫыннах йӗрлеҫҫӗ.

Немецкие снайперы не спускали с него глаз, охотясь за каждым, кто появлялся в этой зоне.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Анчах Черныш халӗ ҫумӑра та, огневиксен савӑнӑҫлӑ ушкӑнне те асӑрхамасть, вӑл Шурӑн куҫӗсене ҫеҫ курать, ҫывхарнӑҫемӗн вӗсем сасартӑк ҫуталса кайрӗҫ, йӑлтӑртатма тытӑнчӗҫ.

Для Черныша уже не существовало ни дождя, ни веселой толпы огневиков, существовали только ее глаза, которые, приближаясь, вдруг заблестели.

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Черныш пуҫне планшет ҫине хучӗ те куҫӗсене хупрӗ…

Черныш, положив голову на планшет, закрыл глаза…

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Шӑпланса, куҫӗсене йӑвашлатса пычӗ.

Затихал, остывал на глазах.

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Мӗнле пурӑннӑ, ҫавӑн пекех вилсе кайрӗ: лӑпкӑн, ансатӑн куҫӗсене хупрӗ.

Как жил, так и умер: спокойно, просто, незаметно.

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Хытӑрах ишӗр! — хӑрӑлтатать Черныш, куҫӗсене ҫыран ҫинчен илмесӗр, кимме кирлӗ еннелле кӗсменпе илсе пырса.

— Греби сильнее! — хрипел Черныш, не спуская глаз с противоположного берега, направляя веслом лодку.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Ун пек япалашӑн эпӗ вӗсенне иккӗшӗнне те куҫӗсене чавса кӑларнӑ пулӑттӑм!

— Да за такое я им обоим глаза повыдирал бы!

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл, кунти ҫӗршыва хӑнӑхма тӑрӑшса, куҫӗсене пӗчӗк ача пек чышкипе сӑтӑрать.

Он по-детски протирал кулаком глаза, стараясь освоиться в этой непривычной весенней стороне.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Сагайда лутра йывӑҫсем айӗнче тӳрленсе тӑчӗ, ирхи йӑлтӑркка ҫутҫанталӑк унӑн куҫӗсене шартарсах ячӗ.

Сагайда, выпрямившись среди низких деревьев, некоторое время стоял ослепленный сверканьем утренней природы.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл куҫӗсене ерипен уҫрӗ те савӑнӑҫлӑн тӗлӗнчӗ: ун тӗлӗнче чечеке ларнӑ ҫинҫе улмуҫҫи тураттисене сарса ларать.

Он медленно раскрыл глаза и был радостно поражен: прямо над ним, вся в цвету, раскинула ветви тонкая яблонька.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed