Corpus of the Chuvash language

— Эпӗ ҫитетӗпех! — шанчӑклӑн каланӑ ача, ашшӗ ҫине мӑнкӑмӑллӑн пӑхса.

— Я доплыву! — сказал мальчик, уверенно и гордо глядя на отца.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпир шывӑн сылтӑм ҫыранӗ ҫинче тӑракан хамӑр ҫарсене шанчӑклӑн сыхлатпӑр, хӳтӗлетпӗр.

Мы надёжно прикрываем наши войска на правом берегу.

18. Днепр урлӑ каҫмалли вырӑнсем ҫийӗнче // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Ҫамрӑксене тӑшманпа шанчӑклӑн ҫапӑҫма вӗрентсе хатӗрлемелле.

Нужно так подготовить молодых, чтобы они уверенно дрались с врагом.

10. Ҫапӑҫӑва яланах хатӗр // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Вӑл урамсемпе тӑкӑрлӑксем тӑрӑх, хӑйӗн ҫулне манмасӑр, шанчӑклӑн утса пынӑ.

Он шёл уверенным шагом по улицам и переулкам, ни разу не сбившись с дороги.

Беби шӑпӑртан хӑрать… // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Тӑван ҫӗршыва пӗтӗм чунтан юратни сирӗн чӗрӗрте яланах шанчӑклӑн упрантӑр!

Пусть в ваших сердцах всегда живет любовь к Отечеству!

Раҫҫей Федерацийӗн Патшалӑх Ялавӗн кунӗ ячӗпе саламлани (2021) // Олег Николаев. http://glava.cap.ru/news/2021/08/22/glav ... aet-s-dnem

Хама шанчӑклӑн туятӑп.

Чувствую себя уверенно.

14. Пӗр-пӗччен вӗҫетӗп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Самолет аэродром ҫинче пӗр хут вӗҫсе ҫавӑрӑнчӗ, ун хыҫҫӑн вӑл тӗрӗс те шанчӑклӑн ҫӗр ҫинелле анма пуҫларӗ.

Самолёт сделал один круг над аэродромом, а затем уверенно и правильно пошёл на посадку.

14. Пӗр-пӗччен вӗҫетӗп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Унӑн тумтирне пӑхсан та, пит-куҫӗнчен пӑхсан та, вӑйлӑ та шанчӑклӑн хускалкаланинчен те, вӑл хула ҫынни маррине тӳрех калама пулать.

По его костюму, по резким чертам лица, по его движениям, полным энергии и уверенности, можно было сразу сказать, что он человек не городской.

«Тӗттӗм ту ҫынни» // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

— Ачасем, — терӗ Олег, вӗсем ҫине савӑнӑҫлӑн та шанчӑклӑн пӑхса, — ачасем!

— Ребята, — сказал Олег, глядя на них весело и уверенно, — ребята!

«Ҫамрӑк гварди» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Акӑ вӗсем пурте ман куҫ умӗнче: Толя Попов — яланхи пекех, йӗркеллӗн тумланнӑскер; Дема Фомин — халӗ те хӑйне, яланхи пекех, шӳт тӑвасран тата ашкӑнасран аран тытса чараканскер, Ангелина Самощина — ҫемҫе те сарӑ ҫӳҫлӗ илемлӗ хӗр, — унӑн сенкер куҫӗсем юлташӗсем ҫине шанчӑклӑн пӑхаҫҫӗ; Вася Левашов — тарӑн шухӑшлӑ та хӑюллӑ ҫын; Майя Пегливанова — яштака, ҫӳлӗ, тутисене мӑнкӑмӑллӑн ҫыртнӑскер, Нина Иванцова — хӑйне-хӑй ҫирӗппӗн те йӗркеллӗн тытакан шухӑшлӑ, кирек мӗнле хӑрушӑ ӗҫе кайма, юлташа ҫийӗнчех пулӑшу пама хатӗр тӑраканскер, — эпӗ унӑн тӗлӗнмелле тарӑн, шухӑшлӑ куҫӗсене куртӑм, унӑн куҫӗсенче ҫав маттур хӗрӗн пӗтӗм ҫутӑ чунӗ ҫуталса тӑрать; Валя Борц — чӗмсӗр, асӑрхануллӑ, чи хӑрушӑ ӗҫсем тума хушасса кӗтсе тӑракан хӗр; маттур Сергей Тюленин — типшӗм, ача пекех ҫамрӑкскер, пӗтӗм чун-чӗрипех салтак ӗнтӗ; ҫӳлӗ те яштака Жора Арутюнянц — хӑйӗн хура куҫӗсене ялтӑртаттарса тӑраканскер, яланхи пекех, хӑйне-хӑй ҫирӗппӗн те йӗркеллӗн тытать.

Вот они все передо мной: Толя Попов — по обыкновению, прилично одетый; Дема Фомин — по-прежнему с трудом сдерживающий себя от шуток и шалостей, Ангелина Самощина — красивая девушка с мягкими белокурыми волосами, голубые глаза которой уверенно смотрят на товарищей; Вася Левашов — глубоко задумчивый и смелый человек; Майя Пегливанова — стройная, высокая, с гордой сжатыми губами, Нина Иванцова — мысленная, строгая и последовательная, готовая идти на любую страшную работу, немедленно оказать помощь товарищу, — я видела ее удивительно глубокие, задумчивые глаза, в глазах которых блистала вся светлая душа этой молоденькой девушки; Валя Борц — молчаливая, осторожная, ожидающая приказа о самых опасных делах; бравый Сергей Тюленин — худой, молодой, как ребенок, солдат всей душой; высокий и стройный Жора Арутюнянц, блестя черными глазами, вел себя, как всегда, уверенно и организованно.

«Ҫамрӑк гварди» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Аппарата — йывӑр шӑранакан, ҫемҫе хурҫӑран, шалтан хӑйкачасемпе, ҫӑмӑл фермӑсемпе шанчӑклӑн ҫирӗплетнӗ.

Аппарат был построен из мягкой и тугоплавкой стали, внутри хорошо укреплён рёбрами и лёгкими фермами.

Лось мастерскойӗнче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Скайльс, — халӗ вӑл куҫӗсене хӗснӗ — салтака темиҫе самант тӗсерӗ, тарӑхнипе хыпса илчӗ те Нева еннелле ҫул тытрӗ, — сарлакан, шанчӑклӑн утать.

Скайльс, тоже теперь прищурясь, оглянул солдата, вспыхнул гневно и пошёл по направлению к Неве, — шагал уверенно и широко.

Тӗлӗнмелле пӗлтерӳ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унӑн сӑмахӗсем ҫынсене калама ҫук хӑрушла пырса тиврӗҫ, анчах Кныш шанчӑклӑн ӗҫлеме хӑнӑхнӑ ҫын пулнӑ.

Его слова действовали самым убийственным образом, но он и привык работать наверняка.

6. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

— Пурне те тытатпӑр! — шанчӑклӑн кӗрлесе карӗҫ ыттисем.

— Перело-овим! — уверенно загудели остальные.

4. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Хатӗрлен, — терӗ те Матви пӳрт алӑкӗнчен шанчӑклӑн, тӳррӗн тухса утрӗ…

Help to translate

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Иккӗшӗ те вара вӗсем, шанчӑклӑ ҫӗнӗ куна шанчӑклӑн ҫӗмӗрттерсе кӗнӗн, сӑртран вӗҫнӗ пек анаталла ыткӑнчӗҫ…

Help to translate

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вара, мӗн ӗмӗтленни ҫитнӗн, Кӗҫени умне пырса ӑна хӑй ытамне йӑтса тӑратрӗ те, куҫӗнчен шанчӑклӑн тимлесе: «Пурӑнӑпӑр-ха эпир, Кӗҫени, пурӑнӑпӑр, епле ӑшӑ пурӑнӑпӑр», — тесе, танлӑн, тивӗҫлӗн пӑшӑлтатрӗ.

Help to translate

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Викторушки аҫа ҫури манерлӑ пулмашкӑн вӗренме пуҫларӗ, ун пек вӑраххӑн утса ҫӳреме, улпут аллисем шанчӑклӑн выляса тӑнӑ пек аласене вылятма, аҫа ҫури пек галстука темле ӑраснах хитрен ҫыхма тата чаплаттармасӑр, чиперрӗн ҫиме вӗренме пуҫларӗ.

Викторушка стал подражать манерам вотчима, его медленной походке, уверенным движениям барских рук, его уменью как-то особенно пышно завязывать галстук и ловко, не чавкая, есть.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Йӗри-тавра пурте чӗррӗн те шанчӑклӑн ҫавӑрӑнкалать, хыттӑн юхакан шыв шутсӑр нумай сулӑ сыпписене ҫӑмӑллӑнах юхтарса илсе каять; сулӑсем ҫинче сухаллӑ мужиксем тӗреклӗн тӑрса пыраҫҫӗ, вӑрӑм кӗсменсене ҫавӑркалаҫҫӗ те пӗр-пӗрин ҫине тата хирӗҫ пыракан парохода кӑшкӑра-кӑшкӑра пӑрахаҫҫӗ.

Всё вокруг движется бодро и надежно, быстрое течение реки легко несет несчетные звенья плотов; на плотах крепко стоят бородатые мужики, ворочают длинные весла и орут друг на друга, на встречный пароход.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Петьӑн кепки айӗнчен хура ҫӳҫӗн кӑтрашкисем тухса кайнӑ, куҫхаршисем хура та сарлака, хӗрлӗ пит ҫӑмартисем хӗвелпе пиҫсе кайнӑ, янах шӑммисем кӑшт сарлакарах, куҫӗсем шанчӑклӑн пӑхаҫҫӗ, хӑй ҫав тери вӑйлӑ пулни палӑрать.

У Пети — завитки черных волос из-под кепки, широкие черные брови, загорелое румяное лицо с чуть-чуть выдающимися скулами, тихая уверенность во взгляде и недюжинная силенка.

Пакӑлти Микиш // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 3–17 с.