Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрарӑмсенчен (тĕпĕ: хӗрарӑм) more information about the word form can be found here.
Хӗрарӑмсенчен пуринчен ытла Гинка шавларӗ, пьесӑна вӑл пӑхмасӑр пӗлет, хӑйпе юнашар ларакансене вара пӗрремӗш курӑнура граф мӗн-мӗн калассине сӑмах вӗҫҫӗн сӑмах тенӗ пек каласа тӑрать.

Из дам больше всех шумела тетка Гинка; она знала пьесу наизусть и рассказывала соседям, какие будут первые слова графа.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Турӑ сӑн-пичӗ унӑн сӑн-пичӗ, унӑн чӗрӗ сӑн-пичӗ, вӑл сӑн-пит чиперлӗхрен аякра тӑрать, унтан чиперрине Вера Павловна кунсеренех темиҫе те курать; ку вӑл унӑн юратупа ҫиҫсе тӑракан, авалхи скульптурӑсемпе живопиҫӗн аслӑ ӗмӗрӗнчи аслӑ живописецсем халалласа хӑварнӑ пур идеалсенчен те чипертерех сӑн-пит, ҫапла, ку вӑл хӑех, анчах, юрату ялкӑшӑвӗпе ҫуталнӑскер, вӑл, илем енчен чухӑн Петербургра унтан чиперрисем ҫӗршер шутланаҫҫӗ пулин те, Луврти Афродитӑран та чипертерех, ку таранччен палӑрнӑ чипер хӗрарӑмсенчен пуринчен те чипертерех.

Лицо богини ее самой лицо, это ее живое лицо, черты которого так далеки от совершенства, прекраснее которого видит она каждый день не одно лицо; это ее лицо, озаренное сиянием любви, прекраснее всех идеалов, завещанных нам скульпторами древности и великими живописцами великого века живописи, да, это она сама, но озаренная сиянием любви, она, прекраснее которой есть сотни лиц в Петербурге, таком бедном красотою, она прекраснее Афродиты Луврской, прекраснее доселе известных красавиц.

5 // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Уҫӑ кӳме ҫинче ӑна халӑха кӑтартса, эпӗ ун хутне кӗретӗп тесе, халӑхран ӑна йышӑнма ыйтса, унпа пӗрле тӗлӗнмелле чипер хӗрарӑм, кунти чипер хӗрарӑмсенчен те чиперри, ларса пырать, халӑх вара, ҫав хӗрарӑмӑн чиперлӗхне ытараймасӑр, ун чиперлӗхӗ умӗнче пуҫ тайса, влаҫа ҫав хӗрарӑм юратакан ҫын аллине — Пизистрат аллине парать, хӑй ӑна пӑхӑнса пурӑнма пулать.

На колеснице с ним едет, показывая его народу, прося народ принять его, говоря народу, что она покровительствует ему, женщина чудной красоты даже среди этих красавиц, — и, преклоняясь перед ее красотою, народ отдает власть над собою Пизистрату, ее любимцу.

2 // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫапла, Вера Павловна медицинӑра ӗҫлеме тытӑнчӗ; ҫак ӗҫре, пирӗншӗн ҫӗнӗ япалара, вӑл эпӗ пӗлекен пӗрремӗш хӗрарӑмсенчен пӗри пулчӗ.

Итак, Вера Павловна занялась медициною; и в этом, новом у нас, деле она была одною из первых женщин, которых я знал.

XI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вера Павловна пур майпа та хӑйне палӑртас мар тесе тӑрӑшрӗ, ыттисене мала кӑларасшӑн пулчӗ, мала кӑларчӗ те, ҫавна пула мастерскоя заказсем пама пыракан хӗрарӑмсенчен нумайӑшӗ ӑна ытти икӗ закройшицӑран уйӑрса илеймерӗҫ.

Да и вообще Вера Павловна всячески избегала всякого вида влияния, старалась выводить вперед других и успевала в этом, так что многие из дам, приезжавших в мастерскую для заказов, не различали ее от двух других закройщиц.

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах хӗрарӑмсенчен пӑрӑнтарас шутпа вӗсен мӗнле вӑрттӑнлӑхне каласа пачӗ вӑл сире?

Но какую же тайну женщин она открыла вам, чтобы заставить вас избегать их общества?

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Манӑн ҫураҫнӑ хӗр пур, питӗ кӗвӗҫ хӑй, вӑл, мана хӗрарӑмсенчен пӑрӑнтарас тесе, вӗсен вӑрттӑнлӑхне каласа пачӗ.

У меня есть невеста, очень ревнивая, которая, чтоб заставить меня избегать их, рассказала мне их тайну.

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Верочка вӑл пурнӑҫӗ ӑннӑ хӗрарӑмсенчен пӗри.

Верочка одна из первых женщин, жизнь которых устроилась хорошо.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Чи юлашки ретре хӗрарӑмсенчен тахӑшӗн чӗрӗлти кулли тата шӑв-шав ҫаплах чарӑнмасть-ха.

Глухой шум голосов и чей-то визгливый женский смех в самом последнем ряду не стихали.

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Сывлӑх сунатпӑр эппин, шӳтлеместӗр пулсан, — пуриншӗн те хуравларӗ хӗрарӑмсенчен чи чӗлхеллӗреххи.

— Здорово, коли не шутишь, — ответила за всех самая бойкая из женщин.

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Асту, хӗрарӑмсенчен хӑш-пӗри тата Тубянска, чиркӗве те кайӗҫ-ха, а ӗҫ вара кӗтсе тӑмасть, ҫанталӑк та пӑсӑлма пултарать, утӑ вырӑнне вара йытӑ айне сармалӑх ҫеҫ пуҫтарса илӗпӗр.

Гляди, ишо в Тубянской в церковь кое-кто из бабенок потянется, а дело не ждет, да и погода может подвести, и получим вместо сена собачью подстилку.

XII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хӗрарӑмсенчен те пулин имен!»

Ты хучь баб-то постыдись!»

II сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хытӑ йӗрӗнекен хӗрарӑмсенчен пӗри, йынӑша-йынӑша сиксе тӑнӑ та, ҫӑварне ывӑҫ тупанӗпе хупласа тытса, хирти будка хыҫнелле кайса ҫухалнӑ.

Одна из брезгливых бабенок со стоном вскочила и, зажимая ладонями рот, скрылась за полевой будкой.

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ох, савнӑ ҫыннӑмсем! — ахлатса илнӗ хӗрарӑмсенчен пӗри.

— Ох, милушки мои! — ахнула одна из баб.

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӗрарӑмсенчен пӗри Давыдова хулпуҫҫинчен ярса тытрӗ, аллине унӑн йӗм кӗсйине чиксе ячӗ.

Одна из баб схватила Давыдова за плечо, сунула руку в карман его штанов.

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӗрарӑмсенчен пӗри президиум сӗтелли ҫинчи хӗрлӗ сатин ҫивиттине туртса антарчӗ те унпа хыҫалтан Разметнов пуҫне чӗркесе лартрӗ.

Одна из баб стащила со стола президиума красную сатиновую покрышку, сзади укутала ею голову Размётнова.

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ хӗрарӑмсенчен пӑрӑнса ҫӳретӗп, манӑн вӗсемпе аппаланма вӑхӑт та ҫук…

Я от баб сторонюсь, и мне не до них…

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӗрсемпе ҫамрӑк хӗрарӑмсенчен арча тӗпӗсенче нумайранпа выртнӑ ҫи-пуҫсен уҫӑ тутлӑ шӑрши, писев шӑрши перет.

От девок и молодых баб наносило пряным запахом слежалых в сундуках нарядов, помадой.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ҫапла, ҫапла, хӗрарӑмсенчен чи маттурскер, Давид башни ҫинче пин питлӗх ҫакӑнса тӑрать, пурте ҫаксем парӑнтарнӑ ҫарпуҫсен питлӗхӗсем.

— Да, да, прекраснейшая из женщин, Тысяча щитов висит на башне Давида, и все это щиты побежденных военачальников.

IV сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Унӑн пурнӑҫне хӗрарӑмсенчен пурте кӑмӑллатчӗҫ теме ҫук, арҫынсем те, паллах, пурте мар, анчах та — ырӑ чӗреллӗскер — вӑл авланнисене тивместчӗ кӑна та мар, вӗсене час-часах арӑмӗсемпе мирлештеретчӗ, — вӑл ҫапла калатчӗ: — Хӗрарӑма пӑрахрӗ пулсан, эппин, вӑл юратма пӗлмест… — тетчӗ.

Не все женщины были довольны ее жизнью, и мужчины, конечно, не все, но, имея честное сердце, она не только не трогала женатых, а даже часто умела помирить их с женами, — она говорила: — Кто разлюбил женщину — значит, он не умеет любить…

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed