Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

умӑнта (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Ах, турӑҫӑм-турӑ, ҫакнашкал минутра эпӗ сан умӑнта суйса тӑрассӑм ҫук.

Ах, боже мой, в эту минуту я не стану лгать перед тобой.

XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Анчах мана сан умӑнта намӑс.

Но мне стыдно перед тобой.

XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Гимназирен чаплӑ ҫын пулса тухӑн та, эпир пурте сан умӑнта ҫӗлӗксене хывӑпӑр.

Из гимназии выйдешь такой господин, что все мы будем шапке снимать.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Эп айӑплӑ сан умӑнта, хам ҫинчен кӑна шухӑшларӑм пуль; тархасшӑн каҫар мана, чӗппӗм.

Я — черствый эгоист, я виноват перед тобой; прости меня, пташка моя!

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫапла ҫав, сана ҫавӑнпа ҫӑмӑлтарах пулнӑ та; сан умӑнта икӗ тискер пулнӑ, манӑн вара хама ырӑ кӑтартакан ҫынна хирӗҫ тӑмалла, ҫынни кам-ха тата, хӑйне хӳтӗлеймен ват ҫын, мана вӑл хӑйне шаннӑ пек шанать.

— Вот именно, оттого-то тебе и было легко; перед тобою были два зверя, а мне придется идти против своего благодетеля, против беззащитного старика, который доверяет мне, как себе самому.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Айӑпа кӗтӗм сан умӑнта.

Это моя вина.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Уншӑн санран чипертереххи ним те ҫук пек; уншӑн пулсан, сан умӑнта пур идеалсем те тӗксӗмленеҫҫӗ.

Для него нет никого прекраснее тебя; для него все идеалы меркнут перед тобою.

5 // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Верочка, мӗншӗн мухтанмалла е мухтанмалла мар-ха манӑн сан умӑнта?

— Верочка, что хвалиться или не хвалиться мне перед тобою?

XV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах эсӗ, савнӑ тусӑм, хӑвна питӗ лайӑх тытрӑн, санран нимӗн пытарса тӑма та кирлӗ мар, манӑн чӗре санӑн умӑнта хамӑн умра уҫӑ пулнӑ пекех уҫӑ».

Но ты, мой милый, держал себя так, что от тебя не нужно утаивать ничего, что мое сердце открыто перед тобою, как передо мною самой».

XX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Сан умӑнта пуҫа таятӑп, витӗр курса вулакан.

Благоговею перед тобою, проницательный читатель.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Мана, чӑнах та, Александр, сан умӑнта намӑс, — терӗ сывмар Дмитрий Сергеич, — эсӗ ман ҫумра ҫӗр хута ларни питӗ кулӑшла ӗнтӗ, ман чиршӗн пӗрре те ларма кирлӗ мар.

— Мне, право, совестно перед тобою, Александр, — проговорил больной Дмитрий Сергеич, — какую смешную роль ты играешь, сидя ночь у больного, болезнь которого вовсе не требует этого.

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Никам умӗнче те парӑм ҫук манӑн, сан умӑнта та, хамӑн карчӑк умӗнче те, ну сире, анчихристсем, хӑпӑр эсир ман ҫумран, тупата турӑшӑн.

И никому я ничего не должен, ни тебе, ни собственной старухе, ну вас к анчихристу, отвяжитесь вы от меня за-ради бога!

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Акӑ эпӗ — пӗтӗмпех кунта, сан умӑнта, мана ҫара алпах тытма пултаратӑн, анчах тытаччен малтан аллусене смала сӗр!

Я — вот он, весь тут, бери меня голыми руками, но… перед тем как брать, посмоли их!

XV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ыйтатӑп санран: хам ирӗкӗмпе сан умӑнта чуралӑха парӑннине пӗлтерсе, Моисей саккунӗ тӑрӑх, пӑталаса хурсам ман хӑлхана.

И прошу тебя: по закону Моисееву, пригвозди мне ухо в свидетельство моего добровольного рабства пред тобою.

VII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Кӑштах кил хуҫи арӑмӗ патне кайса лар, эпӗ сан умӑнта калаҫма хал ҫитерейместӗп.

Посиди трошки у хозяйки, я при тебе гутарить не в силах.

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Эпӗ сан умӑнта айӑплӑ, тахҫанах айӑплӑ, тесе каласшӑнччӗ…

— Я хотел сказать, что виноват перед тобой, давно виноват…

XII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эсӗ пайтах вӗреннӗ: сан умӑнта пур алӑксем те уҫӑ; ӗҫлеме, суту-илӳ тума, ҫырма пултаратӑн, тен, — пӗлместӗп, эсӗ мӗн суйласа илетӗн, мӗне ытларах кӑмӑлу туртать…

Образован ты хорошо: перед тобой все карьеры открыты; можешь служить, торговать, хоть сочинять, пожалуй, — не знаю, что ты изберешь, к чему чувствуешь больше охоты.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Сан умӑнта эпӗ питӗ айӑпа кӗтӗм, ҫакӑ шухӑш чи йывӑрри вара, ыттисем те хуть ҫӑмӑлах мар та.

Я очень виноват перед тобой, и эта мысль — самая тяжёлая, хотя и другие не многим легче.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пристав сӑмси шӑтӑкӗсенчен тӗтӗм кӑларса «Н-нуссс!» — терӗ те, хӑлхасене янӑратса ямаллах пӗтӗм пырӗпе: — Тӑр, ирсӗр, сан умӑнта офицер пур чух! — тесе кӑшкӑрчӗ.

Пристав пустил из ноздрей дым, произнес вместе с дымом: «Н-нусс» — и вдруг заорал во всю глотку так, что зазвенело в ушах: — Встань, мерзавец, когда находишься в присутствии офицера!

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вара каҫсерен истанилле вӗренсе пыратӑп: «Ҫапла, тӗрӗс, сан умӑнта эпӗ тивӗҫлӗхӗм пирки ирӗкре-ха. Ытах эсӗ таврӑнмасассӑн эпӗ выртӑттӑм та вилнӗ пулӑттӑм», тетӗп.

По ночам я учу длинные испанские фразы: «Да, я свободна от обязательств перед тобой. Я бы просто умерла, если бы ты не вернулся».

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed