Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑсать (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Мана тав туса эрехне тӑсать.

Чарку мне еще наливает.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мишша ӑна хирӗҫ аллине тӑсать.

Но Мишка великодушно протянул ему свою руку.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл урисене ерипен малалла тӑсать, унӑн урисем айӗнчен кӑвакрах ҫӑмха пек япала чупса тухрӗ, вӑл шӑши пулчӗ.

Он отпускал свою лапу, и из-под лапы выкатывался серый клубок, — это была мышь.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Якку хӑй уринчи пысӑк пӳрни юнашар пӳрне еннелле, темле кукӑрӑлни ҫине пӑхать, кукӑр пӳрни патнелле аллине тӑсать.

Яков смотрит на большой палец ноги, как-то особенно загнувшийся к соседу, и протягивает к нему руку.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Акӑ пӗри чӗтрекен аллисемпе сарӑ ҫип сӗвемне тӑсать, вӑл татӑлмасть-и, тесе ӑна туртса пӑхать.

Вот дрожащими от волнения руками тянется кусочек серой нитки и пробуется ее крепость.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Акӑ, вӑл таянарах тӑрать, хайхискер, аллисене тӑсать ҫеҫ…

Он теряет равновесие, протягивает руки и…

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вӑл хӑйӗн куҫхаршийӗсене асаплӑн пӗрӗнтерет, мӑйне тӑсать, унтан пӗр вӑхӑт тӑнласа тӑрать те, асар-писер сасӑсене ӑнланмасӑр пӑшӑрханма пуҫланӑ пек, сасартӑках амӑшӗ патне чупса пырса, аллисене тӑсать, унӑн кӑкри ҫумне лӑпчӑнать.

Он с усилием сдвигал свои брови, вытягивал шею, прислушивался и затем, как будто встревоженный непонятною суетой звуков, вдруг протягивал руки, разыскивая мать, и кидался к ней, крепко прижимаясь к ее груди.

VI // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

(Аллине тӑсать.)

(Протягивает руку).

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Анчах та ун пек калаймасть вӑл — хӗрӗн хаяртарах сӑнӗ, унӑн хупса лартнӑ тути, ялан ӗҫлӗн те сиввӗн калаҫни ачашлӑха малтанах аяккалла сирсе янӑ пек пулать, амӑшӗ, ассӑн сывласа илсе, ним каламасӑрах аллине тӑсать те хӑй ӑшӗнче: «Телейсӗр эсӗ…» — тесе шухӑшлать.

Но не решалась — суровое лицо девушки, ее плотно сжатые губы и сухая деловитость речи как бы заранее отталкивали ласку; вздыхая, мать безмолвно жала протянутую ей руку и думала: «Несчастная ты моя…»

VII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Куҫне хӗссе тата окопӑн тӑм стени ҫумне ҫурӑмӗпе таянса ларнӑ та, Фисташкин Архангельск таврашӗнче юрлакан хурлӑхлӑ юрра шӑппӑн тӑсать:

Полузакрыв глаза и прислонившись спиной к глинистой стенке окопа, Фисташкин тихо напевал старинную протяжную архангельскую песню:

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Кулнӑ чухне вӑл куҫне мӑч-мӑч-мӑч хупкалать те тутине малалла тӑсать, ку вара ӑна ҫав тери ӑшӑ кӑмӑллӑ кӑтартать.

Улыбаясь, он быстро моргал глазами и выдвигал вперед губы, что придавало ему очень добродушный вид.

XIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Пӗр икӗ минут иртсен, Берсенева макӑрни илтӗннӗ пек туйӑнчӗ; вӑл чӳречине уҫса пӑхрӗ, анчах тулта шӑпах-мӗн: таҫта инҫетре ҫеҫ, пӗр-пӗр иртсе ҫӳрекен мужик пулас, Моздок ҫеҫенхирӗ юрра тӑсать.

Минуты две спустя Берсеневу даже почудились рыдания: он встал, отворил окно; всё было тихо; только где-то вдали какой-то, должно быть, проезжий мужичок тянул «Степь моздокскую».

XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Анчах кашниех шухӑшӗпе пуҫланӑ сӑмаха малалла тӑсать.

Но мысленно каждый продолжал начатый разговор.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах, ӑна-кӑна нимӗн те асӑрхамасӑр, вӑл каллех йӗнер ҫине ларса чарӑннӑ ҫула малалла тӑсать.

Но, не заметив ничего подозрительного, он опускался в седло и продолжал прерванный путь.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Пӑхса тӑрӑр, — малалла тӑсать вӑл, — Америка ҫӗрӗ урлӑ уҫӑлса ҫӳреме тухса каятпӑр, манран ан юлнӑ пултӑр.

— Глядите, — продолжал он, — следуйте за мной в этой прогулке через американский континент.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пӗри ун патнелле кӗнеке тӑсать, тепри — картинка.

Протягивали ей книжки, картинки.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Пуҫне тӑсать те кӗтсе тӑрать.

Голову вытянет и ждет.

Ӑсан // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 63–66 с.

Вӑл кирлӗ мар ҫӗртенех хӑйӗн сӑмахне вӑрӑма тӑсать, «папаша» сӑмаха каламасӑр хӑварать, пӗрре тата, ун вырӑнне, шӑл витӗр кӑна пулин те, «отец» тесе те ячӗ; хӑйне ытлашши ирӗклӗнтерех тытнипе вӑл кирлинчен чылай ытларах эрех тултарчӗ те, ӑна пӗтӗмпех ӗҫсе ячӗ.

Он без нужды растягивал свою речь, избегал слова «папаша» и даже раз заменил его словом «отец», произнесенным, правда, сквозь зубы; с излишнею развязностью налил себе в стакан гораздо больше вина, чем самому хотелось, и выпил все вино.

IV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӑл кӑшт та тӗк тӑмасть: пӗрре кӗлтунӑ пек пуҫ таять, тепре пӗтӗм пӗвӗпе тӳрленет, чӗрне вӗҫҫӗн те тӑрать; пӗрре аллисене ерипен те сарлакан сарса ярать, тепре вӗсене Муций еннелле тӑсать; такама юнанӑ е тем хушнӑ пек, куҫ харшисене пӗрет, урипе урайне тапать.

Но он не был неподвижен; он только благоговейно кланялся и словно молился, то опять выпрямлялся во весь рост, становился даже на цыпочки, то мерно и широко разводил руками, то настойчиво двигал ими в направлении Муция, и, казалось, грозил или повелевал, хмурил брови и топал ногою.

XII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 64–83 с.

Клавдин ытла ывӑнса ҫитнипе куҫӗсем хупӑнчӗҫ, лампа ҫути патне илӗртӗннӗ ача хӑйӗн имшеркке аллине ҫутӑ еннелле тӑсать.

У Клавдии устало слипались глаза, а ребенок, заинтересовавшись коптилкой, тянулся дряблой ручонкой к огню.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed