Шырав
Шырав ĕçĕ:
Федя пуҫне хыҫса илчӗ те ҫӗрелле сурчӗ.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.
Гарик ҫилленнипе пӗррех чӑртлаттарса сурчӗ, анчах нимӗн те шарламарӗ.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.
Хӑйӗн хуҫи пулнӑ ҫыннӑн вилӗ урисене сак ҫине илсе хурсан, Тихон сурчӗ, унтан каллех ларса аллине ҫӗлӗкӗ ӑшне чикме тытӑнчӗ, — унӑн аллинче темскер йӑлтӑртатнӑ.
IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Ҫур сехетрен Артамонов, васкамасӑр, хӑйне темле ҫӑмӑллӑн туйса, фабрикӑна кайрӗ; хӑшне хӑлхинчен турткаларӗ, шпульница намӑса пӗлмесӗр ачашланине аса илсе, темиҫе хут сурчӗ, хӑй ҫавӑнтах хуллен кулса илчӗ: ӑна хӑй такама пит те ӑста улталанӑ пек туйӑнчӗ…
II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Ку ӑна кулӑшла туйӑнчӗ, вӑл йӗрӗнчӗклӗн сурчӗ.
I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Артамонов каллех ҫӑвар тулли юн сурчӗ те тӗлӗнсе мӑкӑртатса илчӗ:И, снова обильно плюнув кровью, Артамонов пробормотал с недоумением:
I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Никита ашшӗ патне чупса пычӗ, лешӗ, иклетсе илсе, ун урисем патнелле юн сурчӗ те шала кайнӑ сасӑпа: — Юн, — терӗ.Никита подбежал к отцу, тот, икнув, плюнул кровью под ноги ему и сказал глухо: — Кровь.
I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Артамонов тепӗр еннелле пӑрӑнса сурчӗ, анчах та Алексей ҫав киревсӗр ҫынна питех те кӑмӑллӑн пуҫ тайса илнине асӑрхасан, унтан: — Ку мӗн тата? — тесе ыйтрӗ.
I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
Сурчӗ те, пӑхатӑп — сурчӑкӗ хуп-хура.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.
Типшӗм пӗвне авкаласа, икӗ хутчен сурчӗ.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.
Куля, шухӑшпа варшӑлса ларсан-ларсан, тарӑхнипе ҫӗре лач сурчӗ те пуҫне тӳпенелле каҫӑртса пӑхрӗ.Мигулай, путаясь в мыслях, постоял на крыльце, потом, плюнув от досады, поднял голову.
2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
— Эпӗ сана чипер ҫын тесе, эсӗ авӑ мӗнлескер, — сурчӗ карчӑк Левицкий еннелле, вара мӑкӑртата-мӑкӑртата тепӗр сак ҫине куҫса ларчӗ.
Хаклӑ япала // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Анчах Надежда Самойловна Авходина ҫапмарӗ, ӑна питрен ҫеҫ сурчӗ.Но Надежда Самойловна не ударила Авдохина, лишь плюнула в лицо.
Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Хӑйӗн яп-яка хырса тасатнӑ кӑвакрах питҫӑмартине ылтӑн ҫӗрӗллӗ кӳпшеке аллисемпе ҫӑмӑллӑн сӑтӑркаласа илчӗ, унтан ҫӗрелле лаплаттарса сурчӗ.Мясистой, в золотых перстнях рукой он потер свою гладко выбритую, синеватую щеку, сплюнул.
Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Хытӑ тарӑхнӑ пирки Березкин ҫӗрелле лачлаттарса сурчӗ.
Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Сергунька пралук ҫине пӑхрӗ те ҫӗрелле тарӑхса сурчӗ.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
— Йӑлӑхтарса ҫитерчӗ кунта… — йӗрӗннӗ пек пулса, Витюшка аяккалла сурчӗ.— Надоело здесь… — Витюшка пренебрежительно сплевывал в сторону.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Саша куҫӗсене хӗссе, тарӑхнипе ҫӗре лачлаттарса сурчӗ:
Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Офицер пӳрт ӑшчиккине йӗрӗнчӗклӗн пӑхса ҫаврӑнчӗ, щеткӑпа шӑлӗсене тасатса, тӳрех урайне лачлаттарса сурчӗ.Офицер брезгливо водил глазами по стенам хаты, чистил зубочисткой зубы и плевал прямо перед собой.
36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Аслашшӗ куҫӗсене мӑчлаттарса илчӗ те сурчӗ:
7 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.