Corpus of the Chuvash language

Кӑшкӑрашаҫҫӗ, ӗслетеҫҫӗ, шӑхӑраҫҫӗ, алӑ ҫупаҫҫӗ; йывӑҫсен хура мӗлкисем хушшинче темскер, пушар чухне пулакан шӑв-шав иртсе кайрӗ тейӗн.

Закричали, заулюлюкали, засвистели, захлопали в ладоши, и что-то, напоминающее зарево, с грохотом и смехом прокатилось издали, мелькая за черными силуэтами деревьев.

Иккӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ту айккисенче уйрӑмах палӑракан пӗлӗтсен мӗлкисем сарлака та тарӑн ҫырма пек тӑсӑлаҫҫӗ.

А резкие тени облаков на склонах гор — широкие, темные овраги.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Халӗ ӗнтӗ никам та йӑпшӑнса пымарӗ, ҫатан картасем хыҫӗпе упаленмерӗ, ҫынсем хӑйсен ҫул ҫине ӳкнӗ мӗлкисем хӑйсене палӑртасран хӑрамарӗҫ.

Теперь уже никто не крался, не полз за плетнями.

IX // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Вӗсем умне нимӗҫсем пуҫӗпех пӗтерсе хунӑ ялсен мӗлкисем туха-туха тӑчӗҫ.

Перед ними вставали призраки уже несуществующих деревень.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ҫутӑн кӗлте пек мӗлкисем ҫывӑхранах чупса иртрӗҫ.

Белые снопы света промчались мимо.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Унӑн пичӗпе вӑйлӑ аллисем ҫинче ҫулҫӑсен мӗлкисем выляҫҫӗ.

Тени листьев дрожали на его лице, на сильных руках.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вакланнӑ пӗлӗт таткисем кӑвак тӳпере хӑвӑрттӑн чупма пуҫларӗҫ, вӗсен мӗлкисем уйсем тӑрӑх чупни те курӑнчӗ.

Остатки разорванных туч быстро шли по синеве; видно было, как неслись по полям их тени.

3. Ҫуркунне // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ун ҫинче ҫыранти тӗмӗсен тата халиччен шыв урлӑ каҫмалли вырӑн пулнӑ тӗлте никам та пурӑнман ҫуртӑн мӗлкисем пит тӗрӗс те уҫҫӑн курӑннӑ.

Особенно точно и ярко отражались в ней прибрежные кусты и дальний, заброшенный домик у старой переправы.

4. «Калта» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӗлӗтсем вӑрахрах шӑваҫҫӗ, вӗсен мӗлкисем ҫӳхелчӗҫ, витӗр курӑнакан пулса тӑчӗҫ.

Облака плыли медленнее, тени их стали тоньше, прозрачнее.

XXVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫак вӑрӑм каҫ, хула ҫывӑрнӑ вӑхӑтра, инҫетрех те мар Келли полиципе тин ҫеҫ килнӗ сыщикӗн мӗлкисем ҫӳренӗ чух ӗнтӗ, вӑл хӑйӗн пулас шӑпинчен ниҫта та тарма ҫукки ҫинчен шухӑшланӑ, шӑпи вара уншӑн, чӗлхесӗр те паспортсӑр ҫыншӑн, ниепле те хӑтӑлма май ҫук тӗрме пекех туйӑннӑ…

Рассмотрев внимательно свое положение в эту долгую ночь, пока город спал, а невдалеке сновали тени полицейского Келли и приезжего сыщика, он пришел к заключению, что от судьбы не уйдешь, судьба же представлялась ему, человеку без языка и без паспорта, в виде неизбежной тюрьмы…

XXX // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Ун умӗнче каллех ҫӑвӑн пек урамах пулнӑ, ҫурт мӗлкисем ҫеҫ сылтӑм енне куҫнӑ, хӗвел пайӑркисем сулахай енчи кантӑк чатӑрӗсем ҫине ӳкнӗ…

Перед ним вновь была такая же улица, только тени опять перебросились на правую сторону, а солнце прямо било в занавески на левой…

XVI // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Пӗтӗм уйрӑмлӑхӗ те кантӑксен чатӑрӗсене сылтӑм еннелле пуҫтарса хунинче тата ҫуртсен мӗлкисем урӑхла, сулахай енчен ӳкнинче пулнӑ.

Только занавески в окнах были опущены на правой стороне, а тени от домов тянулись на левой.

XVI // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Ҫанталӑк калама ҫук лайӑх тӑрать; йӑлтӑртатакан хӗвел ӑшӑтать, анчах пӗҫертмест; симӗс ҫулсӑсем хушшинче уҫӑ ҫил хыттӑн шавлать; ҫӗр тӑрӑх ҫӳллӗ, ҫаврака пӗлӗтсен мӗлкисем тӳлеккӗн те хӑвӑрттӑн шӑваҫҫӗ.

Погода была прекрасная; солнце сияло и грело, но не пекло; свежий ветер бойко шумел в зеленых листьях; по земле, небольшими пятнами, плавно и быстро скользили тени высоких круглых облачков.

XXVI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Паллакан ӑмӑрткайӑксен мӗлкисем хир тӑрӑх шӑваҫҫӗ, Таньӑн куҫ ытамӗнче хир пӗрре ҫӳлелле хӑпарса, тепре аялалла анса хумханать.

Тени знакомых орлов плывут по нему, и перед взором Тани поле колышется вверх и вниз, точно небо во время качки.

XVIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вӗсен мӗлкисем Таньӑн хускалман куҫӗсем умӗнченех шуса иртеҫҫӗ, кашниех уншӑн Коля пек туйӑнать.

Тени их проплывали мимо неподвижного взора Тани, и в каждой она узнавала Колю.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Кӗсменпе тӗксе ҫыранран пӗр-ик утӑм уйрӑлтӑм, кимме ҫыран ҫумӗпе шутартӑм, хам пӗрмаях йывӑҫ мӗлкисем айӗпе пытанса пыратӑп.

Я взял весло, оттолкнулся шага на два и повел челнок вдоль берега, оставаясь все время в тени.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Часовойсен чӗмсӗр мӗлкисем ҫеҫ машинӑсем патӗнче ҫӳрени кӑшт курӑна-курӑна каять.

Только темные молчаливые фигуры часовых маячат у наших машин.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Икӗ сехет иртсен, касӑн пирвайхи мӗлкисем сӑртсен тайлӑмӗсенче сисӗнме пуҫларӗҫ.

Два часа спустя первые тени вечера начали взбираться по склонам гор.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӗвел тӳпенелле ҫӗкленнӗ май ҫӗр питӗнчи ҫутӑ мӗлкисем пӗрмай ылмашнӑҫӗмен залӑн чӳречисем умӗпе сарӑлакан темӗн аслӑш панорама та сӑн-сӑпатне сехетсерен ылмаштарса пырать.

Грандиозная панорама, расстилавшаяся перед окнами зала, ежечасно меняла свой вид, по мере того как подымающееся к зениту солнце меняло расположение светотени на земле.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пӗр-пӗринчен уйӑрӑлчӗҫ, ҫавӑнтах вӗсен мӗлкисем тӗттӗмре ирӗлсе ҫухалчӗҫ.

Ушли, сразу растаяв в темноте.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.