Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

макӑрма (тĕпĕ: макӑр) more information about the word form can be found here.
Хуса чупса ҫитрӗ, ун арӑмӗ ярӑнса пычӗ те, тискер скандал пуҫланса карӗ: вӗсем виҫҫӗш те пӗр-пӗрин ҫинелле тапа-тапа сикме, сурма, улама тапратрӗҫ, ҫавӑ вара ҫапла пӗтрӗ: хӗрарӑмсем макӑрма саланса кайсан, хуҫа мана каларӗ:

Прибежал хозяин, приплыла его жена, и начался дикий скандал: все трое наскакивали друг на друга, плевались, выли, а кончилось это тем, что, когда бабы разошлись плакать, хозяин сказал мне:

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ална пар, салтакӑн макӑрма юрамасть.

Дай руку, солдату не к лицу слезы.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Лагерьте выльӑхсем мӗскӗнӗн макӑрма тытӑнчӗҫ.

Скот в лагере жалобно замычал.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Майӗпен-майӗпен хӗр те макӑрма чарӑнчӗ, тӑвӑл шавӗ витӗр вӗсен сассисем иккӗшин те лӑпкӑрах, хуллентерех, уҫӑрах илтӗне пуҫларӗҫ.

Мало-помалу девушка перестала плакать, голоса обоих стали спокойнее, чище и все отчетливее звучали под завывание бури.

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Унӑн кӑшкӑрма ҫеҫ мар, макӑрма та сасси тухмасть курӑнать.

Он уже не мог ни кричать, ни плакать.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Темшӗн ачасем те макӑрма пӑрахрӗҫ.

Даже дети почему-то перестали плакать.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Тулта татах хытӑрах хӗвӗшме, хыттӑн уласа макӑрма пуҫларӗҫ.

Крики во дворе становились все громче, послышался шум борьбы.

14 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

…Юлташӗсем хушшинче Тавыль тата хытӑрах макӑрма пуҫларӗ.

…В окружении товарищей Тавыль расплакался еще сильнее.

Тавыль пурнӑҫӗнчи улшӑну // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ача, макӑрма чарӑнса, куҫӗсене чӑмӑрӗпе шӑлса илчӗ те тинӗс хумӗсем ҫинелле пӑхрӗ.

Мальчик быстро вытер кулаком глаза, осмотрел морские волны.

Чукотка тинӗсӗнче пулса иртни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Гоомо ярангине ҫитсе ӳкнӗ хӗрача, хӑйӗн хыткан аллисемпе ашшӗне мӑйран ыталаса илсе, пуҫне ун кӑкри ҫине хурса, вӗри куҫҫулӗ юхтарсах макӑрма тытӑнчӗ.

В это время в яранге Гоомо девочка-индианка, обхватив отца за шею худенькими ручонками и уткнувшись лицом в его грудь, горько плакала.

Ачасен паттӑрла ӗҫӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Ан макӑр, Чочой, макӑрма кирлӗ мар, эпир санпа халех мӗн те пулин шухӑшласа кӑларӑпӑр, — Чочой макӑрнине тек тӳсме пултарайманнине туйса, хӑйӗн тусӗ патне пӗшкӗнчӗ Том.

— Не плачь, Чочой, не надо, мы сейчас что-нибудь придумаем, — наклонился он к своему другу, чувствуя, что дальше переносить плач Чочоя уже не в состоянии.

Йӳҫӗ пашалусем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой каллех самантлӑха макӑрма чарӑнчӗ, Тома палламан пек, ун ҫине пӑхса илчӗ, кукленсе ларса, питне чӗркуҫҫисем хушшине чикрӗ.

Чочой умолк на мгновение, посмотрел на Тома так, словно не узнал его, и, присев на корточки, уткнулся лицом в колени.

Йӳҫӗ пашалусем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чӑн та, хӑш чух вӑл юри тӑватчӗ — ним сӑлтавсӑрах макӑрма, кӑшкӑрма, ҫухӑрма, эпӗ никама та кирлӗ мар, пуриншӗн те ытлашши теме тытӑнатчӗ.

Иногда он, правда, напускал на себя — ни с того ни с сего начинал плакать, кричать, что он никому не нужен и для всех лишний.

10 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Упӑшкин виллине курсан, Ринтынэ, чӗркуҫленсе ларса, Чочой пекех, темскер кала-кала, хыттӑн ӳлесе макӑрма тытӑнчӗ.

Узнав в погибшем мужа, она опустилась на землю и заголосила так же протяжно и заунывно, как и Чочой.

Пӑрлӑ чикӗ леш енче // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вара вӑл, хӑй хӑрани-мӗнне пӑхмасӑрах, майӗпен чӗркуҫленчӗ те, вилнӗ ашшӗн урисене ыталаса илсе, ҫинҫе сасӑпа хыттӑн ӗсӗклесе макӑрма тытӑнчӗ.

Превозмогая ужас, Чочой медленно опустился на колени и, обхватив мертвые ноги отца, заголосил тонко, протяжно.

Пӑрлӑ чикӗ леш енче // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хӑраса кайнӑ майор арӑмӗ упӑшкине ҫаннинчен туртнӑ, ӑссӑр суккӑр ҫынна, хӑйне ырӑ тӑвакансене хаклама пӗлменскере каҫарма ыйтса, макӑрма тытӑннӑ.

Испуганная майорша дергала мужа за рукав, начинала плакать, прося простить неразумного слепца, не умеющего ценить благодеяний.

II // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Вӑл куҫӗсене тутӑрпа хупларӗ, Настасья вара: «Куна вӑл, манӑн чунӑмҫӑм, эп ҫуралнӑ кун парнелерӗ», тесе пӗтӗм чунтан макӑрма тытӑнчӗ.

Она закрыла глаза платком, и Настасья плакала ото всей души, приговаривая: «Да это он, мой голубчик, в именины подарил».

I // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Ҫынсем те макӑрма тытӑнаҫҫӗ.

И люди заплакали.

Тӑрӑр, юлташсем! // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Макӑрма чарӑнаҫҫӗ.

Жёны не плакали.

«Эп, ӗҫҫынни ывӑлӗ…» // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Вӑл кушак пулнӑ мӗн: кӑмака ҫинчен ҫемҫен сиксе анчӗ те алӑк патне кайса макӑрма тытӑнчӗ.

Это была кошка: она спрыгнула на мягкие лапки с печки наземь и стала мяукать у двери.

XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed