Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтет (тĕпĕ: илт) more information about the word form can be found here.
— Илтнӗ япалана вӑл ҫийӗнчех астуса юлать: радио тӑрӑх ҫӗнӗ юрӑ илтет те, каҫхине ӑна юрласа парать, тепӗр темиҫе кунтан вара ҫав юрра пӗтӗм полк юрлать…

— У него отличный слух: послушает по радио новую песню и к вечеру её исполняет, а через несколько дней её весь полк поёт…

5. Ҫӗнӗ частьри пӗрремӗш каҫ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Унӑн хӑлхи лайӑх илтет, вӑл хӑй илтнӗ сасса та калама пултарать.

У него хороший слух, и он может произнести услышанный им звук.

Карп ҫӑханпа Вӑрӑ-чана // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Илтме те начар илтет.

Она плохо слышит.

1. Тӑван килте // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Йытӑ вӗрнипе будкӑри хуралҫӑ хӑй вырӑнӗнчен тухнине те илтет Зафар; нимӗн те тӑваймӑн, каяс пулать.

Зафар слышит, как сторож поднялся на это рычание в своей будке; ничего не поделаешь — надо уходить.

Этемпе машина // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Сасартӑк Маруся катара темӗн кӗрленӗ сасӑ илтет.

Вдруг Маруся слышит отдалённый гул.

Маруся кукамӑшне итлемест // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Уҫӑр, питӗрмен! — илтет хӗрача арҫын сассине.

— Открывайте, не заперто! — слышит девочка мужской голос.

Маруся пӗрремӗш хут шкула пырать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Маруся сасартӑк илтет: таҫта катара такам юрласа ячӗ.

Вдруг Маруся слышит: далеко-далеко кто-то запел.

Маруся пӗрремӗш хут шкула пырать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Ман хӑлха витӗрех илтет; эсӗ, Понциан, ӑна пӗлетӗн ӗнтӗ, — терӗ Сулла лӑпкӑн, анчах куҫхаршисене ытла хӑрушшӑн пӗрсе, — эсӗ Элий Луперка мӗн каласа панине илтрӗм-ҫке эпӗ.

— У меня тонкий слух, ты знаешь, Понциан, — сказал Сулла спокойно, но грозно нахмурив брови, — и я слышал, что ты сказал Элию Луперку.

VII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Костя, ларкӑч ҫинчен ҫӗкленсе, кӗсменӗсемпе пӗрре малалла, тепре хыҫалалла ӳкес пекех уртӑнса ӗҫлет, такам хӑлхи патӗнчех ывӑннӑн хӑрӑлтатса сывланине илтет, анчах хӑй ҫавӑн пек йывӑррӑн, шӑхӑрттарса сывланине туйса илеймест вӑл.

Костя, приподнимаясь над банкой, почти падает с веслами то вперед, то назад, слышит, как кто-то в самые уши хрипло и надсадно дышит, и не догадывается, что так трудно, со свистом, дышит он сам.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Хӗрача вӑлтасене пуҫтарса кайнине Костя илтет.

Костя слышит, как она собирает удочки и уходит.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Ну, пулӑҫсем, мӗн тытайрӑр? — тенӗ Ефим Кондратьевич сассине илтет вӑл.

— Ну, как улов, рыбаки? — слышит он голос Ефима Кондратьевича.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Илтет хӑй — ҫӳлте, кӗпер ҫинче лаша урисем тапӑртатаҫҫӗ, ҫынсем кӑшкӑраҫҫӗ, умӗнче — кӗпер юписем ҫумне ҫыхса лартнӑ взрывчаткӑсем тултарнӑ ещӗксем, ҫавӑнтах минӑсем, вӑл палланӑ киревсӗр минӑсем, купипех тултарнӑ.

Он стоит и над собой на мосту слышит — стучат лошади копытами, люди кричат, а перед ним, привязанные к мостовым устоям, стоят ящики со взрывчатыми веществами и мины, его знакомые поганые кастрюли, грудой навалены.

Кӗпер // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Ханкӑр сӗмлӗхӗнче Лось ӑна курмасть, унӑн чӗри хыттӑн талтлатнине ҫеҫ илтет.

Лось не видел её в темноте пещерки, лишь чувствовал, как стремительно бьётся её сердце.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Акӑ Гусев тимӗр мӑлатукпа ҫапнине илтет пек, — металӑн пӗр ҫемӗллӗ кисренӗвӗ, ирхи шӑплӑхра уҫӑмлӑскер.

И вот, Гусев стал слышать будто удары железных вальков, — однообразный металлический стук, отчётливый в тишине утра.

Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӑнтӑр-хӗвел анӑҫӗнче нумайӑшӗ ахрӑмлӑ сирпӗнӳ илтет.

Многие слышали на юго-западе отдалённый взрыв.

Тускуб // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Нумайӑшӗ улла сассине илтет.

Многие слышат звук уллы.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унӑн вичкӗн хӑлхи сӗм ҫӗрлехи сас-чӗвсене питех те тӗрӗс илтет.

Его чуткое ухо безошибочно фиксировало ночные звуки.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Паян вӑл ӗнер е пӗр эрне каярах курни-илтнинчен вунӑ хут лайӑхрах курать, илтет пулас.

Ему казалось, что сегодня он и видит и слышит в десять раз лучше, чем вчера или неделю назад.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Кун ҫинчен Тӗве илтет ие йӗре пуҫлать:

Услышал об этом верблюд, стал плакаться:

Тилӗ, тӗве, кашкӑр, арӑслан тата путене // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 45–50 с.

Тул ҫутӑлса килнӗ ҫӗре хан лаша ури сасне илтет те ҫийӗнче мӗн пулнӑ ҫаплипех кибиткӑран чупса тухать, чухӑн айӗнче хӑйӗн юратнӑ лашине курсан, хӑй куҫне те ӗненмест.

Когда на рассвете хан услышал конский топот, он выбежал из кибитки и, увидев под бедняком любимого коня, долго не мог поверить своим глазам.

Витӗр куракан // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 33–39 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed