Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Власть кун пирки нимӗн те каламасть, — терӗ шӑппӑн Дуняшка.
IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Мӗн-ха ӗнтӗ, сан шутпа, шуррисем патӗнче пулнисене ҫакӑншӑн нихҫан та каҫармалла мар-и? — сӗтел хатӗрленӗ май упӑшки ҫине пӑхмасӑр ыйтрӗ Дуняшка.
IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Ҫук, — терӗ Дуняшка, — ҫырмасть.
IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка ӑна алли ҫине кӑкшӑмран шыв ярса ҫӑвӑнтарчӗ, упӑшкин хӗвелпе пиҫнӗ ырхан мӑйӗ ҫине кулкаласа пӑхрӗ.Дуняшка лила ему воду из кувшина на руки, с улыбкой смотрела на худую загорелую шею мужа.
IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка йӑнӑш шухӑшларӗ.
IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка тек ыйтса хӑтланма аван мар пек шутларӗ; тепӗр тесен хӗрарӑм ӗҫӗ мар-ҫке-ха вӑл — упӑшкана вӗрентесси.Дуняшка сочла неудобным продолжать расспросы: в конце концов не бабье это дело — учить мужа.
IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пӗррехинче Дуняшка асӑрханарах ыйтрӗ:
IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Хуҫалӑха тытас тӗлӗшӗнчен ашшӗ пекех тӗплӗ те ӑнкаруллӑ Дуняшка пӑлханса шухӑшларӗ:Унаследовавшая от отца практическую сметку, Дуняшка с тревогой думала:
IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка упӑшки улшӑннине асӑрхамасӑр тӑма пултараймарӗ.Дуняшка не могла не заметить происходившей с мужем перемены.
IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Хӑйӗн куҫҫульне Дуняшка ан куртӑр тесе, Ильинична стена еннелле ҫаврӑнса выртрӗ те пичӗ ҫине тутӑр витсе хучӗ.Чтобы Дуняшка не видела ее слез, Ильинична отвернулась к стене и закрыла лицо платком.
III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка арча ҫинче амӑшӗн хура юбки, кӗпипе хулӑн пиртен ҫӗленӗ пушмакӗсем — вилнӗ хӗрарӑмсене нихҫан таврӑнми инҫе ҫула ӑсатнӑ чух тӑхӑнтаракан пӗтӗм ҫи-пуҫ таврашӗ выртнине курчӗ, — курчӗ те шурса кайрӗ.
III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Мӗн ку? — тӗлӗнсе ыйтрӗ Дуняшка.
III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ильинична Григорин типтерле чӗркесе хунӑ кӗпине минтер айӗнчен кӑларчӗ, сӑмах чӗнмесӗр ӑна Дуняшка еннелле кӑнтарчӗ.Ильинична достала из-под подушки аккуратно свернутую рубаху Григория, молча протянула ее Дуняшке.
III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ирхине Дуняшка, яланхи пекех, амӑшне курма кӗчӗ.
III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Мӑнукӗсем яра куна тенӗ пекех вӑхӑта урамра выляса ирттернӗшӗн тата Дуняшка, хутран-ситрен ҫеҫ кӗркелесе тухса хӑйне тӗрлӗ ыйтусемпе чӑрмантарманшӑн вӑл савӑнчӗ те.
III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Тепӗр икӗ эрнерен Ильинична хӑйне тӑруках япӑх туйрӗ, Дуняшка авӑн илнӗ ҫӗрте ӗҫлерӗ, ҫавӑнпа та Ильинична ӑна ӗҫрен уйӑрасшӑн пулмарӗ, анчах хӑй апат та пӗҫереймерӗ.
III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ухмах эсӗ, Дуняшка, тӑр-ухмах!
III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка, хиртен таврӑнсан, ҫырӑва вӑрахчен вуларӗ, унтан йӑл кулса илчӗ те хаш! сывласа ячӗ:Дуняшка, вернувшись с поля, долго читала письмо, потом улыбнулась, вздохнула:
III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Дуняшка качча тухнипе ҫырлахма тивнӗ май, Ильиничнӑн Григорие кӗтсе илесси, ӑна ачисене парса хӑварса, хӑйӗн те яланлӑхах куҫӗсене хупасси килчӗ.
III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Кирек мӗн ӗҫре те ӑна Дуняшка пулӑшса пычӗ.
III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.