Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Дуняшка (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
— Власть кун пирки нимӗн те каламасть, — терӗ шӑппӑн Дуняшка.

— Власть про это ничего не говорит, — тихо сказала Дуняшка.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Мӗн-ха ӗнтӗ, сан шутпа, шуррисем патӗнче пулнисене ҫакӑншӑн нихҫан та каҫармалла мар-и? — сӗтел хатӗрленӗ май упӑшки ҫине пӑхмасӑр ыйтрӗ Дуняшка.

Дуняшка, накрывая на стол и не глядя на мужа, спросила: — Что ж, по-твоему, кто в белых был, так им и сроду не простится это?

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫук, — терӗ Дуняшка, — ҫырмасть.

— Нет, — ответила Дуняшка, — не пишет.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка ӑна алли ҫине кӑкшӑмран шыв ярса ҫӑвӑнтарчӗ, упӑшкин хӗвелпе пиҫнӗ ырхан мӑйӗ ҫине кулкаласа пӑхрӗ.

Дуняшка лила ему воду из кувшина на руки, с улыбкой смотрела на худую загорелую шею мужа.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка йӑнӑш шухӑшларӗ.

Дуняшка ошибалась в своих догадках.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка тек ыйтса хӑтланма аван мар пек шутларӗ; тепӗр тесен хӗрарӑм ӗҫӗ мар-ҫке-ха вӑл — упӑшкана вӗрентесси.

Дуняшка сочла неудобным продолжать расспросы: в конце концов не бабье это дело — учить мужа.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗррехинче Дуняшка асӑрханарах ыйтрӗ:

Однажды Дуняшка осторожно спросила:

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хуҫалӑха тытас тӗлӗшӗнчен ашшӗ пекех тӗплӗ те ӑнкаруллӑ Дуняшка пӑлханса шухӑшларӗ:

Унаследовавшая от отца практическую сметку, Дуняшка с тревогой думала:

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка упӑшки улшӑннине асӑрхамасӑр тӑма пултараймарӗ.

Дуняшка не могла не заметить происходившей с мужем перемены.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑйӗн куҫҫульне Дуняшка ан куртӑр тесе, Ильинична стена еннелле ҫаврӑнса выртрӗ те пичӗ ҫине тутӑр витсе хучӗ.

Чтобы Дуняшка не видела ее слез, Ильинична отвернулась к стене и закрыла лицо платком.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка арча ҫинче амӑшӗн хура юбки, кӗпипе хулӑн пиртен ҫӗленӗ пушмакӗсем — вилнӗ хӗрарӑмсене нихҫан таврӑнми инҫе ҫула ӑсатнӑ чух тӑхӑнтаракан пӗтӗм ҫи-пуҫ таврашӗ выртнине курчӗ, — курчӗ те шурса кайрӗ.

Дуняшка увидела лежавшие на сундуке черную материну юбку, рубаху и матерчатые чирики — все, что надевают на покойниц, провожая их в дальний путь, — увидела и побледнела:

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Мӗн ку? — тӗлӗнсе ыйтрӗ Дуняшка.

— Что это? — удивленно спросила Дуняшка.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильинична Григорин типтерле чӗркесе хунӑ кӗпине минтер айӗнчен кӑларчӗ, сӑмах чӗнмесӗр ӑна Дуняшка еннелле кӑнтарчӗ.

Ильинична достала из-под подушки аккуратно свернутую рубаху Григория, молча протянула ее Дуняшке.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ирхине Дуняшка, яланхи пекех, амӑшне курма кӗчӗ.

Утром Дуняшка, как всегда, зашла проведать мать.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӑнукӗсем яра куна тенӗ пекех вӑхӑта урамра выляса ирттернӗшӗн тата Дуняшка, хутран-ситрен ҫеҫ кӗркелесе тухса хӑйне тӗрлӗ ыйтусемпе чӑрмантарманшӑн вӑл савӑнчӗ те.

Она радовалась, что детишки большую часть дня проводят во дворе и что Дуняшка редко заходит и не тревожит ее всякими вопросами.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр икӗ эрнерен Ильинична хӑйне тӑруках япӑх туйрӗ, Дуняшка авӑн илнӗ ҫӗрте ӗҫлерӗ, ҫавӑнпа та Ильинична ӑна ӗҫрен уйӑрасшӑн пулмарӗ, анчах хӑй апат та пӗҫереймерӗ.

Недели две спустя Ильинична почувствовала себя плохо, Дуняшка была занята на молотьбе, и отрывать ее от работы Ильинична не хотела, но сама стряпать не могла.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ухмах эсӗ, Дуняшка, тӑр-ухмах!

Дура ты, Дуняшка, чистая дура!

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка, хиртен таврӑнсан, ҫырӑва вӑрахчен вуларӗ, унтан йӑл кулса илчӗ те хаш! сывласа ячӗ:

Дуняшка, вернувшись с поля, долго читала письмо, потом улыбнулась, вздохнула:

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка качча тухнипе ҫырлахма тивнӗ май, Ильиничнӑн Григорие кӗтсе илесси, ӑна ачисене парса хӑварса, хӑйӗн те яланлӑхах куҫӗсене хупасси килчӗ.

Примирившись с замужеством Дуняшки, Ильинична хотела лишь одного: дождаться Григория, передать ему детей, а потом навсегда закрыть глаза.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кирек мӗн ӗҫре те ӑна Дуняшка пулӑшса пычӗ.

В любом деле ему помогала Дуняшка.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed