Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑрши (тĕпĕ: шӑршӑ) more information about the word form can be found here.
Мишка сӑмсине нихҫан туртса курман сигара шӑрши ҫивӗччӗн кӑтӑклантарса кайрӗ.

Нюх Мишки остро щекотал незнакомый запах сигары.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав ҫилтен лашан типӗ сӑмсине тӑвар шӑрши ҫапать те, лаша, ӑна ҫӑтнӑ май, пурҫӑн пек йӑлтӑркка тутипеле чӑмлать, ҫилпе хӗвелӗн тутине сиссе илсе, кӗҫенсе ярать.

На сухом конском храпе от ветра солоно, и конь, вдыхая горько-соленый запах, жует шелковистыми губами и ржет, чувствуя на них привкус ветра и солнца.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗлтӗрен, тулӑ, сывлӑм шӑрши кӗрет.

Пахло крапивой, пшеницей, росой.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унччен килӗнче кун каҫичченех каҫхи кӗпе вӗҫҫӗн тата ҫыхса тунӑ аялти ӑшӑ йӗм тӑхӑнса ҫӳренӗ ватӑ пан арчасенчен нафталин шӑрши ҫапнӑ сюртукӗсемпе генералсем тӑхӑнакан шалпар шӑлаварӗсене кӑларма хушрӗ.

Старый пан, прежде целыми днями ходивший по дому в ночной рубахе и теплых вязаных подштанниках, приказал извлечь из сундуков пропахшие нафталином сюртуки и генеральские, навыпуск, брюки.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ну, кӳрӗр-ха, курам сире… — хулӑннӑн калаҫма пуҫларӗ старик, кинне мелсӗррӗн ыталаса, чӗлӗм шӑрши ҫапнӑ симӗсрех кӑвак мӑйӑх тӑпкисемпе унӑн питне перӗнсе.

Ну, дайте-ка взглянуть на вас… забасил он, неловко обнимая невестку, тычась ей в щеки зеленовато-седыми прокуренными пучками усов.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тар шӑрши шӑршласа курнӑ, иртсе кайнӑ ӗҫсем курми-илтми тунӑ ҫынсем талпӑнса та ҫӑтӑхса пӗртен-пӗр паянхи кунпа пурӑнчӗҫ.

Люди, нюхавшие запах пороха, ослепленные и оглушенные происходившим, жили стремительно и жадно, одним нынешним днем.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Перевязкӑсем, сестрасемпе тухтӑрсен йӑлӑхтарса ҫитернӗ сӑнӗсем, сӑмсана кӳ! ҫапакан йодпа карболка шӑрши

Перевязки, наскучившие лица сестер и докторов, острый запах йода, карболки…

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Садри улмуҫҫисем айӗнче — тигр тирӗ пек сарӑ йӑрӑмлӑ мӗлкесем; утар шӑршипе шӑрӑхра типсе кайнӑ ҫӗр шӑрши кӗрет.

В саду под яблонями — тигровые пятнистые тени, пахнет пчельником, выгоревшей землей.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тути ун типӗ, хытӑ, ҫӑварӗнчен суханпа ҫӑмарта хӗрӳлӗхӗн уҫӑ шӑрши ҫапать.

Губы у нее были сухи, жестки, пахли луком и незахватанным запахом свежести.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пылӗнчен чапӑрпа шерпет курӑкӗсен, улӑхра ӳсекен чечексен тутлӑ шӑрши кӗрет.

Мед сладко пахнул чабрецом, троицей, луговым цветом.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тута-ҫӑвара армутин чуна тӑвӑнтаракан анкӑ-минкӗллӗ шӑрши ҫунтарчӗ, ҫул вӗри сывлӑш варкӑшӗпе йӑсӑрланчӗ.

Терпкий бражный привкус полыни жег губы, дорога дымилась зноем.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑрманта — унта та сулхӑн вырӑн ҫук — чуна пӑчӑхтаракан пӑс йӑсӑрланать, чӑтма ҫук ҫумӑр шӑрши кӗрет.

В лесу и то не осталось прохлады парная висела духота, и крепко пахло дождем.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ун шӑрши те ан пултӑр кунта урӑхран!

— Чтоб духу его тут не было!

Коньки // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Арҫын тарӗн, пӗр-пӗринпе ҫӑттӑн ларакан кӗре кӗлеткесен, пирус тӗтӗмӗн шӑрши-маршипе ҫӗр хута ӳкнӗ сывлӑмӑн ӳсӗртсе яракан тӑварсӑр шӑрши сарӑлнӑ.

Пахло мужским потом, скученными здоровыми телами, папиросным дымом и пресным бражным запахом выпавшей за ночь росы.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эшелонсенчен хӗрлӗ гвардеецсем сирпӗне-сирпӗне тухаҫҫӗ, пӑшал сассисем кӗрслетеҫҫӗ; станцисен тӗлӗнчи шлак шӑрши аркатупа вӑрҫӑ-харҫӑн йӳҫенкӗ шӑршипе хутӑшса сарӑлать.

Из эшелонов высыпали красногвардейцы; дробно грохотали выстрелы, над станциями запах шлака смешивался с прогорклым запахом войны, уничтожения.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Мишка унӑн пӗчӗкҫӗ хыткан аллине хӑйӗн пулӑ шӑрши ҫапнӑ йӑпӑлка аллипе тытса чӑмӑртарӗ те ӑшшӑн йӑлкӑшса кулчӗ.

Мишка пожал его костлявую ручонку своей провонявшей рыбьей слизью рукой, тепло улыбнулся.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Таврара юртан тасалнӑ хура тӑпра шӑрши, ҫывӑх ҫапӑҫусенчи юн шӑрши сарӑлнӑ.

Пахло обтаявшим черноземом, кровью близких боев пахло.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Утсем тулхӑрни, баркӑсем хӗнтӗртетни илтӗнет, ҫав енченех лаша тарӗн шӑрши хумлӑн-хумлӑн вӑркӑшса килет.

Пофыркивали лошади, громыхали барки, даже запах конского пота доносило оттуда.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Калединран арҫын тарӗн уксус пек йӳҫек шӑрши ҫапать.

От Каледина пахло крепким, как уксус, мужским потом.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан хӗрхӳ шӑршӑллӑ тӗссӗр кӑвак тӗтӗм явӑнса тухать, ҫунтарнӑ тар шӑрши кӗрет.

Оттуда полз и курился прогорклый сизый дымок, запах сожженного пороха.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed