Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Катя the word is in our database.
Катя (тĕпĕ: Катя) more information about the word form can be found here.
Ҫав кунсенче хам умӑмран пиншер ҫын та иртрӗҫ пуль те, мӗншӗн эпӗ ҫав хӗрсем ҫинченех чарӑнса тӑтӑм-ха, вӗсем ҫинчен нимӗн те пӗлместӗп-ҫке, пӗрне ҫеҫ Катя тесе чӗннине пӗлетӗп!

Почему среди тысяч людей, прошедших передо мной в те дни, я остановился на этих девушках, о которых даже ничего не знаю, кроме того, что одну из них звали Катей!

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах Ромашовран эпӗ Катя пирки ыйтса пӗлесшӗн марччӗ-ха.

Но не хватало ещё, чтобы я спрашивал у Ромашова о Кате!

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя Ленинградрах юлнӑччӗ, эпӗ пӑшӑрханаттӑм ун пирки.

Катя осталась в Ленинграде, — я беспокоился о ней.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эпӗ акӑ Катя епле хуйхӑрса ӳкесси ҫинчен шухӑшлатӑп-ха! — терӗ вӑл.

— Но воображаю, как будет расстроена Катя! — сказал он.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫук, урӑххи, вӑхӑтсӑр ватӑлса кичемленнӗ Катя.

Нет, другая, мрачная, постаревшая Катя,

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Леш Катя мар, сасартӑк вӑранса ман ҫинчен шухӑшласа пӳлӗм тӑрӑх иртсе ҫӳрекенни мар.

Не та Катя, которая — я это знал, — вдруг проснувшись, встаёт с постели и бродит по комнате, думая обо мне.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя та ман асӑма килчӗ.

Катя представилась мне.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шӑхӑркалатӑн та шухӑшлатӑн вара: «Ак куратӑн-и, Катя, тетӗн, эсӗ тата хам мӗнле вӗҫни ҫинчен нимӗн те ҫырмастӑн, тетӗн».

Посвистываешь и думаешь: «Вот видишь, а ты сердилась, что я ничего не пишу тебе о полётах».

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сӗрекепе рак тытса кӑларсан Катя кулкалама пӑхрӗ, эпӗ ӑна рак мӗнле тытмалли ҫинчен пӗр пӗчӗк лекци вуласа патӑм, пуринчен ытла ҫӗрӗшнӗ какая хыпакан сенкер раксем ҫинчен каласа патӑм.

Катя стала смеяться, когда я вытащил его из воды вместе с сеткой и прочёл небольшую лекцию о ловле раков, в частности голубых, которые идут исключительно на гнилое мясо.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Иртнӗ вырсарникун эпир Петькӑпа Ӗне ҫырминче кӗпер хывнӑччӗ, ҫавӑнта халь пӗртен-пӗр ӑвӑс пӗрени кӑна тӑрса юлнӑ; эпӗ ҫавӑн урлӑ каҫрӑм, Катя ҫаплипех шыв урлӑ утса каҫрӗ.

Только одна осина осталась от мостков через Коровий ручей, которые мы с Петей смастерили в прошлое воскресенье; я перемахнул по этой осине, а Катя пошла вброд,

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя чӗвен тӑрса ман пӳлӗме кӗчӗ те, мана чуптурӗ.

Она вошла на цыпочках и поцеловала меня:

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӑма та вӑхӑт ҫитнӗччӗ, сехет ҫиччӗмӗшне кайнӑ — ҫапах та куҫа хупса ҫурӑм ҫинче выртма питӗ лайӑх, вырт та итле: кивелнӗ дачӑн типӗ урай хӑмисем Катя утса иртнӗ май хуллен ҫеҫ ҫӑтӑртатаҫҫӗ.

Пора было вставать, четверть седьмого, но это было так приятно — лежать на спине с закрытыми глазами и слушать, как Катя ходит по старенькой дачке и сухие половицы осторожно скрипят у неё под ногами.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя Нина Капитоновнӑсем патӗнче балкон ҫинче ларатчӗ; хама вӑратас мар тесе шӑппӑн калаҫнине эпӗ ыйхӑ витӗр илтетӗп.

Катя сидела на балконе у Нины Капитоновны; сквозь сон я слышал их негромкие, чтобы не разбудить меня, голоса.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кашт тӑрсан ҫеҫ салхуллӑн: — Эсӗ, Катя, аннӳ пек пула пуҫланӑ… — терӗ.

Потом сказал грустно: — А ты, Катя, стала похожа на мать…

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр хӗртен вӑл: эсир мӗн ятлӑ, тесе ыйтрӗ те, лешӗ «Катя» тесен, унӑн пит-куҫӗ ҫуталса кайрӗ, ҫавна курсассӑнах ӗҫ мӗнле май ҫаврӑнасса ӑнлантӑм эпӗ.

Я понял это, когда он спросил у одной из девушек, как её зовут, — она ответила: «Катя», и у него просветлело лицо.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл кирек кам пултӑр та, ун ҫине эпӗ хуть мӗнле пӑхсан та, аманнӑ ҫынна вӗлересси, Катя!..

Кто бы он ни был, как бы я ни относился к нему!.. Убить раненого, Катя!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Суранӗ ҫине пусса тӑмалла, — мӑкӑртатрӗ вӑл, ман ҫине пӑхмасӑрах — Сирӗн таса сӑмса тутӑрӗ пур-и, Катя?

— Надо зажать, — не глядя на меня, пробормотал он, — У вас не найдётся чистого носового платка, Катя?

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Акӑ халь ӗнтӗ эсир ӗлӗкхи Катя пулса тӑтӑр.

— Вот теперь вы стали прежняя Катя!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Киле таврӑнӑр, Катя.

Вернитесь домой. Катя.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя, эсир ҫӳле хӑпаратӑр-и-ха? — терӗ вӑл малалла.

— Катя, вы идёте наверх? — продолжал он.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed