Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ал the word is in our database.
ал (тĕпĕ: ал) more information about the word form can be found here.
Эпӗ, ыттисем хушшинче, кашкӑр ҫумӗнчи путек кӑна; эпӗ ал айне ҫакланнине ҫеҫ илнӗ, теприсем, ав, ҫынсене урам варринчех ҫатта-ҫарамас хывӑнтарчӗҫ, жид майрисене ӑҫта май килнӗ ҫавӑнта тытса мӑшкӑлларӗҫ.

Я ишо промежду других, как ягнок супротив волка; я легочко брал, а другие телешили людей прямо средь улицы, жидовок сильничали прямо напропалую!

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Курницӑран вӑл сӑнран ӳксе, ватӑлнӑ пит-куҫлӑ тухрӗ; чӗтреме пуҫланӑ шупка кӑвак тутине сасӑ кӑлармасӑр мӗкӗлтеттерсе, сӗтел патне пырса ларчӗ, ачисене чӗркуҫҫийӗсем ҫине ҫӗклесе илсе, вӑрахчен ачашларӗ, унтан патрон хутаҫҫинчен тусанланса кӑвакарнӑ сахӑр катӑкӗ кӑларчӗ те, ал тупанӗ ҫинче ҫӗҫӗпе катса, айӑплӑн кулса илчӗ:

Из горницы он вышел постаревший и бледный; беззвучно шевеля синеватыми, дрожащими губами, сел к столу, долго ласкал детей, усадив их к себе на колени, потом достал из подсумки серый от пыли кусок сахару, расколол его на ладони ножом, виновато улыбнулся:

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Наталья питне таса мар ансӑр ал тупанӗсемпе хупласа ларчӗ.

Наталья сидела, закрыв лицо узкими грязными ладонями.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дарья, арҫын пек, ытла та намӑс сӑмахсемпе ятлаҫса илчӗ, сурса пӑрахрӗ те вӑрӑм куҫ хӑрпӑкӗсем ҫинчи куҫҫуль тумламне ал тӳрчӗпе шӑлса илчӗ.

Дарья выругалась страшным мужским ругательством, сплюнула и вытерла тыльной стороной ладони повисшую на длинных ресницах слезинку.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дарья, чирикӗсене хывса, утса ывӑннӑ урисене ҫурӗ те, куҫне хӗвелтен ал тупанӗпе картласа, ҫыран хӗрринчи вӗри вак чул ҫинчен чылайччен чарлансем салхуллӑн ҫухӑрнӑ тата хумсем пӗр майлӑн ҫатӑлтатнӑ сасӑсене тӑнласа ларчӗ.

Дарья сняла с натруженных ног чирики, вымыла ноги и долго сидела на берегу, на раскаленной гальке, прикрыв глаза от солнца ладонью, вслушиваясь в тоскливые крики чаек, в равномерные всплески волн.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка тек чӑтма пултараймарӗ, питне ал тупанӗсемпе хупласа, шыв пӗрӗхнӗ пек пӗрӗхтерсе кулса ячӗ.

Дуняшка не выдержала и пырскнула, спрятав в ладонях лицо.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Карчӑк, курницӑна кӗрсе, арча ҫине пырса ларчӗ, питне ал тупанӗ ҫине хурса, нумайччен каччӑн ырханкка пичӗ ҫине тӗсесе пӑхрӗ, унтан хулӑнрах сасӑпа каларӗ:

Старуха вошла в горенку, присела на сундук, подперла щеку ладонью, долго и зорко смотрела на худощавое лицо паренька, потом басовито сказала:

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах Лизӑ, ал парса, алӑк патнелле утсан, ӑна ватник аркинчен ярса тытрӗ.

Но когда Лиза, пожав ей руку, пошла к порогу, Соня кинулась следом за нею, жалобно взвизгивая, хватая за полу стеганки.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мунчала илсе, ҫурӑма сӑтӑрса яр-ха, атту ман хамӑн ал ҫитмест.

Возьми-ка вот мочалку и потри мне спину, а то я сама не достану.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫапла вӑл колхоз пурнӑҫӗ ҫинчен нимӗн те каламарӗ, пӗтӗм зал ырласа ал ҫупнӑ май хӑйӗн вырӑнне пырса ларчӗ.

Так и не сказав ничего о жизни колхоза, он вернулся на свое место под одобрительные хлопки всего зала.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Вӑл мана ал памасан та, ман куна каламаллах».

— Даже если она не подаст мне руки, я обязан это сделать».

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лӳчӗркеннӗ хут укҫасем ҫине хресчен пӗр вӑхӑт нимӗн чӗнмесӗр пӑхнӑ, ассӑн сывласа илнӗ, унтан кӗререх тӗслӗ сарлака ал лаппипе укҫана сӗтел хӗрринелле тӗксе хунӑ.

Он с минуту молча смотрел на скомканные бумажки, вздохнул, потом широкой смуглой ладонью отвел их к краю стола.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Игнат Савельевич, ҫуллӑ тутисене майӗпен ал шӑллипе шӑлса, Костя амӑшне ыталаса чуп тунӑ, Костьӑна амӑшӗшӗн намӑс пулнӑ.

Игнат Савельевич, степенно вытирая полотенцем жирные губы, обхватывал мать, целовал ее, и Косте было за нее стыдно.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, ӗҫе тӑсса пыни ҫине ал сулса, кирек мӗнле япӑх колхоза та хӑй тӗллӗн тухса кайма хатӗр пулнӑ, канцеляринче тӑватӑ ҫул аппаланса ларнӑ хыҫҫӑн хӑйӗн ӗҫӗ кама та пулин кирлине, кашни кунах усӑ кӳнине курас килнӗ унӑн.

Он был готов махнуть рукой на всю эту волокиту и самовольно отправиться в любой захудалый колхоз, чтобы после четырех лет канцелярской суеты увидеть наконец, что твоя работа кому-то нужна и приносит каждодневную пользу…

1 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Алексей Макарович кӑштах столяр хатӗрӗсем тупнӑ та шкул сарайӗнче мастерской уҫнӑ, ачасене ал ӑсти ӗҫне вӗрентме тытӑннӑ.

Алексей Макарович завел нехитрый столярный инструментишко и открыл в школьном сарае мастерскую, стал приучать ребят к ремеслу.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун пек ҫынсене ал ҫинче ҫӗклесе ҫӳремӗпӗр, пӑсӑрлантарӑпӑр пӗрре, нихҫан та ун пек ан хӑтланччӑр!

Нянчиться с такими людьми не будем — дадим по рукам, чтобы неповадно было!

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аксинья ялан тенӗ пекех чавсаланса, питне ал тупанӗпе тӗревлесе выртрӗ, ун ҫине куҫне пӗр мӑчлаттармасӑр тенӗ пек пӑхрӗ.

Аксинья обычно лежала облокотившись, подперев щеку ладонью, смотрела, почти не мигая.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Снаряд асар-писеррӗн шартлатнипе сывлӑш хумӗ ӑна лашинчен чылай аякка сирпӗнтерсе ячӗ те, ӳкнӗ хыҫҫӑн вӑл, вӗри ҫӗр ҫинче ал тупанӗпе питне пӗҫертсе, татах темиҫе чалӑш шуса кайрӗ.

Мощная волна сотрясенного разрывом воздуха далеко отбросила его от коня, и уже упав, он еще несколько саженей скользил по траве, обжигая о землю ладони и щеку.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иван Алексеевича винтовка кӳпчекӗпе чышасшӑн пулса, вӑл малтанах ӑна кӗпҫинчен ярса тытнӑччӗ, анчах мушка вӗҫӗ ал тупанне касса кайрӗ те, пӳрнисемпе кӗпҫе тӗлӗнчи йывӑҫ виткӗҫе ҫатӑрласа илчӗ, унтан винтовкӑна меллӗн ҫавӑрса тытса, ҫӳлелле ҫӗклерӗ, Иван Алексеевича лӑпах сулахай кӑкӑрӗнчен тӗллерӗ.

Она схватила ее сначала за ствол, чтобы ударить Ивана Алексеевича прикладом, но в ладонь ее больно вонзилась мушка, и она перехватила пальцами накладку, а потом повернула, вскинула винтовку и даже взяла на мушку левую сторону груди Ивана Алексеевича.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӳхе тӗтре карса илнӗ тӳпе айӗнче аэроплан хӑлат пек чалӑшшӑн ҫавӑрӑннине пуҫсене каҫӑртса, куҫсене ал тупанӗсемпе картласа пӑхса тӑчӗҫ.

Задрав головы, приложив к глазам щитки ладоней, долго глядели, как аэроплан в заволоченном пасмурью поднебесье, кренясь, описывает коршунячьи круги.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed