Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Мария Ульяновӑн ашшӗ ячӗ мӗнле? — ыйтать Анна Ильинична.— Как отчество Марии Ульяновой? — спрашивает Анна Ильинична.
«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Кам унта? — ыйтать лӑпкӑн, тин кӑна вырӑн ҫинчен тӑнӑ пек.— Кто там? — спрашивает спокойно, словно только что поднялась с постели.
«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Паллакан ача, ҫӗр ҫырли сутать те питӗ хаклӑ ыйтать, илмерӗм.— Мальчишка знакомый, землянику продавал, да больно дорого просил, я не взяла.
Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Ывӑнма пӗлмесӗр прошенисем ҫырать, сехечӗ-сехечӗпе жандармери управленийӗн, генерал-губернаторӑн, судӑн, прокуратурӑн приемнӑйӗсенче ларать, хӑйне кӗртме ыйтать.
Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Тунсӑхларӑн-и? — шеллесерех ыйтать амӑшӗ ывӑлӗнчен.
Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Хаҫатне мӗнле ят пама йышӑнтӑр? — ыйтать Анна Ильинична.
Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Ну, каласа пар, Володёк, тӗрмерен мӗнле тухма пултартӑн тата мӗнле ҫаклантӑн эсӗ, — ыйтать Анна Ильинична.
Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Нивушлӗ вӗсен чӗре ҫук? — ыйтать Маняша.
Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Куккук, куккукӑм, кала мана: «Ҫапла-и» е «ҫапла мар», — ыйтать Аня.— Кукушка, кукушка, скажи мне: «да» или «нет»? — спрашивает Аня.
Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Мӗнле ывӑл? — мӑшкӑлласа ыйтать вӑл.
Суд // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Алӑк урати тӗлне пас тытнӑ ҫухаллӑ пысӑк кӑвак кӗрӗкӗпе ашшӗ кӗрсе тӑрать, сивӗ, хӗп-хӗрлӗ питне чуптутарма пӗшкӗнет те чӑтӑмсӑррӑн ыйтать: «Килте пурте йӗркеллех-и? Пурте сывах-и?…»
Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Таврӑнсан, отметкӑсем ҫинчен ыйтать.
Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Эсӗ ху кам пулас тетӗн? — ыйтать ашшӗ.
Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Пӑшӑрханатӑн та-и? — арӑмӗ ҫине пӑхса ыйтать Илья Николаевич.— Уже волнуешься? — спрашивает Илья Николаевич, поглядывая на жену.
Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Ку мӗн валли? — ыйтать Володя.
Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Мӗншӗн? — чӑнласах та ыйтать Маняша.
Ҫип вӗҫӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Тен, каялла ҫаврӑнмалла пулӗ? — ачисенчен ыйтать амӑшӗ.— Может быть, повернуть обратно? — спрашивает мама, обращаясь к детям.
Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Тырпулман ялӗ те, — Некрасов сӑввине аса илсе сӑмаха вӗҫлет Оля, унтан малалла пӑхать те ыйтать:— …Неурожайка тож, — заканчивает Оля знакомые стихи Некрасова и, вглядевшись вдаль, спрашивает:
Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Ку мӗн вутпуҫҫийӗ мӗлтлетет унта? — малти пӳлӗм еннелле пӑхса ыйтать Оля.— А что это за огоньки мелькают? — спрашивает Оля, поглядывая в переднюю,
Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— ҫӳлте пысӑк алтӑр куратӑр-и, мӗн вӑл? — ыйтать амӑшӗ.
Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.