Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кайнине (тĕпĕ: кай) more information about the word form can be found here.
Хӑй хыҫҫӑн ҫын мӗлки тухса Пушкарски урамри пӗрремӗш тӑкӑрлӑкалла кӗрсе кайнине вӑл асӑрхамарӗ.

Не заметив, как за ним выскользнула темная фигура человека и исчезла в первом переулке на Пушкарской.

12. Шпионпа тӗлпулни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Акӑ халӗ ачасем ҫине пӑхатӑп та ҫапла шутлатӑп: эпӗ отрядра пулман пулсан, ҫак самантра ӑнсӑртран кунта пулнипе хамӑр курсантсем хальхи пек пӗр сӑмах чӗнмесӗр, ҫак шурӑ балахонсене тӑхӑнса уйӑх ҫутипе кӳлӗ ҫинчи пӑр тӑрӑх анаталла анса кайнине курсан, эпӗ хӑрасах кайнӑ пулӑттӑм, тӗшмӗше ӗненекен ҫын пулсан, вара эпӗ тӳрех усалсем, ҫынсен мӗлкисем пыраҫҫӗ тесе шухӑшланӑ пулӑттӑм.

— Вот смотрю я на ребят и думаю: если бы я сам не был в отряде, а так, случайно, очутился в эту секунду на этом склоне и увидел наших курсантов, идущих, как сейчас, молча, в этих белых балахонах, в свете луны по льду озера, я бы испугался и, будь человеком суеверным, подумал бы, что идут привидения, тени людей.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Миша ачасем ҫурт тӑрне хӑпарса кайнине ӑнланчӗ.

И он знал, что ребята полезли на крышу.

2. Миша Алексеев // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Питех те маттур ачасен куҫӗсем хупӑннӑ, вӗсем пурте пӗр пек сывлаҫҫӗ, вӗсен аллисем нухайкӑсем пек аялалла усӑнса тӑраҫҫӗ — ҫаксем пурте вӗсем калама ҫук ывӑнса халтан кайнине кӑтартса параҫҫӗ.

Закрытые глаза, мерное дыхание, беспомощно повисшие плетьми руки самых здоровых парней, каких только мне пришлось встретить на своем веку, показывали уже почти невозможную степень утомления.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Эпӗ ҫакӑнта кӑна хам ҫав териех ывӑнса халтан кайнине тата малашне пӗр утӑм та тума пултарайманнине туйса илтӗм…

Тут только я понял, как нестерпимо я устал и что не в силах сделать дальше ни шага…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Вӗсем мӗнле тӗнине те, ҫӑкӑр татки тенкел ҫинче мӗнле выртнине те, юр ҫине тӑрӑнтарнӑ сулахай патак ерипен хӑрах еннелле чалӑшса кайнине те, алӑк янаххисене епле эрешлесе тунине те пӗтӗмӗшпех аван астӑватӑп.

Как белые стояли, как лежал кусок хлеба на лавке, как слегка накренилась левая палка, воткнутая в снег, какого рисунка была резьба на наличнике двери.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Ун вырӑнне хамӑр ҫав-ҫавах чӗррӗн те хаваслӑн пынине, хамӑрӑн ҫамрӑклӑха тата хамӑр тума тытӑннӑ ӗҫе туса ҫитерме пурте хавхаланса кайнине шута илмелле.

Мы не тренированы, но за нас наши свежесть, бодрость, молодость и тот азарт, с которым мы взялись за дело.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Директор таҫта аяккалла утса кайнине илтсен, уншӑн ҫав ҫыхӑну тупӑнчӗ.

Затихавшие в отдалении шаги директора дали ему эту связь.

Элекҫӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вӑл хӑй ытла та вӑй-халран кайнине туйса илчӗ.

Он чувствовал какой-то особенный упадок сил.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма вара старик ӑна ҫаратса кайнине тинех тавҫӑрса илчӗ.

Тогда Тёма понял, что старик обокрал его.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Гераҫка вара тепле майпа ҫав хӗрарӑмӑн пӗчӗк ҫеҫ хӳрине те асӑрханӑ имӗш, пӗррехинче, ҫӗрле, ҫав карчӑк шӑпӑр ҫине утланса, кӑмака мӑрйи витӗр тухса епле вӗҫсе кайнине те хӑй куҫӗпех курнӑ пулать.

У этой женщины Гераська как-то умудрился заметить хвостик и сам своими глазами видел, как она однажды верхом на метле, ночью под шабаш, вылетела в трубу.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ҫав самантрах вӑл, кӑмӑлӗ ҫӗкленсе кайнине туйса илет те, хавхаланса кӑшкӑрса ярать:

Он чувствует мгновенный подъем духа и вдохновенно кричит:

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Аслати кӗмсӗртетсе иртсе кайнине аса илет, тем сарлакӑш тӳпен анлӑшӗ тухса тӑрать ун умне…

В воспоминании прокатывался гулкий гром, вставало представление о шири и небесном просторе.

VII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Вӑл тӑрса кайнине те хӗр асӑрхаман, кам пӗлет, ҫакнашкал пӗччен хуйхӑрса ҫӳренӗ самант мӗн тери вӑрӑм пек туйӑннӑ пулӗ…

Она даже не заметила его ухода, а кто знает, какими долгими показались ему эти минуты одинокого горя…

VIII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Амӑшӗ ҫавнашкал ҫиллессӗн те мӑнкӑмӑллӑн пӑхса халӗ ҫеҫ иртсе кайнӑ сарӑ ҫӳҫлӗ ҫак мӑнаҫ хӗр унӑн ачин пӗтӗм пурнӑҫ телейне е телейсӗрлӗхне хӑйпе пӗрле ҫӗклесе кайнине туйса илчӗ тейӗн.

Мать будто чувствовала, что эта гордая белокурая девушка, которая только что прошла о таким гневно-вызывающим видом, пронесла о собой счастье или несчастье всей жизни ее ребенка.

VII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Чӗрене юн тапса тулчӗ, пичӗ сасартӑках шуралса кайнине туйрӗ вӑл.

Кровь отлила к сердцу, а на лице она сама ощутила внезапную бледность.

VI // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ҫапла пӗррехинче, хӑйне юханшыв хӗрринчи ҫӳллӗ тӗмеске ҫине илсе кайсан, таҫта аялта юхакан шыв шӑмпӑртатнине уйрӑмах тимлӗн итлесе тӑнӑ вӑл, анчах ура айӗнчи чулсем хӑйпӑнса аялалла кусса кайнине илтсен, чӗри тапма чарӑнаслах хӑраса, амӑшӗн платйинчен ҫатӑрласа тытнӑ.

Так, однажды, когда его свели на высокий утес над рекой, он с особенным выражением прислушивался к тихим всплескам реки далеко под ногами и с замиранием сердца хватался за платье матери, слушая, как катились вниз обрывавшиеся из-под ноги его камни.

I // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Анчах ҫак самантра вӑл хырӑмӗ ҫав тери ыратса кайнине туйса илчӗ, хӑй те лешсем пекех тискеррӗн кӑшкӑрса ячӗ.

В это мгновенье он почувствовал страшную боль и тоже дико взвыл.

ХIII. Палач // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Мишель Флешар тӗлӗнмелле япаласем тиенӗ лав иртсе кайнине курчӗ, анчах ку мӗн иккенне ӑнланаймарӗ, ӑнланса илесшӗн те тӑрӑшмарӗ: унӑн куҫӗсем умӗнче урӑххи — хӑйӗн ҫухалнӑ ачисем тӑчӗҫ.

Мать видела, как мимо нее промелькнул и исчез этот черный силуэт, но она ничего не поняла и даже не пыталась понять, ибо перед мысленным ее взором вставало иное видение — ее дети, исчезнувшие во тьме.

II. Вилӗм калаҫать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл темӗнле ача амӑшне персе вӗлернине, хӑй ҫав ача амӑшне юн кӳлленчӗкӗнче тупнине, илсе килнӗ чух хӗрарӑм вилнӗ пекех пулнине, ҫав вилен виҫӗ ача юлнине, амӑшне персе вӗлернӗ хыҫҫӑн Лантенак ачасене хӑйпе пӗрле илсе кайнине кӑна пӗлнӗ.

Знал только, что какую-то женщину расстреляли, он сам нашел ее распростертою на земле, подобрал почти бездыханной, знал также, что она мать троих детей и что маркиз де Лантенак, приказав расстрелять мать, увел с собою детей.

VI. Суран тӳрленнӗ, анчах чӗререн юн сӑрхӑнать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed