Corpus of the Chuvash language

Чарӑнтӑм, сарлака, тӗреклӗ карлӑксем ҫумне тӑтӑм, аялалла пӑхрӑм.

Я останавливаюсь у его широких, надежных перил и смотрю вниз.

21 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ асӑрханарах тӑтӑм, пӑртак чакарах илтӗм: тем курса тӑрӑн, халех ярса тытӗ те, часах кирлӗ ҫӗрелле ӑсатӗ.

Я насторожилась и даже отодвинулась чуточку: еще цапнет сейчас и отведет куда надо.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Малтан эп турткаланарах тӑтӑм, унтан тӳсеймерӗм, урай варрине шуса тухрӑм, тӑпӑртатма пуҫларӑм, хама кинора вӗрентнӗ пек, алла тутӑр тытса, пӳлӗм тавра кӑлтӑрмач пек-юха-юха ҫаврӑнтӑм.

Я сперва не решалась, а потом вышла на середину вагона, затопала дробно, как меня учили когда-то для кино, и пошла, пошла, пошла по кругу с платочком…

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ, хӑюллӑхӑма пухса, пӗрер самант чӗнмесӗр тӑтӑм, унтан — мӗн килет те, мӗн каять тесе: — Анна Семёновна, ярӑр мана, тархасшӑн! — терӗм.

Я секунду молчала, набираясь духу, потом — эх, была не была: — Анна Семеновна, отпустите меня!

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ вагон ҫумнех пырса тӑтӑм.

Я подошла к самому вагону.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ сентресен хушшинчи хутлӑха вырнаҫса тӑтӑм: сентре кӗтессисенчен ярса тытса хам ачасем валли вырӑн хӑварма тӑрӑшрӑм.

Я стала в проходе между поднятыми полками, держась за их углы, сберегая маленькое пространство, отвоеванное для моих ребят там, сзади, за моей спиной.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вара эп нумаях шутламасӑр, ура ҫине чӗвен тӑтӑм та, кондуктор шӑнкӑравӗн кантӑрине туртрӑм.

И тогда я подтянулась на носках, достала веревку кондукторского звонка и дернула.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ тӑтӑм та старик патне пытӑм:

Я встала и подошла к старику:

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ тӑтӑм та, нӳрленнӗ шӑналӑка сирсе, тулалла пӑхрӑм.

Я встала и выглянула за отсыревший полог.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ачасен пӗр пайӗ тӗрлӗ ҫӗрелле саланчӗ, пирӗн иккӗмӗш сменӑра лагере каясса кӗтсе, хуларах юлмалла пулчӗ, ҫавӑнпа та ҫак хушӑра эп 'хамӑн пионерсемпе курнӑҫсах тӑтӑм.

Часть ребят разъехалась, а мы должны были попасть в лагерь во вторую смену, и я продолжала встречаться со своими пионерами.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫакна пула, комсомол организацийӗ сӗннипе, иртнӗ кӗркуннерен пуҫласа эпӗ вӗсем патӗнче, тӑваттӑмӗш «А» класри отрядра вожатӑй пулса тӑтӑм.

Поэтому с осени прошлого года, по предложению наших комсомольцев, я стала вожатой их отряда в четвертом «А» классе.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ ҫакӑн хыҫҫӑн Амеда питӗ ҫилентӗм, нумайччен ҫырмасӑр тӑтӑм, Туркменирен ҫине-ҫине виҫӗ ҫыру киличчен вӑл характера тытрӑм-тытрӑмах, виҫҫӗмӗш ҫыруне вара ытла та пӑшӑрханса, туслӑха тем пекех хисеплесе ҫырнӑччӗ; эпӗ тӳсеймерӗм.

Я тогда так обиделась на Амеда, что долго ему не отвечала и выдержала характер, пока не пришло из Туркмении уже третье письмо, полное такой тревоги, озабоченности и дружбы, что я не выдержала.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ ҫаврӑнса тӑтӑм, ун ҫийӗн алшӑллийӗ хулпуҫҫинчен шуса ӳкнине асӑрхарӑм, вӑл ӑна ҫӗклесшӗн те пулмарӗ, хӑй тӳрех тӑчӗ, пичӗ хӗрелсе ҫитрӗ.

Я обернулась и увидела, что полотенце соскользнуло с плеча, упало и он не стал поднимать его, а стоял выпрямившись и кровь отливала от его лица.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӗрле эп тӗлӗрсе ҫитнӗ вӑхӑтра вӑл мана тӗлӗкри пек курӑнчӗ те, ҫавӑнтах ҫухалчӗ, кайран эпӗ тахҫанччен ҫавӑн ятне пӗлеймесӗр тӑтӑм, Саня унпа ӑҫта паллашнине те пӗлеймерӗм.

Как сонное, ночное видение, он мелькнул и исчез и долгое время я даже не знала, как его зовут и где Саня познакомился с ним.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петьӑпа эпир ӑна илме тесе клиникӑна кайрӑмӑр та, эп ӑна алла илме кӑна мар, перӗнсе пӑхма та хӑраса тӑтӑм, халӗ кулӑшла ӗнте эпӗ хӑраса тӑни.

Теперь мне смешно вспомнить, как я боялась не только взять его на руки, но даже дотронуться до него, когда мы с Петей пошли в клинику, чтобы взять его домой.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тупӑк умӗнче тепле хытса тӑтӑм.

В каком-то оцепенении я стояла у гроба.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӑтса тӑраймастӑп пуль тесеттӗм эпӗ, панихида иртиччен аран-аран тӑтӑм.

Я плохо чувствовала себя и с трудом простояла до конца панихиды.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӗтсе илекенсем нумайӑнах марччӗ, эпӗ ҫапах та пуринчен катара, хама уйрӑм тӑтӑм, вӑл мана ҫинчех асӑрхатӑр терӗм.

Встречающих было немного, но всё-таки я встала далеко от всех, в стороне, чтобы он меня сразу заметил.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапла, телефонпа калаҫнӑ хушӑра, пӗринче эпӗ ҫывӑрнӑ кайнӑ, пӗр минутлӑха ҫеҫ ҫывӑрнӑ пулас та, ҫапах ҫав вӑхӑтра такам стенана тӑкӑр-тӑкӑр шаккаса илчӗ, эпӗ хам ӑҫта иккенне, хама мӗн пулнине астуса илеймесӗр сиксе тӑтӑм.

Я уснула после одного из таких разговоров, но спала, кажется, только одну минуту, когда кто-то быстро, коротко постучал в стену, и я вскочила, не понимая, где я и что со мной.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ виҫҫӗмӗш хутри площадкӑра хама кӳрентернӗ йывӑр чӑматанӑма ҫӗкленипе сӑрӑлтатса ыратнӑ пӳрнесене сӑтӑркаласа ҫеҫ тӑтӑм, аялта алӑк ҫатлатса хупӑнчӗ те макинтош тӑхӑннӑ ҫӳлӗ ҫын пусма картлашкисем урлӑ яра-яра пусса ман ҫумранах иртсе кайрӗ.

Я стояла на площадке третьего этажа, потирая пальцы, онемевшие от проклятого чемодана, когда внизу хлопнула дверь и длинный человек в макинтоше, с кепкой в руке промчался мимо меня, прыгая через ступеньку.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951