Шырав
Шырав ĕçĕ:
«Эпир те хӑҫан-тӑр ак ҫакнашкалахчӗ…» — шутларӗ Таня, куҫҫульне аран чарса.
3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
«Кулӑшла вӑл манӑн», — шутларӗ Таня.
4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
«Лайӑх йӗкӗт, — лава тӑрӑх малалла упаленнӗ май шутларӗ ҫамрӑкки пирки Сергей.«Хороший паренек, — думал Сергей о новичке, пробираясь на четвереньках по лаве.
2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ҫеҫенхирте вӑл, иртен-ҫӳренсем тем шухӑшласран, ҫулпа кайма шутларӗ.В степи он решил, что лучше идти по дороге, чтобы не привлекать внимания проезжавших.
XXII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ильинична ҫавӑн чухнех Аксиньйӑпа курса калаҫма, Мишаткӑна ан тивтӗр, ӑна кучченеҫсемпе те, юмах ярса кӑтартса та ан илӗрттӗр тесе, хытах калама шутларӗ.
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
«Атте Наталья валли тупӑк тунӑ», — шутларӗ те вӑл васкасах крыльца еннелле утса кайрӗ.«Гроб Наталье отец делал», — решил он и торопливо зашагал к крыльцу.
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Ҫук-халӗ, — лӑплантарчӗ ӑна карчӑк, хӑй ӑшӗнче вара ҫапла шутларӗ:— Что не видно, — успокоила ее старуха, а про себя подумала:
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пантелей Прокофьевич кӑнтӑрлахи апат хыҫҫӑн утӑ турттарма шутларӗ.
XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вара Пантелей Прокофьевич, кинне юлашки йӳтем те пулин витерессе шанса, ӗҫ кӑларма шутларӗ:
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Хӑранӑран, вилӗмрен е усӑсӑр ҫухатусенчен шикленнӗрен мар ҫапла шутларӗ вӑл ҫав самантра.Не трусость, не боязнь смерти или бесцельных потерь руководили им в этот момент.
XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
2-мӗш пехота полкне вӑл хӑй атакӑна ертсе кӗме шутларӗ.
XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Шухӑшлакаласа пӑхнӑ хыҫҫӑн Григорий, Степана калас сӑмахӗсене каласа пӗтерме парас тесе, каяс та мар тесе шутларӗ.Поразмыслив, Григорий решил не идти, чтобы дать Степану высказаться.
VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Унтан пӗр вӑхӑт пеме чарӑнчӗҫ те, Аксиньйӑшӑн чуна эпеклесе ачашлакан ҫывӑх сасӑсен тӗнчи уҫӑлчӗ: каврӑҫсен аял енчен ҫӳхе шурӑ мамӑк витсе илнӗ ешӗл ҫулҫисемпе шӑратса кӑларнӑ пек эреш чӗнтӗрлӗ юман ҫулҫисем чӗтренчӗклӗн вӗлтӗртетсе чӑштӑртатрӗҫ; ҫамрӑк ӑвӑссен ҫӑра чӑтлӑхӗнчен вӗҫӗ-хӗррисӗр кашланӑ сасӑсем юхса тӑчӗҫ; инҫетре-инҫетре, уҫӑмсӑр та салху сасӑпа, куккук такамӑн пурӑнса ҫитермен ҫулӗсене шутларӗ; кӳлленчӗк ҫийӗн вӗҫсе иртнӗ мӑйракаллӑ текерлӗк хистевлӗн: «Чӗрӗ-и? чӗрӗ-и?» — тесе ыйтрӗ; Аксиньйӑран пӗр-икӗ утӑмра сӑрӑ кӑвак тӗслӗ темле пӗчӗк кайӑк, пуҫне каҫӑрта-каҫӑрта, куҫне евӗклӗн хӗстеркелесе, ҫул лупашкинчен шыв ӗҫрӗ; ҫемҫе мамӑклӑ, тӗссӗр сарӑ тӗкӗлтурасем нӑрлатса вӗҫрӗҫ; улӑх чечекӗсен ҫеҫкисем ҫинче хӑмӑртарах сарӑ вӑрман пыл хурчӗсем чӳхенсе ларчӗҫ.
I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Каллех хытӑ кӗрленӗ сасӑ илтӗнчӗ: такамшӑн алӑ ҫупаҫҫӗ, ку тахӑшӗ ҫав сӑмса вырӑнне хӳре ҫакнӑ сӑн-питшӗн пулинех, тесе шутларӗ Тётка.
VII. Ӑнӑҫсӑр ӗҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.
Хӑй ӑшӗнче шутларӗ:
23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Ҫӑнӑх тӳрех хыпса илмерӗ, ерипен хуралса пырса, мӑкӑрланма пуҫларӗ, Аниҫҫе чустана кӑмакана лартма вӑхӑт тесе шутларӗ.
21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
«Ну хӑтланах! — шутларӗ Ксени, хӑй ӑшӗнче савӑнса.
19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
«Ҫук, эпӗ ыранах Иннокентипе чунтан калаҫатӑп, пирӗн хушӑра каласа пӗтерменни нимӗн те ан пултӑр! — шутларӗ Ксени.
17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
«Ну, ӑнмасть те пурнӑҫ! — шутларӗ вӑл, кухньӑра кӑштӑртаттарнине итлесе.«Ну и везет мне как утопленнику! — подумал он, прислушиваясь к шорохам из кухни.
16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Вырӑнти пуйӑс кайиччен — Приреченски района Константин унпа ҫитме шутларӗ — вӑл обкомра пулчӗ, пасарта ӗннӗ ҫӑм шӑрши кӗрекен ҫӗнӗ кӑҫатӑ, йытӑ тирӗнчен ҫӗленӗ алса туянчӗ, магазинта ӑшӑ ватникпе брюки илчӗ, вӗсене ҫавӑнтах пальто айӗнчен тӑхӑнса лартса, хӑй тӑруках тачкарах пек курӑнчӗ, мӑранланчӗ.
5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.