Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑтӑм (тĕпĕ: тӑр) more information about the word form can be found here.
Соломбал масарӗнчи пӗр вилтӑпри тӗлӗнче пайтахчен чарӑнса тӑтӑм эпӗ.

На кладбище в Соломбале я долго стоял у могилы

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр евӗр сӑн-сӑпата эпӗ ҫур ҫул ытла курса тӑтӑм: госпиталь палатин стенисем — вӗсен леш енче Кама ҫыранӗн хӗрринче Уралти ют хула.

Более полугода я видел одно и то же: стены госпитальной палаты, и за ними — чужой уральский город на берегу Камы.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ромашов миххине ӳкерчӗ те кӑштах куҫне хупса тӑчӗ, эпӗ ӑна тепӗр пӳлӗмрен пӑхса тӑтӑм.

Я видел из передней, как он уронил мешок и немного постоял с закрытыми глазами.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эп хӑтартӑм ӑна, — терӗ те вӑл салхуллӑн, хама ӗнентерме пултараймасран тем пек хӑрани каллех ӑна ӑсран ячӗ, — хам вилмен пулсан, эпӗ уншӑн та, саншӑн та кирлӗ пулассине пӗлсех тӑтӑм.

Я спас её, — мрачно повторил он, как будто страшная мысль, что я могу не поверить, снова поразила его, — и если сам не погиб, то лишь потому, что твёрдо знал, что нужен ей и тебе.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл алӑк уҫма тухрӗ, эпӗ стена хӗррине, Ромашов кӗнӗ маях мана ан асӑрхатӑр тесе, алӑк патнерех тӑтӑм.

Он вышел в переднюю, а я, помедлив, встал у стены, подле двери, чтобы Ромашов, войдя, не сразу заметил меня.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапах та Татаринов капитан манӑн тусчӗ-ҫке-ха, ун хӗрӗшӗн тесен эпӗ виҫӗ уйӑх хушши ыйтса пӗлмелли пӗр евӗр ҫырусем ҫырса тӑтӑм — пӗлтерсемӗр мана, эвакопункт, ҫапла-ҫапла историре паллӑ ҫын, ответ парасса кӗтетпӗр, теттӗмӗр.

Но капитан Татаринов был мой друг, и для его дочери я три месяца писал стандартный запрос — прошу вашего распоряжения, эвакопункт, историческое лицо, ждём ответа.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пысӑк алӑкран кӗрес тесен урамран ҫаврӑнса кӗмеллеччӗ манӑн, эпӗ алӑк патӗнче васкамасӑр чарӑнса тӑтӑм.

Нужно было вернуться на улицу, чтобы зайти в подъезд, и у подъезда я немного помедлил.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

М-овра выртрӑм, сана ҫырсах тӑтӑм та ответ кӗтсе илеймерӗм.

лежал в М-ове, писал тебе, но не получил ответа.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Телефонпа калаҫса татӑлтӑмӑр та вӗҫсе каяс умӗн вунӑ минут маларах ҫитсе тӑтӑм.

Я созвонился и приехал за десять минут до старта.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Виҫӗ пысӑк пӳлӗм, пуринче те хам хуҫа пулса тӑтӑм.

Все три просторные комнаты были к моим услугам,

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ ӗнтӗ хам шансах пӗтермен адреспа пӗртен-пӗр юлашки номерсене пуҫтарма тытӑнтӑм, трубкӑна темӗнччен тытса тӑтӑм эпӗ, таҫтан инҫетрен ҫатӑртатни илтӗнчӗ, ҫавӑн хыҫҫӑн тата инҫетререхрен чӑтаймасӑр тухакан сасӑсем янрарӗҫ.

Наконец я набрал последний номер — единственный, в котором не был уверен, и долго держал трубку, слушая какие-то далёкие шорохи и за ними ещё более далёкие, нетерпеливые голоса.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӳрнесем кӑштах чӗтретчӗҫ пулин те, эпӗ чикаркӑ чӗркерӗм, туртса ятӑм та, ҫак пысӑк шывӑн пурнӑҫне сӑнаса, ҫыран хӗрринчех пӗр вӑхӑт хушши хускалмасӑр пӑхса тӑтӑм.

Пальцы у меня немного дрожали, но я всё-таки свернул папиросу, закурил и некоторое время неподвижно стоял на берегу, глядя на всю эту незнакомую, разнообразную жизнь большой реки.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вара ура ҫине тӑтӑм.

Я встал.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ тӑтӑм.

Я встал.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ унӑн яланхи пек мар хӗремесленнӗ шуранка пит-куҫне пӑхса тӑтӑм.

Я смотрел на его напряжённое, неестественно бледное лицо,

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Анчах халӗ вӑранаймастӑпах ӗнтӗ», тесе, эпӗ пӗр пӑшӑрханмасӑр шухӑшласа тӑтӑм.

«Но теперь — это была очень спокойная мысль, — теперь я уже не проснусь».

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Астӑватӑп-ха, эпӗ ҫӳле хӑпартӑм та ӑшӑрах тумланасчӗ тесе, пусма ҫинчех шухӑшласа тӑтӑм.

Я поднялась и, помнится, подумала на лестнице, что следует одеться потеплее.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петя мӗн каласа панине итлесе тӑтӑм та, мана Петя мар, унӑн пуҫтахрах та хӗрлӗ питлӗ, тир шӑрши кӗрен кӗске кӗрӗк тӑхӑннӑ кӗҫӗн шӑллӗ каласа панӑн туйӑнчӗ, сарӑхнӑ пӳрнисемпе вӑл тем пысӑкӑш «качака ури» чӗркесе туртатчӗ.

Петя рассказывал, и я слушала его с таким чувством, как будто это был не Петя, а его младший брат — грубоватый, румяный, в полушубке, который крепко пахнул овчиной, с жёлтыми пальцами, которыми он ловко сворачивал огромные «козьи ножки».

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ чӗнмесӗр тӑтӑм, нимӗн те кирлӗ мар мана, анчах ҫак ҫар ҫынни темшӗн васкавлӑн тухса кайрӗ те ҫав кӑвакарнӑ ҫӳҫлӗ чипер хӗрарӑмпа пӗрле таврӑнчӗ, хӗрарӑмӗ мана курсан пуҫне ярса тытрӗ те: — Катя, ах турӑҫӑм! Шыв парӑр, шыв! Мӗн пулчӗ сире, Катя? — терӗ.

Я молчала, и мне не нужно было ничего, но этот военный почему-то поспешно ушёл и вернулся с маленькой седой, изящной женщиной, которая схватилась за голову, увидев меня, и сказала: — Катя, боже мой! Дайте воды, воды! Да что же с вами, Катя?

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Столовӑялла кӗнӗ чух чарӑнса тӑтӑм.

остановилась на пороге столовой.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed