Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ялти (тĕпĕ: ял) more information about the word form can be found here.
Ильичӑн пурӑнмалла та пурӑнмаллаччӗ-ха, ҫӗр ҫула ҫитмеллеччӗ, — вӑл вилсе выртрӗ, — тетчӗ ялти ватӑ ҫын, Степан Корец.

Ильичу бы жить да жить, до ста лет жить, а он умер… — говорил старик Степан Корец.

Йывӑр хыпар // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ялти ҫынсем ҫакна пурте лайӑх ӑнланнӑ.

Так понимали и чувствовали все.

Йывӑр хыпар // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Шыва кӗртсех тӑрсан ача-пӑча хӑвӑртрах ӳсет, тетчӗҫ ялти ҫынсем.

В деревне говорили, что от купанья ребенок будет расти быстрее.

Хӗрача // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Осиновые Гаи ялӗнчи тата кӳршӗ ялти ҫамрӑксем, шкул ачисемпе учительсем «Бедность не порок» пьесӑна лартрӑмӑр.

молодежь Осиновых Гаев и окрестных деревень, школьники и учителя ставили «Бедность не порок».

Татах килте // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ялти драмкружок та репетици тума вулав ҫуртне пуҫтарӑнать.

Тут же, в избе-читальне, собирался на репетиции драматический кружок:

Татах килте // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ун пек ан пултӑр тесен, ялти ҫынсен Улхашран пӗр-пӗр тӗттӗм ҫӗр шыв илсе килмелле те ӑна ялти кӳлле килсе ямалла.

А чтоб его не случилось, надо нам, деревенским, в одну из темных ночей набрать бочку воды, к примеру, в Улхаше и вылить в свое озеро, что посредине деревни.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ялти сумлӑ ватӑ ҫын…

К тому же он уважаемый, почтенный человек…

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Селиме путса вилнӗшӗн пӳлӗх пире ҫапла тавӑрать теме тытӑнчӗҫ ялти хӑшпӗр ҫынсем.

На деревне стали поговаривать, что засуху эту пюлех послал за гибель Селиме.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗн ыррине кӗтмелли пур, урампа кашни кун иртсе пымассерен — миҫе ҫула пырӗ-ши ҫавӑ? — ялти кашни ҫын ӑна, пӳрнепе тӗллесе: «Авӑ, пӑхӑр-ха, пӑхӑр-ха Шерккей епле вӗҫтерсе пырать, вӑл аскӑн Шерпике патне ҫӳреме ҫул такӑрлатнӑ!» — тесе калаҫҫех ӗнтӗ.

Да, теперь уж добра не жди, стоит показаться на улице, как станут пальцем тыкать: «Вон, глядите-ка, Шерккей как торопится, видать, спешит к потаскушке Шербиге, к ней проторил стежку- дорожку!»

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шӑллӗ халь ялти чи хӑрушӑ тӑшманӗ пулса тӑчӗ.

Братец вон стал для него самым злейшим врагом в деревне.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗрӗ таҫта инҫете кайманнине тӗшмӗртет-ха Шерккей, ӑҫта кайтӑр ялти ҫын?

Шерккей еще надеялся, что далеко уйти девушка не могла, да и куда среди ночи уйдет деревенский человек?

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шӑрттан Имечӗ, сӑмахран, ялти ҫын пулсан та, Элентей патне ӗлӗкрех кӗрсе те курман, халӗ Палюка пула, каҫсерен килет, автан авӑта пуҫличченех юлташӗсемпе калаҫса ларать.

Шырттан Имет, хоть и был односельчанином Элендея, до этого ни разу не бывал в его доме, а сейчас не пропускал ни одного вечера, чтобы не зайти к Элендею, иной раз друзья засиживаются до третьих петухов.

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк хӑтӑшсенчен вӑхӑтлӑха пӗр акапуҫ илнӗччӗ, ҫавӑнпа Тимрук ялти хире хӑех сухаласа пӗтерчӗ.

Сват Кандюк дал ему соху, и Тимрук один вспахал деревенский надел.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каҫ тӗлне, ӗҫ ӑнса пынине пула, Шерккей, вӑрман хӗрринчи ялти хупаха ҫитсе, пӗр пулӑштух эрех те илсе килчӗ.

А к вечеру Шерккей сбегал в кабачок, что располагался на опушке леса, и купил полштофа водки — отметить удачное начало дела.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чи хакли вӑл — ялти чи лайӑх хӗр, Селиме, ӑна чунтан-вартан савса тӑни.

Самое главное — это то, что лучшая девушка деревни Селиме любит его, любит всей душой, всем сердцем!

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акӑ пӗрчӗ авӑна пуҫларӗ, ӗнтӗ пӗр-пӗр ялти ҫӑмӑл алӑллӑ ҫын ҫурла тытса ыран-паян ыраш пуссине тухасса кӗтес вӑхӑт ҫывхарчӗ — шӑпах ҫаван пек чух, пӗркунхине, кӑнтӑрла сулӑнаспа, чӑтма ҫук хӗвел пӗҫертсе ячӗ, вӑрман тӗлӗнчи тӗттӗм пӗлӗт сасартӑк купчеме тытӑнчӗ.

Вот уже начали склоняться под тяжестью колосья, и не сегодня-завтра с чьей- то легкой руки выйдут в поле жнецы с серпами, в один из таких дней ближе к обеду вдруг нещадно запалило солнце, а над лесом стали сгущаться тяжелые темные облака.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑйӑра темрен вӑтанмалли ҫук иккен; пурте ялти ҫамрӑксем, палланӑ ҫынсем.

На гуляниях, конечно, нечего стесняться: все с одной деревени, все знакомые.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл ӗҫе кирек хӑҫан та пысӑк чыслӑ ӗҫ вырӑнне хураҫҫӗ, шанасса та ялти пуян та чипер хӗрсене кӑна шанаҫҫӗ.

Дело это всегда было почетным, и поручается оно самым красивым да знатным дочкам сельских богатеев.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫураҫнӑ хӗр — ялти сарпике Арихве, кӑҫалхи ҫимӗкре хӑйӗн туйне лараканскер, Михаля чӗннипе паттӑра чыслама тухрӗ.

Михаля пригласил чествовать победителя местную красавицу Арихве, просватанную девушку, — в симек у них намечается свадьба.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Михаля икӗ пушӑ ещӗк тупрӗ, ещӗксем ҫине хӑма сартарчӗ, ялти хисеплӗ ҫынсем валли сак пулса та тӑчӗ.

Михаля расторопно притащил два ящика, уложил на них широкую доску, пригласил именитых людей присаживаться.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed