Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ӗҫӗнче те, кӗнцелерте, шутпа шӑкӑлтаттарса ларнӑ чухне (шӑтавут-ҫке-ха ман Куля) тарӑхмаллисем тупӑнкалаҫҫӗ, теҫҫӗ те, хушӑран — ҫилленсе ҫӑвар та уҫмасть, тет.
2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
— Сирӗн шутпа, Роман Игнатьевич, тӗнчере хӑйсен ачисемшӗн кулянман, вӗсем тӗрмере чух лӑпкӑн ҫывӑрма пултаракан амӑшсем те пур-им?
«Тӗп пултӑр вӑрҫӑ!» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Надежда Константиновнӑпа Мария Ильинична хаҫатсене туртса илес шутпа Владимир Ильича хирӗҫ чупрӗҫ, анчах, унӑн кичемленнӗ сӑнне курсан, ӑнланаймасӑр чарӑнса тӑчӗҫ.
Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Сӑмах халӗ, ман шутпа, манӑн кӗҫӗн ывӑл ҫинчен пыратчӗ пулас, — директор сӑмахне пӳлчӗ Мария Александровна, вара кӑшт ҫеҫ палӑрмалла хусканса, ҫухавине пыр ҫумӗнчен туртса пушатрӗ.
Питӗ лайӑх кӗнекесем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
«Ҫук, ҫук, маэстро Гегель, ман шутпа, эсир кунта йӑнӑшатӑр.
Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Пӗррехинче Аня шӑллӗнчен: «Манӑн чи пысӑк ҫитменлӗх, сан шутпа, мӗн?» — тесе ыйтнӑччӗ.Однажды она спросила брата, какой, по его мнению, у нее самый большой недостаток.
Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Эсир хӑвӑра тӳрре кӑларас шутпа мӗн калама пултаратӑр?
Суд // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
Ҫак ӗҫсене туса пӗтерсен, Бен акулӑсем хӑйне ҫурӑм хыҫӗнчен пырса тапӑнасран хӳтӗлес шутпа кӑшт каярах чакса чул хӳме ҫумне тайӑнса тӑчӗ.
Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.
— Анчах, ман шутпа, страуссем те Америкӑра пурӑнмаҫҫӗ пулмалла, — палӑртрӗ Дик.— Но по-моему, и страусы тоже не водятся в Америке, — заметил Дик.
Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Хуть мӗнле пулсан та, сыхланас шутпа тунӑ ӗҫсем ушкӑна тӗл пулакансенчен хӳтӗлеме ҫителӗклӗ.
Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
— Ман шутпа, пурте лайӑх пулса пырать, пирӗн халь ҫула тухмалли ҫеҫ юлать.— По-моему, все устраивается как нельзя лучше, и нам остается только двинуться в путь.
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Эпир ӑна вӑрланӑ япалапа тытатмастпӑр пулсан, ман шутпа, хамӑр ӑна шанманнине кӑтартмалла та мар.Раз мы не можем поймать его с поличным, по-моему, лучше скрыть наши подозрения.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Бенедикт пичче вӑрман хӗррине тӗпчес шутпа ту айккипе ҫӳлелле кармашнӑ вӑхӑтра Негоро васкамасӑр шыв вӑрринелле утрӗ, унтан чӑнкӑ ҫыран хутлӑхӗнче курӑнми пулчӗ.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Сулӑ хӗрринче ларакан арҫын ун ҫине ҫӳлтен аялалла пӑхнӑ та: «Эпӗ…» тесе фотографа сулӑ ҫине хӑпарса ларма пулӑшас шутпа аллине тӑснӑ.
1. Сулӑ ҫинчи ҫынсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.
— Ман шутпа ахаль ҫипренех хитре те ӑшӑ шарф тума пӗлекен чӑн-чӑн асамҫӑ.— А по-моему, волшебник тот, кто умеет простую нитку превратить в очень красивый и теплый шарф.
Ҫип вӗҫӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Ман шутпа, Володьӑна аслисен шутне картма та юрать, — каларӗ Саша.— По-моему, Володю пора зачислить в старшие, — рассудил Саша.
Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.
— Ку, ман шутпа, йӑрӑмлӑ кит, капитан, — хуравларӗ Дик Сэнд.— Мне кажется, капитан, что это полосатик, — ответил Дик Сэнд.
Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
— Ҫапах та, ман шутпа, эсир каютӑсенче хурт-кӑпшанкӑ шыраса, чӑнах та, вӑхӑтӑра усӑсӑр ирттеретӗр.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Ман шутпа, ку — акӑш-макӑш пысӑк тинӗс чӗрчунӗ! — терӗ Бенедикт пичче.По-моему, это гигантское морское животное! — заявил кузен Бенедикт.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
— Ман шутпа, пӑрахнӑ сулӑ! — тавӑрчӗ тепри.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.