Corpus of the Chuvash language

Хӗвел, тӳпе тӑрӑх питӗ вӑраххӑн шӑвать пулин те, юлашкинчен яла хупласа тӑракан чӑнкӑ сӑрт хыҫне пытанать, Ефим Кондратьевич вара ларма команда парать.

Как ни медленно ползет солнце по небу, оно наконец склоняется к круче, за которой прячется село, и Ефим Кондратьевич дает команду садиться.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Хам ҫуралнӑ ҫӗршывӑмра ҫавӑн пек ӗҫ пуҫланса кайрӗ пулсан, мӗнле тӳссе ларма пултарам-ха?

Как же я мог на месте усидеть, когда на моей родине такое началось?

«Ашхабад» // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Шӑпах сана ҫав, — лӑпкӑн ответлерӗ Катилина, хӑйне панӑ тенкел ҫине ларса, вӑл пурне те ларма хушрӗ.

— Да, именно тебя, — спокойно ответил Катилина, сев на скамью, которую ему пододвинули, и сделал знак, приглашая всех садиться.

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Неушлӗ вӑл та, ҫак кун сӳнсе ларма ӗлкӗричченех, ҫакӑн пек шӑмӑ купи пулса юлӗ-ши?

Может быть, к концу дня и от него останется не больше?

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Тавракурӑм хӗрринче анса ларма пуҫланӑ хӗвел чӑмӑрӗ тӗксӗмӗн ҫутатать, ӑна темӗнле йывӑр, кӳлепесӗр тӗтре хупласа илнӗ.

Над самым горизонтом тускло светило солнце, едва видное сквозь мглу и густой туман, который лежал плотной пеленой, без видимых границ и очертаний.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Арсеналтан хуравларӗҫ: хушу ҫитнӗ, ҫар карапсем ҫине ларма пуҫланӑ!

Из арсенала ответили, что приказание получено и посадка войск на корабли началась.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Ачасем, ҫитӗ ӗсӗклесе ларма! — терӗ те вӑл, сӗтел ҫинчен урайне сиксе анса кӗсъинчен темӗскер туртса кӑларчӗ.

— Ребята, довольно хныкать! — он соскочил на пол и что-то вытащил из кармана.

Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Мальвина вӗсене апатланма ларма ирӗк пачӗ…

Мальвина разрешила сесть завтракать.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Анчах хуларан сылтӑм урисене хура татӑкпа ҫыхнӑ икӗ каҫӑр сӑмсаллӑ бульдог ҫӗмӗрттерсе тухсан, мулкач чӗтренсе илчӗ, — эпӗ аран-аран унӑн ҫине утланса ларма ӗлкӗртӗм, — вӑл вӑрман тӑрӑх вӗҫтере пачӗ.

Но когда из города выскочили галопом два курносых бульдога с чёрными повязками на правых лапах, заяц мелко задрожал всем телом, я едва успел вскочить на него верхом, и он дал отчаянного стрекача по лесу…

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вут патӗнче мӗн чухлӗ типес-ӑшӑнас килет, ҫавӑн чухлӗ ларма пултаратӑр, — терӗ.

Можете сушиться у огня сколько влезет».

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пьерона каллех чӑтлӑха пытанса ларма хушса Буратино селӗппӗн калаҫма пуҫларӗ.

Заставив Пьеро опять спрятаться под кусты мимозы, Буратино проговорил шепелявым голосом.

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Буратинона ҫаксене пӑхса ларма йӑлӑхтарчӗ.

Буратино это наконец надоело.

Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Алиса кушака сыхласа ларма хушрӗ, хӑй ҫывӑхри полици уйрӑмне вӗҫтерчӗ.

Тогда Алиса велела коту остаться караулить, а сама побежала в ближайшее полицейское отделение.

Полицейскисем Буратинона ярса илеҫҫӗ те, ӑна тӳрре тухас майпа сӑмах та уҫтармаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ӑна сӗтел хушшине ларма хушрӗ те пӗчӗкҫӗ стакан ҫине какао ярса пачӗ.

Велела ему сесть за стол и налила в крошечную чашечку какао.

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона пӑхса вӗрентсе ӳстересшӗн // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑрӑ-хурахсене хӑйсен йӗпе хӳрисем ҫинче ларма йӑлӑхтарчӗ…

Разбойникам наскучило сидеть на мокрых хвостах.

Вӑрӑ-хурахсем Буратинона йывӑҫ ҫине туртса ҫакаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Итлӗр-ха, пуканесен театрӗн пӗртен-пӗр спектакльне курма, пӗрремӗш ӗретре ларма билет парӑр-ха, — терӗ.

— Послушайте, дайте мне в первом ряду билет на единственное представление кукольного театра.

Буратино кӗнекине сутать те пуканесен театрне кайма билет илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Икӗ старик, автансем пек, пӗр-пӗрин ҫинелле сиксе ларма пуҫларӗҫ.

Оба старика надулись и начали наскакивать друг на друга.

Калаҫакан вут сыппине Джузеппе хӑйӗн тусне Карлона парнелет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Тата йывӑр япаласем пурте, хӑйсем пит нумай пулин те, тӗреклӗн выртмастчӗҫ, тӗреклӗ ларма тирӗке шыв чӳхентернӗ пек, вӗсем мана суллантарса тӑратчӗҫ.

И все тяжести, несмотря на их обилие, лежали непрочно, качались и пошатывали меня, как вода не крепко стоящий сосуд.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ларма тухнӑ хӗрарӑмсем пек.

Вроде баб на посиделках.

XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Ну, ҫитӗ сана шӑл хӑйраса ларма! — мирлӗн пекех калаҫма тытӑнчӗ Домна Васильевна.

— Ну хватит балясы точить! — почти мирно заговорила Домна Васильевна.

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.