Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑтӑм (тĕпĕ: тӑр) more information about the word form can be found here.
Ҫапла килте хуҫа пулса тӑтӑм, ку вӑхӑтра эпӗ вун иккӗре пулнӑ, мансӑр пуҫне, анне аллине татах ҫичӗ ача юлчӗҫ, хӑйсем пӗчӗкрен пӗчӗк.

И вот стал я в доме хозяином, а было в ту пору мне двенадцать лет, и, кроме меня, было у матери нас ишо семеро детей, мал мала меньше.

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Эп ун патне хыҫран пырса тӑтӑм та: — Пичче, ман сана каламалли пур, — терӗм ҫав тери тӳлек те кӑмӑллӑ сасӑпа.

Я остановился позади него и с исключительным спокойствием, чрезвычайно вежливо обратился к нему: — Брат, я должен тебе что-то сказать.

X // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Эпӗ куҫа-пуҫа чарса пӑрахса сиксе тӑтӑм, анчах леш ҫыннин йӗрри-палли те юлмарӗ.

Я вскочил, раскрыв глаза от удивления, но человека того и след простыл.

VIII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Ну, кунта вара эпӗ, паллах, сиксе тӑтӑм та, ӑна вӗтелеме тытӑнтӑм.

Ну уж тут я, конешно, привстал и зачал его утюжить.

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ унтан пӑрӑнса иртсе кайма тӑтӑм, вӑл хайхи, хаяр-тигр пек, хӳрине пӑтраткалать, мӑйракисемпе хӑмсаркалать.

Я его обходить, а он хвостом, как лютая тигра, крутит и с рогами ко мне приступается.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӗрсе кайнӑскер, йӑпӑр-япӑрах сиксе тӑтӑм, пӑхатӑп, манӑн алӑ сыппи шӑммисем иккӗшӗ те тул еннелле тухса ларнӑ.

Вгорячах вскочил, гляжу, из рук возля кистей мослы наружу повыпнулись.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вара епле пулнӑ ҫаплах, ҫанӑсене тавӑрнипех, чӗрҫитти ҫакнипех тата алла ҫӗҫӗ тытнипех, кӗҫӗн алӑк патне тухса тӑтӑм.

Как был я с засученными рукавами и при фартуке и при ноже, так и вышел к калитке.

16-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Акӑ каллех эпӗ ухмах пулса тӑтӑм… — Нагульнов салхуллӑн пуҫне усрӗ, унтан ҫав самантрах ӑна, йӗнер качисене туйнӑ лаша пек, картах ҫӗклерӗ, янӑрашма тытӑнчӗ:

— Вот опять я вышел дурак… — Нагульнов понуро опустил голову и тотчас же вскинул ее, как конь, почувствовавший шенкеля; загремел:

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пӗр сӑмахпа каласан, культурӑллӑ хуҫа пулса тӑтӑм, уншӑн округри ҫӗр управленинчен мухтав хучӗ те пачӗҫ.

Словом, стал культурный хозяин, и об этом имею похвальный лист от окружного ЗУ, от земельного, словом, управления.

3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Апла, эсӗ чирленӗ пирки Ростовра чарӑнса тӑтӑм тетӗн?

— Так ты задержался в Ростове по болезни?

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ килкартине тухрӑм та шухӑша кайса тӑтӑм, — путвалӑн уҫӑ чӳречинчен килкартине ирсӗр те хаваслӑ юрӑ янӑраса тухать, амӑшӗ ывӑлне ҫывӑратса янӑ май, тӗлӗнмелле сӑмахсене уҫӑмлӑн асӑнса юрлать:

Я вышел на двор и в раздумье остановился, — из открытого окна подвала гнусаво и весело лилась на двор песня, мать баюкала сына, четко выговаривая странные слова:

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Сулӑна-сулӑна каякан хӗрарӑма пилӗкӗнчен ыталаса, нӳрӗ стенаран тыткаласа, йӑлмака пусма картлашки тӑрӑх антӑм та тӗттӗмре кӗҫҫе ҫапнӑ алӑкӑн хӑлӑпне хыпашласа тупрӑм, шалалла кӗме хӑяймасӑр, тӗттӗм шӑтӑк анинче чарӑнса тӑтӑм.

Придерживаясь липкой стены, обняв женщину за талию, едва удерживая расползавшееся тело ее, я спустился по скользким ступеням, нащупал войлок и скобу двери, отворил ее и встал на пороге черной ямы, не решаясь ступить дальше.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Эпӗ ку хулана сан пирки кӑна хӗрхенсе тӑтӑм — вӑл, урана кӗнӗ шӑрпӑк пек, мана мухтавлӑх патне хӑвӑрт утма чӑрмантарса, ӗмӗтӗме чарса тӑрать.

Я щадил этот город ради тебя — он как заноза в ноге моей и мешает мне так быстро идти к славе, как я хочу этого.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Выртрӑм-выртрӑм та ҫапкаланса, аран аран тӑтӑм.

Валялся я с ним, валялся, насилу встал.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Эпӗ вӗҫем патӗнчен тухса кайрӑм, Коновалов ҫыхланнӑ чӗлхипе кӑшкӑрашнине урамра, алӑк патӗнче, итлесе тӑтӑм та, вӑл каллех юрлама пуҫласан, пекарньӑна уттартӑм, ман хыҫҫӑн чылайччен-ха каҫ шӑплӑхӗнче ӳсӗр ҫыннӑн килпетсӗр юрри йынӑшнӑ, йӗнӗ пек илтӗнсе тӑчӗ.

Я ушел от них, постоял у двери на улице, послушал, как Коновалов ораторствовал заплетающимся языком, и, когда он снова начал петь, отправился в пекарню, и вслед мне долго стонала и плакала в ночной тишине неуклюжая пьяная песня.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

— Анчах, ҫапах та? — ҫине тӑтӑм эпӗ.

— Нет, все-таки?.. — настаивал я.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Анчах сасартӑк ӗҫке ярӑнтӑм та — Аҫтӑрханра пултӑм тӑтӑм.

И вдруг я запил и очутился в Астрахани.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Ҫӗр ҫумӗнчен хӑпса тӑтӑм та ун патнелле утрӑм.

Встала я с земли и пошла на него.

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Хӑлаҫланса тӑтӑм та ҫырантан шыва ывӑта патӑм.

И вот я размахнулась и бросила его с берега в реку.

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

— Эсӗ класран мӗнле тухса кайнине, сад тӑрӑх ҫӳренине — пурне те курса тӑтӑм.

— И как из класса ушел, как по саду ходил — все видела.

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed