Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тупа the word is in our database.
тупа (тĕпĕ: тупа) more information about the word form can be found here.
Пухура халь пуш-пушӑ; ик подпрапорщик пынӑ пулас та, сӑра ӗҫе-ӗҫе, пирус турта-турта, кашни шар ҫапмассеренех каҫӑхса кайса тупа тӑва-тӑва та ниҫта шӑнӑҫман сӑмахсемпе ятлаҫа-ятлаҫа, пӗчӗк, питӗ япӑх бильярдпа выляҫҫӗ пулӗ; пӳлӗмсенче начаркка кухмистер апачӗн пӑнтӑх шӑрши тӑрать — кичем!..

В собрании теперь пустота; наверно, два подпрапорщика играют на скверном, маленьком бильярде, пьют пиво, курят и над каждым шаром ожесточенно божатся и сквернословят; в комнатах стоит застарелый запах плохого кухмистерского обеда — скучно!..

II // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӗсем хытӑ тархасласа ыйтнине кура, тата: «Эпир тӳрленетпӗр, хамӑра лӑпкӑ тытатпӑр», — тесе тупа тунине пула, эпир вӗсене карап ҫине илтӗмӗр.

В конце концов, заставив их дать торжественную клятву, что они исправятся и будут вести себя смирно, мы приняли их на корабль.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Капитан тупа туса каланӑ сӑмахӗсене ӗненчӗ, вӗсене чӗрӗ хӑварма пулчӗ.

Капитан поверил их клятвам и заявил, что охотно дарует им жизнь.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Капитан мана мӗн ҫын шухӑшласа кӑларма пултарнӑ таран тупа сӑмахӗсем каларӗ, эсӗ хушнисене эпӗ те, ман юлташсем те тӳрӗ кӑмӑлпа пурнӑҫласа пырӗҫ, терӗ.

Капитан поклялся мне всеми клятвами, какие только, может придумать человеческий ум, что оба мои требования будут свято выполнены им и его товарищами.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпӗ ӑна хистесех ҫапла каларӑм: тупа тутармасӑр пӗр ҫынна та илсе ан кил, кашнинех мана ним чухлӗ те усал тумастӑп, пӑшалпа тапӑнмастӑп, ӑна пур тӑшмансенчен те хӳтӗлӗп, тесе сӑмах патӑр, терӗм.

Я строго наказал ему не привозить ни одного человека, не взяв с него клятвенного обещания, что он не только не сделает мне никакого зла, не нападет на меня с оружием в руках, но, напротив, будет защищать меня от всех неприятностей.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Хамӑн калавӑн кичем пайне кӗскетес тесе, ҫакна ҫеҫ калам: ӗҫ моряксенни пекех пулса пычӗ: эпӗ ӳсӗрӗличчен ӗҫрӗм, ҫапла вара хама хам панӑ сӑмахсене, тупа тунисене, халех киле таврӑнас тенӗ мухтавлӑ шухӑшсене эрех ӗҫнипе путарса лартрӑм.

Чтобы сократить эту горестную часть моей повести, скажу только, что дело пошло, как обыкновенно у моряков: я напился пьян и утопил в вине все свои обещания и клятвы, все свои похвальные мысли о немедленном возвращении домой.

Иккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Унталла пӑхать Егорушка, кунталла, анчах тӗлӗнмелле юрра ӑҫта юрланине ҫаплах ӑнланаймасть; каярахпа, тимлӗрех итлесе тӑрсан, ӑна ку юрра курӑк юрланӑ пек туйӑнма тытӑнчӗ; юрринче вӑл, ҫурма вилнӗскер, йӑлтах пӗтме ӗлкӗрнӗскер, такама сӑмахсӑр, анчах питӗ хурланса та чун-чӗреренех хӑй айӑплӑ марри ҫинчен, хӗвел ӑна ахалех ҫунтарса типӗтсе яни ҫинчен ӗнентересшӗн тӑрӑшать; вӑл чӑтма ҫук пурӑнас килни ҫинчен калать — вӑл ҫамрӑк-ҫке-ха, шӑрӑхпа типӗ ҫанталӑк мар пулсан, илемлӗх упранса ӳсмеллеччӗ; айӑпӗ ҫук унӑн, анчах вӑл пурпӗрех такамран каҫару ыйтать, ҫав вӑхӑтрах хӑйне тӳсмелле мар тунсӑхлӑ, ыратуллӑ, шел пулни ҫинчен тупа туса ӗнентерет…

Егорушка оглядывался и не понимал, откуда эта странная песня; потом же, когда он прислушался, ему стало казаться, что это пела трава; в своей песне она, полумертвая, уже погибшая, без слов, но жалобно и искренно убеждала кого-то, что она ни в чем не виновата, что солнце выжгло ее понапрасну; она уверяла, что ей страстно хочется жить, что она еще молода и была бы красивой, если бы не зной и не засуха; вины не было, но она все-таки просила у кого-то прощения и клялась, что ей невыносимо больно, грустно и жалко себя…

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Эпӗ унпа ҫакӑнтан юлашки хут кайнӑ чух минчетре пултӑм; унпа… турӑ умӗнче минчетленнӗ эпир; ҫӗрӗ тавраш улӑштарса тӑхӑнмарӑмӑр, тупа турӑмӑр…

Я повенчался с ней, когда в последний раз уезжал отсюда; повенчался с ней… перед богом; и мы обменялись не кольцами, но клятвами…

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Граф, чӑн та Граф, тупа тӑвам, шӑпах ҫавӑ, — терӗ Рачко.

— Граф, конечно, Граф, готов побожиться, что он, — сказал Рачко.

XXXIV. Ирхине // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хам куҫӑмпа хам куртӑм тесе вӑл тупа та турӗ.

Клялась, что видела это собственными глазами.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тупа туса калам-и сана?

Клятвы, что ли, требуешь?

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тупа тавар ун умӗнче!

— Поклянемся перед лицом его!

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тупа тума хатӗр, турӑ таса юнӗпе тупа тӑватӑп, тӑван Болгарипе тупа тӑватӑп…

— Сущую правду, клянусь святой кровью господней и родной Болгарией…

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Комитетӑн ҫӗнӗ членӗсенчен хӑш-пӗрисем тупа туса алӑ пусман.

Некоторые новые члены комитета еще не подписались под присягой.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Вӗсем пирки пӗр сӑмах та ҫук — чи айӑпсӑр ӗҫсем пирки ҫырать пек; анчах эп тупа тумашкӑн та хатӗр, вӑл, тем, урӑххине пӗлтерсе ҫырнӑ пулас, — терӗ Стефчов, ҫырӑвне уҫкаласа пӑхса.

— Вовсе нет — о самых невинных вещах; но я клянусь, что под ними подразумевается что-то другое, — ответил Стефчов, развертывая письмо.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑйсен ӗҫне сутасси те Стефчовранах килнӗ пирки вӑл ним чухлӗ те иккӗленмерӗ, ҫавна пула, тухтӑр ҫав ҫынна — ӑна ҫакӑн чухлӗ инкек-синкек кӑтартса пӗтернӗ Стефчова — пӗр-пӗр май килсенех вӗлеретӗп тесе, хӑйне тупа турӗ.

Не сомневаясь, что предательство тоже дело рук Стефчова, доктор дал себе клятву при первой возможности убить этого человека — виновника стольких несчастий.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫакна кӑна ан манӑр, эпир вӗсене чӗррӗн хӑвармӑпӑр тесе, турӑш умӗнче тупа турӑмӑр.

— Теперь помните: мы перед божьим образом поклялись не оставить их в живых.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эпир тупа турӑмӑр-ҫке.

Мы же ему поклялись.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновпа Остен тата Спиридончо, жандармсене чӗррӗн хӑвармастпӑр тесе, турӑш умӗнче тупа тусан тинех вӑл килӗнче юлма сӑмах пачӗ.

Он согласился остаться дома после того, как Огнянов, Остен и Спиридончо поклялись ему перед образом, что не оставят в живых обоих полицейских.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тупа тӑватӑп, Огнянов шӑпах ҫав ҫын.

Могу поклясться, что это он, Огнянов…

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed