Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗре (тĕпĕ: хӗр) more information about the word form can be found here.
Беридзе хӗре ыталасшӑн пулчӗ курӑнать.

Беридзе, видимо, хотел обнять девушку.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Таня вӗсем хушшинче Залкинд секретарьне, ҫаврака питлӗ ҫамрӑк хӗре асӑрхарӗ.

Таня среди них увидела секретаршу Залкинда, молоденькую девушку с круглым личиком.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Хӑналама юратакан Серафима ыталани тата кӑмакаран перекен ӑшӑ, — кунта вутӑ нихҫан та сӳнмен пулас, — хӗре ӑшӑтсах ячӗҫ.

Объятия гостеприимной Серафимы и тепло от бушевавшей огнем печки, которая здесь, видно, никогда не угасала, согрели девушку.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Беридзе тӑлӑп ҫухи ҫийӗн хӗре сӑнаса пычӗ.

Беридзе следил за девушкой поверх поднятого воротника тулупа.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Беридзе сӑмах тӗртсе хуни хӗре пӑшӑрхантарчӗ, хӑйне хирӗҫ пынӑ пек туйӑнчӗ.

реплика Беридзе расстроила Таню, ей показалось, что он предубежден против нее.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӑл хӗре кӑшт тарӑхтарса пӑхасшӑн пулнӑ иккен.

Ему захотелось подразнить ее.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Ку Батманов, строительство начальникӗ, — шӑппӑн каларӗ хӗре Беридзе.

— Это Батманов, начальник строительства, — шепнул девушке Беридзе.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Сана мӗн килӗшмест вара? — тӗлӗнчӗ Коля, хӗре куҫран пӑхас тесе, вӑл кӑштах пӗшкӗнчӗ.

— Что тебе в этом не нравится? — удивился Коля и пригнулся, чтобы заглянуть в глаза девушке.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Хӗре ответ памасӑр, каллех чертеж ҫине пӗшкӗнчӗ.

Не ответив девушке, он опять склонился к чертежу.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Эсир Наточкӑна, ман хӗре, аса илтеретӗр.

— Вы очень напомнили мне Наточку, мою дочь.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Алексей кӗреҫе илчӗ те хӗре хирӗҫ тӑчӗ.

Алексей взял лопату и стал напротив девушки.

Улттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӑл чечек ҫыххине хӗре тыттарчӗ, пуҫне тайса сывпуллашрӗ те почтӑран тухса утрӗ.

С серьезным лицом он отдал ей цветы, поклонился и вышел из помещения почты.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Улталарӑн, пымарӑн Мускав чулӗсем ҫумне ҫыпҫӑнсах лартӑн, пӗр сарӑ хӗре юратрӑн та туя та пулин чӗнмерӗн.

— Обманул, не приехал, присох к московским камням, влюбился в какую-то блондинку и даже не позвал на свадьбу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Строительство начальникӗ хӗре пуҫ тайса тав турӗ.

Начальник строительства поблагодарил ее кивком головы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫав хӗре вӗсем Гришӑна сӑнама чӗнеҫҫӗ.

Позвали ее, чтобы она убедилась, тот ли самый Гриша.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Мӗн те пулин пулсан, — сӑмах тӗртсе хучӗ Лидия Николаевна, — Отто пирӗн хӗре пит савать.

— Ну, а если бы что случилось, — заметила Лидия Николаевна, — Отто очень любит нашу дочь.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Пӗри ман хӗре юратса пӑрахрӗ.

Один из них ухаживает за моей дочкой.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Хӗре ҫӑласах пулать.

Девушку необходимо было спасти.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Ҫак сисӗм-туйӑма пула вӑл ҫав тери нумай ырлӑха ҫухатнӑ — ӑна пула вӑл хӑйӗн хӑнӑхнӑ вырӑнне, сакӑр ҫул хушши тӑрӑшнипе туяннӑ ҫемҫе тенкел пуканлӑ хваттерне, палланӑ ҫыннисене, пуян хӗре качча илес ӗмӗтне парнеленӗ, — йӑлтах пӑрахнӑ та вӑл, ӗмӗрлӗхех мухтава тухса генерал эполечӗсене илес ӗмӗтпе, февральтех-ха действующи ҫара яма ыйтса прошени панӑ.

Он пожертвовал этому чувству весьма многим — и обжитым местом, и квартеркой с мягкой мебелью, заведенной осьмилетним старанием, и знакомствами, и надеждами на богатую женитьбу, — он бросил все и подал еще в феврале в действующую армию, мечтая о бессмертном венке славы и генеральских эполетах.

5 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Штабс-капитан тӗшмӗше ӗненекен ҫын пулнӑ, ҫавӑнпа та вӑл ӗҫ умӗн хӗрарӑмсемпе ҫӳренӗшӗн пысӑк ҫылӑх пулать тесе шутланӑ, анчах хальхинче вӑл хӑйне хӑй юриех хӗрарӑмшӑн пӗтсех каякан этемле тыткаларӗ, вӑл ун пек этем иккенне Гальцин князь та, Калугин та ӗненмерӗҫ пулас, пуринчен ытла ку хӗрлӗ тутӑрлӑ хӗре тӗлӗнтерчӗ, мӗншӗн тесен вӑл штабс-капитан хӑйсен чӳречи умӗпе иртсе пынӑ чух хӗреле-хӗреле кайнине пӗр хут кӑна мар асӑрханӑ.

Штабс-капитан был суеверен и считал большим грехом перед делом заниматься женщинами, но в этом случае он притворился большим развратником, чему, видимо, не верили князь Гальцин и Калугин и что чрезвычайно удивляло девицу в красном платочке, которая не раз замечала, как штабс-капитан краснел, проходя мимо ее окошка.

3 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed