Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтсен (тĕпĕ: илт) more information about the word form can be found here.
Ксени пӳрте кӗме тӑнӑччӗ, анчах Никодим ыйтӑвне илтсен, крыльца ҫинче юпа пек хытса, хӑлхисене чӑнк тӑратрӗ.

Она хотела было скрыться в дохм, но вопрос Никодима заставил ее насторожиться и застыть на крылечке.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, хӗрсе кайса ӗҫлесе, ҫул ҫинче грузовик чалӑшшӑн чарӑнса тӑнине те курмарӗ, калаҫнӑ сасӑсене илтсен тин тӳрленсе тӑчӗ.

Она так увлеклась работой, что не заметила остановившуюся наискосок грузовую машину, и, только услышав голоса, выпрямилась.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хӑйӑлтатса кулса ячӗ, унӑн ҫак куллипе сӑмахӗсене илтсен, Анохина лайӑх мар пулса кайрӗ.

Она хрипло рассмеялась, и этот смех и слова ее покоробили Анохина.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Иннокентий сассине илтсен вара, кӑшт аптраса ӳксе, ун умӗнче темӗншӗн тӳрре тухасшӑн пулнӑ пек, пачах урӑхла калаҫса каять.

а когда услышит его голос, заговорит уже совсем по-другому, немного теряясь и как бы оправдываясь в чем-то перед ним.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— мӗн те пулин илтсен — пӗлтер.

— Потянет каким сквозняком — проинформируй.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ку сӑмахсене илтсен, пуху ҫӗнӗрен тарӑхса кайрӗ:

Попрание ответило на эти слова новым взрывом возмущении:

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Трубкӑра хуллен ҫатӑртатнине илтсен ҫеҫ вӑл хӑйсен калаҫӑвне татманнине, секретарӗн унпа урӑх калаҫас килменнине ӑнланса илчӗ.

И, только, услышав тихое потрескивание, поняла, что их не прервали, а просто секретарь не захотел больше с нею разговаривать.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун ӳкӗнӳллӗ сӑмахӗсене илтсен, халӑх тӗлӗнсе кайнӑ, кӗтессенчен мӑшкӑлласа кулса кӑшкӑрнисем илтӗннӗ, анчах Прохор хӑйӗнне каласа пӗтернӗ те, такама тавӑрнӑ пек, пӗтӗм халӑх умӗнче пухуран тухса кайнӑ.

Народ так и ахнул, услышав его покаянную речь, из углов раздались насмешливые выкрики, но Прохор договорил свое и демонстративно, точно мстя кому-то; покинул собрание.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Машинӑ пулчӗ те-и, Лешӑ? — ыйтрӗ Ксени Мажаров сассине илтсен.

— Разве с машиной уже все в порядке, Леша? — заслышав его шаги, спросила она.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, Ксени халӑх хушшинчен Васенӑн хаваслӑ сассине хирӗҫ чӗнсе кӑшкӑрнине илтсен, юпа пек хытса тӑчӗ, вакун картлашки ҫинчен аннӑ чухне йӳнесӗр ярса пусрӗ, сӑмси ҫинчен шуса ӳкекен куҫлӑхне аран-аран ярса тытрӗ, тӳрленсен, Васенӑ хӑйӗнчен инҫех те мар тӑракан аппӑшне турткаланине курчӗ.

Он обмер, услышав ее голос, отозвавшийся в толпе на радостный зов Васены, и, уже ничего не разбирая, неуклюжи сорвался с вещами с подножки вагона, кое-как на лету удержав свалившиеся с носа очки, он выпрямился и увидел, что Васена уже тормошит стоящую чуть поодаль от него сестру.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Такам террасӑ патнелле пынине илтсен, Костя чӗрне вӗҫҫӗн пӳрте чупса кӗнӗ те сентре ҫине хӑпарса выртнӑ.

Заслышав, что кто-то идет к террасе, Костя на цыпочках вернулся в дом, залез на полати.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл пӑшӑлтатнине илтсен, пурте Костя ҫине тӗллесе пӑхнӑ, анчах кунта та Игнат Савельевич пулӑшнӑ: — Апла-тӑк турӑсӑр пурӑнса ирттерме шутлать, — ӑнлантарнӑ вӑл.

Услышав ее шепот, все молча уставились на Костю, но Игнат Савельевич и тут выручил: — Стало быть, без бога прожить надеется, — пояснил он.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӳршӗ яла трактор илсе килнӗ тенине илтсен, вӑл ытти хресченсемпе пӗрле унта кайнӑ та киле пачах урӑх ҫын пулса таврӑннӑ.

Прослышав, что в соседнюю деревню пригнали трактор, он отправился туда вместе с другими мужиками и вернулся домой как будто совсем иным человеком.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Васкаса шакканине илтсен, Анохин крыльца ҫине сиксе тухрӗ.

На торопливый стук Анохин выскочил на крыльцо.

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Алӑк чӗриклетнине илтсен, вӑл пуҫне ҫӗклесе пӑхрӗ те сасартӑк савӑнӑҫлӑн йӑл кулчӗ.

Услышав скрип двери, он поднял голову и неожиданно приветливо и широко улыбнулся.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров ӑна итленӗ май кӑшт кула-кула илнӗ, анчах Ксюшӑн юлашки сӑмахӗсене илтсен, унӑн пит-куҫӗ Ксюшӑна темӗнле урӑхла, хальчченхи пек мар курӑннӑ — вӑл ҫак вӑхӑтра мӗн шухӑшлани, хӑйне мӗнле туйни уҫҫӑнах палӑрнӑ.

Мажаров слушал ее, слегка улыбаясь, по при последних слонах нахмурился, и лицо его поразило Ксюшу каким-то новым, незнакомым ей выражением, мгновенно отрази» то, чем он жил и эту минуту.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Асту, эпӗ сан ҫинчен тата тепӗр хут пӑсӑк сӑмах илтсен — хуть йӑлӑн, хуть ан йӑлӑн, пурпӗр каҫармастӑп!

— И запомни, ежели я еще хоть раз услышу о тебе худое слово — моли не моли, ни за что не пощажу!

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫакӑн пек шахвӑртса каланине илтсен Черкашина каймӗ-ха, тесе шухӑшларӗ Аникей, анчах Черкашина варт пӑрӑнчӗ те, каялла ҫаврӑнса пӑхмасӑр, урам тӑрӑх хӑвӑрт утса кайрӗ.

Он надеялся, что, услышав эти слова, звучавшие предостережением, Черкашина раздумает и останется, но она круто повернулась и быстро, не оглядываясь, пошла по улице.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Калинкке патӗнче вӑл Пробатова чарчӗ, пӳрнисене ывӑлӗн ҫемҫе те кӑвакарнӑ ҫӳҫ кӑтрисен ӑшне чиксе ячӗ, кӗл тӗслӗ тӑнлавӗнчен ачашларӗ, ассӑн сывласа илчӗ, ҫак ассӑн сывланине илтсен, Пробатова каллех, иртнӗ хутри пекех, амӑшӗнчен уйрӑлма кичем пулчӗ.

У калитки она задержала его, запустила пальцы в мягкие седые кудри сына, погладила пепельные виски, вздохнула, и Пробатову опять, как и в прошлый раз, стало грустно расставаться с матерью.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫакна илтсен, Пробатов кулса янӑ, анчах ӑшӗнче кӳреннӗ те.

Пробатов смеялся, но в глубине души был немного обижен.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed