Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аран the word is in our database.
аран (тĕпĕ: аран) more information about the word form can be found here.
Казакӑн кивелсе кайнӑ ҫӗтӗк пушмакӗсем урисенче аран тытӑнкаласа тӑраҫҫӗ.

На ногах казака еле держались стоптанные рваные чирики.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вырӑс ҫимӗкӗ хыҫҫӑн иккӗмӗш кунне вӑл пуҫласа вырӑн ҫинчен тӑчӗ, типсе хытса кайнӑ урисене аран илкелесе пусса, пулӗмсем тӑрӑх утса ҫаврӑнчӗ, нумайччен ачисенне пуҫ пӑхса аппаланчӗ, пукан ҫине ларса, вӗсен кӗпи-йӗмне те ҫума хӑтланчӗ.

На второй день троицы она впервые встала с постели, прошлась по комнатам, с трудом переставляя иссохшие от худобы ноги, долго искала в головах у детишек и даже попробовала, сидя на табуретке, стирать детскую одежонку.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Халсӑрланса ҫитнӗ, кӑвакарса шурса кайнӑ, урисене аран илсе пусакан хӗрлӗармеецсем хӑйӑр тӑрӑх мӗлкесем пек сулланса пычӗҫ.

Изможденные, иссиня-бледные, еле передвигающие ноги красноармейцы шли как тени.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑна аран итлеттерсе, Григорий малта чупса таракансем патнелле вӗҫтерчӗ.

С трудом направив его, Григорий поскакал к бегущим впереди.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аран шыраса тупрӑм!

— Насилу разыскал вас!

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Таҫта, ҫул айккинче, ялсем хуран курӑнса, аран ҫеҫ палӑрса ларнӑ — унта кунӗпе ӗҫлесе ывӑннӑ ҫынсем ҫывӑрнӑ, анчах акӑ сӗмлӗхре пӗр ҫутӑ, тепӗр ҫутӑ, виҫҫӗмӗш ҫутӑ чӗлтӗртетме тытӑннӑ — те итем ҫинче ӗҫленӗ, те тимӗрҫӗ лаҫҫинче мӗн те пулин туптаса пӗтерме васканӑ; шӳсе кайнӑ сухаланӑ ҫӗр ҫийӗн темӗнле ҫутӑ шуса кайнӑ, тӳрех вӑл мӗн иккенне пӗлме те пулман, унтан шӑплӑхра трактор пӗр тикӗс кӗрлени илтӗннӗ — кӗрхи ҫӗртме туса пӗтерме васканӑ пулмалла.

Где-то в стороне, едва угадываемые, чернели деревушки — там спали наработавшиеся за день люди, по вот среди темени начинал мерцать один огонек, другой, третий — то ли там шла работа на току, то ли спешили что-то доковать в кузнице; проплыл над взбухшей пашней светлячок, сразу и не угадать было, что это, пока ухо не уловило в тиши ровный гул трактора — наверное, допахивали пары.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑчӑрипе ҫип пек усӑнтарса, Константин ӑна сыпӑкӑн-сыпӑкӑн хуҫлатса ывӑҫ тупанӗ ҫине хунӑ, вӑл вара куҫа аран курӑнакан ылтӑн купи пек пулса тӑнӑ.

Вытянув в нитку цепочку, Константин, любуясь, укладывал ее звенышко за звенышком на ладонь, и она становилась едва заметной кучечкой золотого песка.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл сивӗ курӑк ҫинче нумайччен ҫапла ӳпне выртнӑ, унтан пуҫне ҫӗклесе пӑхнӑ — ӑмӑр тӳпере куҫа аран курӑнакан юр пӗрчисем пӗчӗк лӗпӗшсем пек вӗлтӗртетнӗ.

Она долго лежала так, ничком, на холодной траве, а когда подняла голову, над нею тихо, как мотыльки, мельтешили в сером небе еле приметные хлопья снега.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Районти хыпарсене яланах ыттисенчен маларах пӗлекен ерҫӳллӗ тантӑшӗн сӑмахӗсене Ксюша аран итлесе пӗтернӗ, ирӗксӗрех йӑл кулса сывпуллашнӑ та, унтан лашана ура кӗлипе хырӑмӗнчен тапса, куҫран ҫапакан нӳрлӗ ҫиле хирӗҫ вӗҫтернӗ.

Ксюша еле дослушала досужую подружку, всегда раньше других знавшую все районные новости, нашла в себе силы улыбнуться ей на прощанье, потом ударила каблуками в бока коня и поскакала навстречу сырому, хлеставшему по глазам ветру.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хӑйсен кӳлӗ хӗрринчи юратнӑ вырӑнне кайма тепӗр каҫа аран кӗтсе илнӗ.

Она еле дождалась следующего вечера, чтобы отправиться к условному месту у озерка.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫавӑн пек каҫсенчен пӗринче вӑл вилӗмрен аран хӑтӑлса юлнӑ.

Один из таких вечеров чуть не стоил ему жизни.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробинӑн чӗри лӑштах пулчӗ, вӑл обком секретарӗ каланине савӑнӑҫлӑн итлерӗ, тутисем ҫинче палӑрма хатӗр куллине аран тытса ларчӗ: «Вӑт хӑраса ӳкрӗм, нервӑсем ниме те тӑми пулса кайрӗҫ!»

У Коробина сразу отлегло от сердца, он слушал секретаря обкома с радостной готовностью, еле сдерживая просившуюся на губы улыбку: «Вот струхнул, ни к черту стали нервишки!»

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин карчӑк янаххи ҫинчи шурӑ ҫӳҫ пӗрчиллӗ, пиҫнӗ ҫӗр ҫырли евӗр пысӑк тур палли ҫине пӑхрӗ, кӑшкӑрса пӑрахасран хӑйне аран тытса чарчӗ…

Он смотрел на ее крупную, как спелая земляника, родинку с торчащими белесыми волосинками, прилепившуюся на самой скуле, и еле удерживался от желания прикрикнуть на старуху…

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин хӑйне аран тытса чарчӗ, вут хутакана кӑшкӑрса тӑкса, пӳлӗмрен тӗксе кӑларса ярасси патнех ҫитрӗ.

Коробин еле сдерживался, чтобы не заорать на истопника и не вытолкать его из кабинета.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Хӑвӑрах ӳкӗтлерӗр вӗт мана, упӑшка урине аран сӗтӗрнине пӗлеттӗрччӗ вӗт эсир…

— Вы же уговорили меня, знали, что муж мой с голоду еле ноги таскал…

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ара, вӑрланӑ какай пулнине ӑҫтан пӗлнӗ-ха эпӗ ун чухне? — ҫапнӑ пек, каялла сулӑнса, аран хирӗҫлерӗ Черкашина.

— Да откуда ж я тогда знала, что мясо ворованное? — отшатываясь, как от удара, слабо возразила Черкашина.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑрҫӑ вӑхӑтӗнче амӑшӗн ҫырӑвӗнчен Любушкинӑна колхоз председательне суйлани ҫинчен пӗлсен, Пробатов ӑна аран астуса илнӗ.

В войну, узнав из письма матери, что председателем колхоза выбрали Любушкину, Пробатов с трудом припомнил ее.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, ҫитет, юлташсем! — пӳлчӗ вӗсене тӗксӗмленнӗ Пробатов, Ксени вара унӑн пит-куҫӗнче аран тытса чарнӑ ҫилӗпе пӑшӑрхануллӑ канӑҫсӑрлӑх темӗнле тӗлӗнмелле хутӑшса кайнине, Пробатов ҫакна ҫынсем умӗнче палӑртасшӑн мар пулнине курчӗ.

— Ну довольно, товарищи! — хмурясь, прервал их Пробатов, и в лице его Ксения увидела странное смешение еле сдерживаемого раздражения и тревожной озабоченности, которое он словно не хотел обнаружить перед всеми.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсӗ кунта хутшӑнмасан та юрӗччӗ, Ксения Корнеевна, сан ӗҫ мар ку, — терӗ Егор, — ҫиллине аран тытса чарса.

— Ты бы уж не мешалась не в свое дело, Ксения Корнеевна, — с еле сдерживаемой яростью сказал Егор.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫав кӗр тыр-пул начар пулнӑ, вӑрлӑх та аран пуҫтарса илнӗ, анчах ӑна та патшалӑха, ӗҫленӗшӗн МТСа тата малтанхи чакма пӗлмен парӑмсемшӗн леҫме тивнӗ.

В ту осень урожай выдался скудный, еле-еле собрали семена, но и их пришлось отправить на поставки, на натуроплату за работу МТС и неубывающие старые долги.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed