Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пушшех the word is in our database.
пушшех (тĕпĕ: пушшех) more information about the word form can be found here.
Вӑл мана улталаман, анчах улталасшӑн пулсан (улталасшӑнне эпӗ пӗлетӗп) — ку вара пушшех те начар: иккӗленсе асаплантариччен улталани лайӑхрах.

Если она не сделала, но хочет, а я знаю, что хочет, то еще хуже: уж лучше бы сделала, чтоб я знал, чтоб не было неизвестности.

XXV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Арӑма вара пушшех нимех те тӑваймастӑп.

А с ней еще меньше я могу что-нибудь сделать.

XXV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Тӗттӗм ҫӗрте выртма мана хӑрушӑ пулса кайрӗ, эпӗ шӑрпӑк ҫутрӑм та, сарӑ стеналлӑ ҫак пӳлӗмре мана пушшех те хӑрушшӑн туйӑнчӗ.

Мне жутко стало лежать в темноте, я зажег спичку, и мне как-то страшно стало в этой маленькой комнатке с желтыми обоями.

XXIV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Юрать-и кун пек? — ыйтрӑм эпӗ хамран хам, вара ҫавӑнтах: «юрать! ку вӑл ӑна хӑратса пӑрахать», — терӗм те ҫак туйӑма хирӗҫ тӑрас вырӑнне ӑна пушшех ҫивӗчлетсе ятӑм, вӑл туйӑм вӑйлӑран та вӑйлӑрах ӳссе пынишӗн савӑнма пуҫларӑм.

И спросил себя, хорошо ли отдаться этому чувству, и тотчас же ответил себе, что это хорошо, что это испугает ее, и тотчас же, вместо того чтобы противиться этой злобе, я еще стал разжигать ее в себе и радоваться тому, что она больше и больше разгорается во мне.

XXII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Вӑл ҫапла хӑтланни мана пушшех вӗчӗхтере пуҫларӗ, эпӗ вара хам каланӑ сӑмах ҫине тата ытларах тӑтӑм.

Этот отказ ее еще более раздражил меня, и я еще больше настаивал.

XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ҫакна эпӗ асӑрхарӑм та пушшех шиклене пуҫларӑм.

Я видел это и не мог не тревожиться.

XIX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ку ӗнтӗ пушшех те ирсӗрлӗх.

Что еще гаже.

XVIII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Арӑм ача ҫуратать пулсан, пурнӑҫа ҫапах та пӗтӗмпех выльӑхла теме ҫук, халь вара капла пурӑнасси пушшех те ирсӗрленсе кайрӗ.

Последнее оправдание свиной жизни — дети — было отнято, и жизнь стала еще гаже.

XVIII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Вӗсем ҫуралса тата ӳссе-ҫитӗнсе пынӑ май пирӗн хирӗҫмеллисем пушшех нумайланса пычӗҫ.

С тех пор как были дети и чем больше они росли, тем чаще именно сами дети были и средством и предметом раздора.

XVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Тӗрӗссипе, ачасем пире пушшех хирӗҫтеретчӗҫ.

Кроме того, дети — это был для нас новый повод к раздору.

XVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ман ҫемьере пушшех те начар пулнӑ.

В моей же семье было особенно резко.

XVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ачан ытарайми илемӗ ҫине, унӑн пӗчӗк аллисемпе урисем, мӗнпур кӗлетки ҫине пӑхса, вӗсем сахалрах савӑнаҫҫӗ, сахалрах киленеҫҫӗ, ача чирлессинчен е вилессинчен хӑраса вара нумайрах асапланаҫҫӗ (чирлесен е вилсен — пушшех те нумай ӗнтӗ).

Наслажденье, которое доставляет им ребенок прелестью его, этих ручек, ножек, тельца всего, удовольствие, доставляемое ребенком, — меньше страданья, которое они испытывают — не говоря уже от болезни или потери ребенка, по от одного страха за возможность болезней и смерти.

XVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Эсир хӑвӑра пушшех чирлеттеретӗр, унтан каллех эмел ӗҫетӗр, каллех тухтӑр патне каятӑр.

Вы сделаетесь еще хуже, тогда еще лекарства и еще доктора.

XV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Иккӗмӗш харкашу мана пушшех те тӗлӗнтерчӗ, мӗншӗн тесен унӑн сӑлтавӗ ниме тӑман йышшиччӗ.

Вторая ссора тем более поразила меня, что она возникла по самому невозможному поводу.

XII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Вӑл е савӑнӑҫлӑ та мӑнкӑмӑллӑ, е кӑштах салху сӑнлӑ Татьяна чуптунине, аллисемпе тӗкӗннине, унӑн куллине, унӑн хӗрарӑмла ачашлӑхпа йӑлтӑртатакан куҫӗсем ҫиҫнине аса илсен, пӗтӗм кӑмӑл-туйӑм пушшех те ҫуталса кайнӑ, ун умне темскер ҫӗр ҫинче пулман япала тухса тӑнӑ…

И он вспоминал ее поцелуи, прикосновение ее руки, ее улыбку, то восторженную и гордую, то чуточку грустную, ее взгляд, полный женской ласки, и все его настроение поднималось, на душе становилось светло, перед ним возникало что-то, что не могло быть на земле.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӗсем хушшинче пӗр пысӑк упӑте ҫаврӑнкаланӑ, хуҫкаланнӑ, сиккеленӗ, пит-куҫне ытла кулӑшла пӗркеленӗ, ҫынсене йӗкӗлтенӗ, — хӑйӗнчен кулнине пӗлсе, вӑл пушшех хытӑ иртӗхнӗ.

Посреди них вертелась большая обезьяна и забавляла всех, корчилась, прыгала, делала смешные рожи, передразнивала людей, и видно было — она знала, что ею забавляются, и оттого еще больше расходилась.

Шыва сикни // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 3–7 стр.

Семен пушшех те кӑмӑлсӑрланса тухса кайрӗ.

Уехал Семен еще более расстроенным.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тепӗр ракети тата ҫӳлерех ярӑнса хӑпарчӗ, унӑн ҫути вара пушшех хытӑ ҫутатса ячӗ.

Вторая ракета взлетела еще выше, и ее свет был еще сильнее.

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Юлашки кунсенче полкра пулса иртнӗ событисем ҫак туйӑма пушшех ҫивӗчлетрӗҫ.

События последних дней в полку еще более обострили это желание.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Халь Ярцевӑн киревсӗр ӗҫӗ ӑна пушшех киревсӗр пек туйӑнса кайрӗ, вӑрҫӑра унтан киревсӗр ӗҫ тума май та ҫук темелле.

Тем более мерзким показалось ему преступление Ярцева, тягчайшее, какое можно совершить на войне.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed