Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хапха the word is in our database.
Хапха (тĕпĕ: хапха) more information about the word form can be found here.
Аниска ӑна хапха патӗнче хуса ҫитнӗ, пӳрнисемпе кӗпинчен ҫатӑртаттарса тытнӑ.

Аниска догнала его у ворот и схватила цепкими пальцами за рубаху.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Питрен ҫапса вӗтӗ юп тӑкӑнать, хапха тӑррисем шурӑ тусанпа витӗнеҫҫӗ.

Сыпал мелкий, бьющий в лицо снег, крыши и козырьки ворот уже запорашивало белой пылью.

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ, каҫсерен хапха патӗнче атӑпа тӑрса, урана кӑшт ҫеҫ тӑм илтерместӗмччӗ те, вӑл ҫапах ун хыҫҫӑн никам та чупмасть тесе шутлатчӗ.

— Когда я каждый вечер чуть ноги не отмораживал в сапогах, пока стоял у ворот, она тоже считала, что за ней никто не ухаживает.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Уншӑн вара паян Корней икӗ еннелле те питӗ тинкерсе пӑхрӗ, ют ҫын куҫӗшӗн интереслӗ мар пек туйӑнакан япаласене те вӑл пурне те ҫийӗнчех асӑрхарӗ: акӑ хурӑн шалчасемпе тунӑ шурӑ хӳме, темиҫе пӳрт ҫинче ҫӗнӗ йӳнӗсем; улӑм витнӗ пӳрт тӑррисем хушшинче шифер витнӗ пӗр пӳрт тӑрри кӗрен саплӑк пек курӑнать, урам варрине кӗтмен ҫӗртен тухса ларнӑ сарӑ пура карас ӑвӑсӗ пек йӑлтӑртатать — ун тавра сухӑр шӑрши кӗрекен ҫункав сапаланса выртать, ҫӗнӗ чусран тин ҫеҫ туса лартнӑ хапха йӑл-йӑл ҫутӑ сапнӑн туйӑнать.

Зато сегодня он жадно озирался по сторонам, сразу примечая все, что взгляду нездешнего человека вряд ли показалось бы интересным: светлую, из березовых кольев изгородь, новые венцы у нескольких изб; крытую розоватым шифером крышу, как яркую заплату среди серых соломенных крыш, и, наконец, нежданно выступивший на середину улицы желтый, восково поблескивающий сруб с разбросанными около него пахучей смолистой щепой и стружками; только что поставленные ворота из свежего теса словно излучали сияние.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хапха умӗнче ӑна Дымшаков пиншак аркинчен тытса чарчӗ, пите махоркӑ шӑрши ҫаптарса, питӗ лӑпкӑн: — Ну, хунчӑкам, хӑҫан пӗтӗмпех таврӑнатӑн яла? — тесе ыйтрӗ.

За воротами Дымшаков придержал его за полу пиджака и, дыша в лицо махорочным запахом, спросил буднично и просто, как о чом-то обычном: — Ну, шурин, когда соберешься домой насовсем?

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Григорий хапха умне тухса тӑнӑ тӑванӗсем ҫине ҫаврӑнса пахмасӑрах лашине урампа уттарса кайрӗ, Астаховсен пӳрчӗ умӗпе иртнӗ чух вӗсен чӳречисем ҫине куҫ хӗррипе пӑхса илчӗ, курницӑн хӗрринчи чӳречинче Аксиньйӑна курчӗ.

Не оглядываясь на родных, толпившихся возле ворот, Григорий шагом поехал по улице и, проезжая мимо астаховского куреня, искоса поглядывая на окна, увидел в просвете крайнего в горнице окна Аксинью.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лашасем йӗнерӗсемпех хапха патӗнче ирӗклӗн утӑ тӗшӗрсе тӑчӗҫ.

Нерасседланные кони стояли ввольную у прикладка сена.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ермаков ӑна хапха патӗнче хӑваласа ҫитрӗ.

Ермаков догнал его у ворот.

XXXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Христос ҫӑлтӑр! — кӑшкӑрса хӑварма ӗлкӗрчӗ вӑл хапха еннелле утса килекен кил хуҫине.

Спаси, Христос! — успел крикнуть он подходившему к воротам хозяину.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫатан хапха хушӑкӗсенчен, хӑйӗн ҫутине ала витӗр сапаланӑ пек, хутран-ситрен хӗвел пӑхать.

В хворостяные ворота, как сквозь решето, иногда глянет солнце.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Татти-сыпписӗр перкелешӗве темиҫен харӑссӑн персе янӑ сасӑ хупласа хучӗ, пульӑсем вичкӗннӗн шӑхӑрса иртрӗҫ, сарайсен хӑмисене, хапха алӑкӗсене чвиклете-чвиклете шӑтарса кӗчӗҫ.

Возраставшую пачечную стрельбу задавил залп, завизжали пули, заклацали, вгрызаясь в обшивку сараев, в ворота.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вилӗ хуҫана юратнӑ хӗрӗ Гришака хапха уҫса кӗртрӗ, ҫуна патӗнчен аяккалла, юр кӗрчӗ ҫинелле ывтӑнчӗ.

Мертвому хозяину отворила ворота любимая дочь Грипашка и кинулась от саней в сторону, в сугроб.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хапха патӗнчен милиционер кӑшкӑрчӗ:

От ворот крикнул милиционер:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан кӗҫех хапха алӑкӗ чӗриклетсе уҫӑлчӗ.

И сейчас же заскрипели ворота.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лерен чипер сывӑ таврӑнас пулсан, астутарӑпӑр-ха Дон ҫӗрӗ ҫине килсе кӗме хӗрлисене камсем хапха уҫнине, камсем вӗсене пулӑшма юлнине…

Доведется нам вернуться оттель — мы припомним, какие красным на Дон ворота отворяли, оставались им служить…

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Куҫҫульпе тӑртаннӑ кил хуҫи хӗрарӑмне хӑйсен хыҫӗнчен хапха хупса юлнӑ чух кӑмӑллӑн каларӗ:

Опухшей от слез хозяйке, затворявшей за ними ворота, сказал добродушно:

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Степан ӑна хапха умӗнче кӗтсе илчӗ.

Степан встретил Аксинью у ворот.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья ӑна хапха патне ҫитиччен ӑсатса ячӗ.

Аксинья провожала его до ворот.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лашине пӑлханса хапха умне кӑкарчӗ те, шуххӑн тайкаланса, тарҫӑсен ҫуртне кайрӗ.

Волнуясь, привязал лошадь у ворот, резво-увалисто пошел в людскую.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр каҫхине ҫапла, хула садӗнчен килме тухсан, вӗсем иккӗшӗ пӗрле утса пычӗҫ (Горчакова палланӑ офицерсем хапха патӗнче чарса юлнӑччӗ).

Как-то, возвращаясь вечером из городского сада, они шли вдвоем (Горчакова остановили у выхода знакомые офицеры Марковского полка).

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed