Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тусӑм (тĕпĕ: тус) more information about the word form can be found here.
Акӑ мӗн, тусӑм, ҫак ҫӑра уҫҫине порт общежитине леҫсе пар-ха: — унта арӑм тӑнран кайрӗ пулӗ.

Будь друг, снеси этот ключ в общежитие портовое, там небось жена с ума сходит.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Малтан, тусӑм, ыйтас пулать, унтан тин кӗнекене ярса тытас пулать.

Сначала, друг, спросить надо, а потом уж за книжку браться.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Тен, эс, тусӑм, тиркешӗн, тен, манран эс йӗрӗнӗн? — тепӗр хут каларӗ вӑл халь анчах юрланӑ юррӑн сӑмахӗсене, унтан Марьянка еннелле ҫаврӑнса тата тепӗр хут: манран йӗрӗнетӗн-и? — терӗ вӑл ҫилессӗн.

— Али ты, моя милая, мною чванишься? — повторил он слова песни, которую только что пели, и, обращаясь к Марьянке, — мною чванишься? — еще повторил он сердито.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Тен, эс, тусӑм, тиркешен, Тен, манран эс йӗрӗнен?»

Али ты, моя милая, Мною чванишься?

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Савнӑ тусӑм Наденька, Юрататӑн-и мана?

Надеженька ты моя, Верно ль любить ты меня?

XXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Вӑтанать, тусӑм, вӑтанать, — терӗ ун хыҫӗнчен Белецкий, — сиртен вӑтанать, – унтан, хавассӑн кулкаласа, крыльца ҫине чупса хӑпарчӗ.

— Стыдится, нянюка, стыдится, — проговорил ей вслед Белецкий, — вас стыдится, — и, весело улыбаясь, взбежал на крыльцо.

XXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ах, mon cher, хаклӑ тусӑм, эсир кунта пулнине пӗлнӗ хыҫҫӑн эпӗ мӗн тери хӗпӗртерӗм-ши! — пуҫларӗ вӑл мускавла-французла чӗлхепе, малалла та ҫаплах французла сӑмахсем перкелешсе калаҫрӗ.

— Ах, mon cher, мой дорогой, как я обрадовался, узнав, что вы здесь! — начал он на московском французском языке и так продолжал, пересыпая свою речь французскими словами.

XXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Тусӑм, аллуна.

— Друг, руку твою!

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫаплалла пулать вӑл яланах, тусӑм: черккепелен пуҫлаҫҫӗ, унтан тепре, унтан вара пӑхатӑн та — пурнӑҫне хӳме айӗнче вӗҫесе те хураҫҫӗ.

Так всегда бывает, мой друг: начинают рюмочкой, потом другой, а потом, глядь, и кончают жизнь под забором.

VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Ах, пурӗпӗрех мар-и-мӗн, тусӑм! — хӗрӳллӗн хирӗҫлерӗ те каллех пӳлӗм тӑрӑх турткалашуллӑн чупкалама пуҫларӗ Назанский.

— Ах, милый мой, не все ли равно! — возразил с пылкостью Назанский и опять нервно забегал по комнате.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ пӗлетӗп, пӗлетӗп, тусӑм, туйӑм хивреленсе кайнине пула ҫапла ку, ҫак чун-чӗре ялкӑшса, хыпса илни вӑл — шел! — пурӗ те алкоголь нерва тытӑмне йӑштарса аркантарни ҫех, урӑх ним те мар.

Я знаю, я знаю, мой милый, что это обострение чувств, все это духовное озарение — увы! — не что иное, как физиологическое действие алкоголя на нервную систему.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

«Хальхи Францире монархие ҫӗнӗрен пуҫарас тӗлӗшпе мӗнлеччӗ-ха сан шухӑш-кӑмӑлу, тусӑм?» — ыйтатчӗ вӑл.

«Какого ты мнения, друг мой, — спрашивал он, — о реставрации монархического начала в современной Франции?»

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эрне тусӑм пирки, шӗвӗр тӑрӑллӑ тӗлӗнмелле ҫӗлӗке эпӗ ӑҫтан тупни ҫинчен, мӗншӗн ҫӳҫе ҫав тери ӳстерсе яни, мӗншӗн ман пит-куҫӑм хӗвелпе пиҫӗхсе ҫав тери тӗксӗмленни ҫинчен ыйта-ыйта пӗлчӗҫ.

И кто такой Пятница, и откуда взялась у меня диковинная остроконечная шапка, и почему у меня такие длинные волосы и такое загорелое лицо.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Пиратсене ҫӗнтерсен, ман капитан тусӑм карап якӑрне ҫӗклеме хушнӑ та, ҫула мӑй вӗрекен ҫилпе усӑ курса, эпӗ ӗлӗк сулӑсемпе чарӑннӑ бухта ҫывӑхне ҫитсе тӑнӑ.

Оказалось, что, покончив с пиратами, мой друг капитан тотчас же приказал сняться с якоря и, пользуясь попутным ветерком подошел к той бухте, где я когда-то причаливал со своими плотами.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

— Хаклӑ тусӑм!

— Мой дорогой друг!

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫула май эпӗ испанец тусӑм патне тата тискер этемсем хушшинче хурлӑх курса пурӑнакан унӑн юлташӗсем патне кӗрсе тухма та пултарӑттӑм».

По дороге могу даже посетить моего испанца и его соотечественников, томящихся среди дикарей».

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн эпӗ испанеца: манӑн тусӑм сана ура ҫине тӑма пулӑшӗ, кимӗ патне ҫавӑтса ҫитерӗ, унтан вара эпир кимӗпе пирӗн киле кайӑпӑр, терӗм.

Тогда я сказал испанцу, что мой друг поможет ему встать и доведет его до лодки, в которой мы доставим его в наше жилище.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Анчах юлашки виҫӗ ҫулне шутламасан та юрать, мӗншӗн тесен тӳрӗ кӑмӑллӑ Эрне тусӑм утрав ҫине килнӗренпе манӑн пурнӑҫ йӑлтах улшӑнса кайрӗ.

Впрочем, три последних года можно было смело скинуть со счета, так как с появлением на острове верного Пятницы моя жизнь совершенно изменилась.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫапла ӗнтӗ, манӑн тусӑм тата юлташӑм — Эрне — утравӑн инҫетри ҫыранӗсем ҫине килсе ҫӳренӗ тискер этемсен шутӗнче пулнӑ, вӑл унта пӗрре ҫеҫ мар ҫынсем ҫинӗ, кайран ӑна хӑйне те ҫав вырӑнта кӑшт ҫеҫ ҫисе яман.

Таким образом, оказалось, что мой друг и приятель Пятница был в числе дикарей, посещавших дальние берега острова, и не раз уже ел людей в тех же местах, где потом хотели съесть его самого.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӑл мана юлташӑм, тусӑм пулӗччӗ, эпӗ унпа пӗрле савӑннӑ, пӗрле хурланнӑ пулӑттӑм».

Он был бы мне товарищем, другом, и я мог бы делить с ним и горе и радость».

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed