Corpus of the Chuvash language

Унтан лампине сӳнтерчӗ, выртрӗ те вара, ҫурма ыйӑх тӗлӗшпе, уҫҫӑнах тепӗр хут пӑшӑлтатса: «Пурне те… пӗр ҫын юлмиччен касса вакламалла!» — тесе йӑнӑшса ячӗ.

Потом погасил огонь, лег и уже в полусне еще раз внятно прошептал: «Рубить всех… до единого!» — и застонал.

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кӑмака ҫинче Христишка йӑшаланать, тутисемпе тутлӑн чаплаттаркалать, ыйӑх тӗлӗшпе супӗлтетет.

На печке Христишка мечется, сладко чмокает губами, лопочет во сне:

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Часах, пӗр ҫаврӑм ыйӑх ҫывӑрса иличченех, ӑна шакканӑ сасӑ вӑратрӗ.

Вскоре от первого сна оторвал его стук.

12-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хуллен йӑпшӑнса килнӗ ыйӑх унӑн ӑс-тӑнне сӳнтерсе пычӗ.

Сон, подкравшись, гасил сознание.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Лешӗ тутлӑн хӑрлаттарса ҫывӑрнӑ, ыйӑх тӗлӗшпе хӑйӗн ача сӑнлӑ, сывӑ, хӗвелпе пиҫсе куштӑрканӑ пичӗ темшӗн йӑл кулса тӑнӑ.

Тот сладко всхрапывал и во сне улыбался чему-то всем своим детским, здоровым, загорелым лицом.

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Ӳсӗр Евсей ҫаплах тетеле йӑваласа ларать, ыйӑх килнипе пуҫне тӗке-тӗке илет.

Пьяный Евсей всё еще мял в руках сеть и клевал носом.

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Ытла та тутлӑ-ҫке ир кӳлӗм ыйӑх тени.

Хорошо спится на рассвете!

38-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ҫак вӑхӑтра вырӑн ҫинчи Феня енчен енне ҫаврӑнчӗ, Никитка ыйӑх тӗлӗшпе шыв ыйтрӗ.

Но тут заворочалась в постели Феня, Никитка спросонья попросил пить.

30-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах пуҫ ҫӑмӑлланнӑ пек, ыйӑх та килмест.

Но голова была свежа, сон не шел.

30-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ача кӗтмен ҫӗртенех ыйӑх тӗлӗшпе тутине сиктеркелерӗ, тепӗр енне ҫаврӑнса выртрӗ.

Неожиданно мальчик шевельнул во сне губами, перевернулся на другой бок.

7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Урӑх ҫав каҫ пӗр чӗрӗм ыйӑх та курмарӑмӑр.

Никто из нас не заснул до утра.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл урлӑ сак ҫинчен сиксе тӑчӗ, ыйӑх тӗлӗшпе аптӑраса ӳксе, сӑхсӑхма пуҫларӗ, унтан алӑк патне чупрӗ.

Она вскочила с лежанки, заметалась со сна и, крестясь и причитая, побежала к дверям.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах райком секретарӗн кабинетӗнче, таттисӗр ӳсӗрекен, ыйӑх курмасӑр хӗрелнӗ куҫлӑ, вӑхӑтсӑр ватӑлнӑ ӗшенчӗк ҫынна курсан, вӑл пурте юратакан пирӗн секретарь Ваня Самохин иккенне аран ҫеҫ палласа илсен, эпӗ суеҫтерме хӑяймарӑм.

Но когда я оказалась в кабинете секретаря райкома, усталого, беспрерывно кашлявшего, красноглазого от бессонницы и так постаревшего, что с трудом узнала в нем нашего общего любимца Ваню Самохина, врать я не решилась.

22 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл, мӗскӗн, ман евӗрех, йӗркеллӗн ҫывӑраймасть, тӑрсан-тӑрсан ыйӑх тӗлӗшпе ӗсӗклесе ярать, вӑрӑм куҫ хӑрпаххисем айӗнчен ҫуман хура пичӗ тӑрӑх типнӗ куҫҫуль йӗрӗ палӑрать.

Ему, бедняге, тоже, видно, плохо спалось, он всхлипывал во сне, из-под длинных ресниц по чумазой, неотмытой щеке тянулся след просохших слез.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ман ыйӑх ҫук.

Мне не спалось.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чӑн та ӗнтӗ — ыйӑх ҫитменни таҫтанах палӑрать.

Хотя и видно, что спать мало приходится.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мускав иртнӗ каҫ ыйӑх курманни каламасан та паллӑ.

Видно было, что Москва не выспалась в эту ночь.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ытла та канӑҫсӑр карчӑк, шавлать те шавлать, пире хускатсах тӑрать, пӗр чӗрӗм ыйӑх памасть…»

Старуха очень шумная, от нее масса беспокойства, и мы все время не высыпаемся…»

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Нимӗҫсем, ахӑрнех, пирӗн хулан кӑмӑлне ыйӑх памасӑр хуҫасшӑн пулас.

Немцы, должно быть, хотели подавить волю города постоянной бессонницей.

10 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Чӗрӗм ыйӑх курман ҫынсенче, хӑшӗ-пӗри аванах сехӗрленнӗ пулсан та, темӗнле хӑйне уйрӑм, ҫӗнӗрен ҫуралнӑ мӑнаҫлӑ вӑй палӑрать.

И хотя мы не выспались и некоторые были перепуганы, все же в людях чувствовалось особое, новое и гордое упрямство.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950