Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Огнянов (тĕпĕ: ) more information about the word form can be found here.
Шалтан чӗнессе кӗтмесӗрех Боримечка чи малтан шӑтӑка кӗрсе кайрӗ те Огнянов аллине куҫҫуль витӗр хӗссе тытрӗ.

Не дожидаясь приглашения, Боримечка первым протиснулся в пещеру и со слезами на глазах принялся пожимать руки Огнянову.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Иван бай! — хӗпӗртесех кайрӗ Огнянов.

— Иван! — воскликнул Огнянов.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов персе яма шут тытрӗ.

Огнянов решил выстрелить.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов, аллинчи пӑшалне хальтен халь пеме хатӗр тытса, сывлӑш ҫавӑрми тенӗ пек тӑчӗ.

Огнянов застыл с наведенным револьвером в руке.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ӑна хӑяккӑн ҫеҫ курчӗ, лапсӑркка пуҫӗ вӑрӑмччӗ, ӑна упӑте пуҫӗ пек туйӑнчӗ.

Огнянов увидел в профиль лохматую длинную голову, напоминавшую череп гориллы.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫаплах кӗтсе тӑчӗ.

Огнянов ждал.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Аллине револьвер тытса Огнянов кӑштах итлесе тӑчӗ.

С револьвером в руке Огнянов прислушивался несколько секунд.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫав шӑтӑксенчен пӗрне кӗрех кайрӗ, ахӑртнех унта тискер кайӑксем чарӑнкаланӑ пулмалла.

Огнянов быстро юркнул в одну из них, видимо служившую логовом для диких зверей.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов хӑйӗн вилӗмӗ ҫывхарса ҫитнине ӑнланса илчӗ, ҫапах та чунне пусарма тӑрӑшрӗ, вӑл ҫавӑнтах тата мӗнле шанчӑк пулма пултарасса пӑхрӗ.

Огнянов понял, что гибель его близка, и со свойственным ему самообладанием, обычно покидающим большинство людей во время опасности, немедленно взвесил свои шансы.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Айлӑмра Огнянов ҫырмари шыва канса ӗҫрӗ, унтан бук катине ҫитме васкаса чӑнкӑ вырӑнпа хӑпарма тытӑнчӗ.

В лощине Огнянов напился воды из речки и стал подниматься по круче, чтобы добраться до буковой рощи.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫӑкӑрне антӑхса ҫирӗ, куҫӗ хӑйӗн ҫаплах тӑранаймасть, вӑл ҫаплах ҫиес килнипе йӑлкӑшса пӑхать.

Огнянов быстро и с аппетитом уплетал хлеб, и глаза его горели от жадности, голод придал его огненному взгляду тупой, звериный отблеск.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ӑна тав тунӑ хыҫҫӑн хӑвӑртрах айламалла анчӗ, вӑл кӗҫӗр те бук катинчех ҫӗр каҫасшӑн.

Поблагодарив, Огнянов быстро спустился в лощину, чтобы укрыться в буковой роще, в которой он ночевал.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫак старик Кир Яне иккенне палласа илчӗ.

Огнянов узнал кира Яне.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов шӑпах Тантал ҫинчен калакан юмаха асне илчӗ, Тантал ҫапла шӑнкӑртатса юхакан шыв хӗррине ҫитсе тӑнӑ чух, шыв ӗҫес килнипе пырӗ типсе кайнӑ пулнӑ, анчах вӑл ҫитсе тӑрсан пӗр тумлам та ӗҫеймен.

Огнянов чувствовал себя, как Тантал, который, стоя над прохладным ручьем, изнывал от жажды, но не мог выпить ни капли воды.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов темиҫе кун хушши чӗптӗм хыпман, йӑлт ӗшенсе ҫитнипе халтан кайса ҫитрӗ.

Он совершенно обессилел от голода и усталости, желудок его переваривал какие-то горькие травы.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак кун ирхине Огнянов бук катинчеччӗ, бук кати ҫурҫӗр енчи сӑрта пӗтӗмпе хупӑрласа илнӗ, хӗвеланӑҫӗнче вара вӑрмансӑр Амбарицӑ, унта Осӑма шывӗ юхса иртет.

В этот день Огнянов встретил рассвет в буковой рощице, покрывавшей северный склон холма, к востоку от безлесной Амбарицы, у подножья которого вьется один из притоков Осыма.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов калама ҫук тарӑхса ҫитрӗ, сывлан сывлӑшӗ те тытӑннӑ пек туйӑнчӗ.

Огнянов рвал на себе волосы.

I. Вӑрансан // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗр каҫхине Огнянов ту хушшипе иртсе тухрӗ те кӑнтӑр ен ӑна анлӑшӗпех курӑнса кайрӗ, Средна-гора таврашӗнчи ялсем пӗтӗмпе ҫунатчӗҫ.

Однажды ночью Огнянов забрел в такое место, откуда между двух горных вершин открывался широкий вид на юг, и с ужасом увидел пожары и на самой Средна-горе.

I. Вӑрансан // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каҫ кӳлӗм пӗр-пӗр ту тӑрринчен пӑхса, Огнянов кӑнтӑр енче пӗлӗт хӗрелнине асӑрхарӗ.

В сумерки, стоя на какой-нибудь горной вершине, Огнянов видел, как на юге багровеет небо.

I. Вӑрансан // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӑнтӑр ҫутинче Огнянов чӑтлӑх вӑрманпа та бук кати тӑрӑх иртсе пычӗ, йывӑҫ хӑвӑлӗсенче тискер кайӑк пек канса ҫывӑркаларӗ, сӗм ҫӗрлехи каҫсенче Балканӑн юрпа пӗркеннӗ тӑрринчен анакан сивӗпе ӗнтӗркесе те ҫумӑрпа шапарса, иртес ҫулне суйламасӑр урлӑ-пирлӗ кумрӗ, малалла утас вырӑнне хушӑран каялла та ҫаврӑнмалла пулса тухрӗ.

Огнянов днем пробирался сквозь леса и буковые заросли, спал, как зверь, в дуплах деревьев, скрываясь от карательных отрядов, а ночью шел по глухим местам и пустошам, под дождем, во мраке, дрожа от холода, веявшего с покрытых снегом балканских вершин; шел, не выбирая направления, нередко возвращаясь назад, вместо того чтобы идти вперед.

I. Вӑрансан // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed