Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӑмӑллӑн the word is in our database.
ҫӑмӑллӑн (тĕпĕ: ҫӑмӑллӑн) more information about the word form can be found here.
Хӑйне туртса антарса, ая пӗтӗрсе чикиччен Аникей никама та ҫӑмӑллӑн парӑнма шутламасть-ха.

Пока его еще не свалили, не подмяли, он легко сдаваться никому не намерен.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эх, епле кӑпӑшка, — вӑл хӗрарӑма ҫурӑмӗнчен аяларах ҫӑмӑллӑн ҫатлаттарса илчӗ.

— Ишь сдобная какая, — он легонько похлопал женщину пониже спины.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хӑйне тӗкӗр витӗр куҫ хӗссе илчӗ, урайӗнчен сӑмавара ҫӑмӑллӑн йӑтса сӗтел ҫине лартрӗ, ӑна чӗр ҫиттипе шӑлкаласа илчӗ, Корней ҫаврӑнса пӑхма та ӗлкӗреймерӗ — сӗтел ҫине чей куркисем, ванчӑк сӑмсаллӑ чейник, рафинад тултарнӑ пластмассӑ савӑт тухса ларчӗҫ.

Подмигнув себе в зеркале, она легко подхватила с полу самовар, поставила его на стол, обмахнула фартуком, и не успел Корней оглянуться, как появились чашки, чайник с отбитым носиком, желтая пластмассовая сахарница, полная рафинада.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫеҫенхир ҫилӗ хӗвелтухӑҫ енчен ҫӑмӑллӑн варкӑшса вӗрет.

С востока набегал легкий степной ветерок.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ: «Ҫук, пӗлмест!»

И Григорий облегченно вздохнул: «Нет, не знает!»

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хури ҫӑмӑллӑн ыттисенчен икӗ лаша пӗвӗ чухлӗ малта ишсе пычӗ.

Вороной легко плыл впереди остальных, выделившись на два лошадиных корпуса.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑм йӗнер ҫинче меллӗн те ҫӑмӑллӑн ларса пырать, кӗре ӳтлӗ вӑйлӑ аллинче чӗлпӗре ҫирӗп те тӗрӗс пуҫтарса тытнӑ, ҫапах та ҫӳллӗ кӗлеткеллӗ ҫар лаши хуҫине пит юратсах каймасть, ахӑр.

Баба умело и ловко сидела в седле, в сильной смуглой руке твердо держала правильно разобранные поводья, но рослый служивский конь, как видно, презирал свою хозяйку.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑмсем кӑшкӑрса ӳлекен ачисене сӗтӗрсе чупрӗҫ, стариксем, картасем урлӑ качакасем пек йӳрӗккӗн те ҫӑмӑллӑн сике-сике каҫса, укӑлча еннелле тапса сикрӗҫ.

Бабы волоком тянули взревевшихся детишек, старики с козлиной сноровкой и проворством прыгали через плетни, бежали в левады.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫын ҫӑмӑллӑн хашлатса илет, тарӑхса пӑшӑлтатать.

Человек облегченно выдыхает воздух, шепчет:

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӑрхаларах питҫӑмартисем черченнӗн хӗрелсе ҫуталчӗҫ, унччен тӗссӗрленнӗ куҫӗсем йӑлкӑшакан пулчӗҫ; утасса та малтанхи пекех ҫӑмӑллӑн пӑркаланса утать…

На продолговатых щеках ее зацвел тонкий румянец, заблестели потускневшие было глаза, в походке появилась прежняя вьющаяся легкость…

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

 — Ура-а-а!.. — унтан, пӗтӗм ҫан-ҫурӑмӗпе ҫӳҫенсе тата хӑйне ҫӑмӑллӑн туйса, утне сикӗпе ячӗ.

— Ура-а-а-а!.. — и, испытывая холодок и знакомую легкость во всем теле, пустил коня.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штокман кӳрши Мишка ҫинелле пӑхмасӑрах винтовкине ҫӑмӑллӑн тӳрлетсе тытрӗ те, кӑштах шухӑша кайса, хуравларӗ:

Сосед Штокмана ловко подкинул винтовку, не глядя на Мишку, подумав, ответил:

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ермаков темле уйрӑмах ҫӑмӑллӑн, йӗнер пӗкечипе ут ҫилхине пӗр сӗртӗнмесӗр пекех, типшӗм те тимӗр пек ҫирӗп кӗлеткипе йӗнер ҫине улӑхса ларчӗ, Григорий ҫывӑхнерех пычӗ те, хӑнӑхнӑ йӑлипеле йӗнер ҫинче шинель хыҫне тӳрлетсе, ыйтса пӗлчӗ:

Ермаков как-то особенно ловко, почти не касаясь луки и гривы, вскинул в седло свое сухощавое железное тело, спросил, подъезжая и привычно оправляя над седлом разрез шинели:

XXXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий ура ҫине те сиксе тӑнӑччӗ, анчах тимлесерех пӑхрӗ те ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ: вилӗ куҫҫулӗ мар, ӑшӑпа ирӗлнӗ кӑтра ҫӳҫ тӗпекӗ ҫинчен Петро ҫамки ҫине шыв тумламӗ ӳкнӗ-мӗн, ҫавӑ ун питҫӑмартийӗ тӑрӑх майӗпен юхса анать иккен.

Григорий даже вскочил, но, всмотревшись внимательней, вздохнул облегченно: не мертвая слеза, а капелька с оттаявшего курчавого чуба упала Петру на лоб, медленно скатилась по щеке.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл юланутлӑ конвоирсем умӗнче юр тӑрӑх ҫӑмӑллӑн утса пычӗ, кӗске ҫӑмлӑ сарлака куҫ харшийӗсене шӑмарса пӗркелентерчӗ.

Он шел впереди конных конвоиров, легко ступая по снегу, хмурил куцый размет бровей.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий шырланран кушак пек ҫӑмӑллӑн сикрӗ, тӳрленсе тӑчӗ.

Григорий легко, по-кошачьи выпрыгнул из яра, выпрямился.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем кайрӗҫ те, Григорий ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ.

Ушли, и Григорий вздохнул облегченно.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хушӑран Горчакова та ҫутӑ кӑвак куҫӗпе ун ҫине ачашшӑн та туслӑн йӑлкӑшса пӑхса илчӗ, анчах ҫав куҫсемех Горчаковӑн хура пичӗ ҫинелле ывтӑннӑ чухне йӑлтах урӑхла ҫутӑ сӑрхӑнтарнине курнипе Листницкий чӗри темле ҫӑмӑллӑн та кӳренӳллӗн ыратса килчӗ…

Изредка Горчакова обращала на него светлые голубоватые глаза, взгляд их был ласков, дружествен, но боль, легкая и досадливая, точила Листницкого, когда эти же глаза, устремляясь на черное лицо Горчакова, лучили совсем иной свет…

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка куҫӗ умӗнчех вӑл пӗр кӗсрене кӗтӳрен уйӑрчӗ, ун патне хӑвӑрт сиктерсе пырса, хӑнӑхнӑ йӑлапа ҫӑмӑллӑн мӑйкӑч ывӑтрӗ.

На Мишкиных глазах он отбил от косяка одну матку и, расскакавшись, привычно и ловко накинул на нее аркан.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий пушанса тамалнӑ, канлӗ ӗшенӳн ырӑ янӑравӗпе тулнӑ кӗлеткине ҫӑмӑллӑн тытса пӳрте кӗчӗ.

Григорий ушел в горницу, легко неся опорожненное, налитое сладостным звоном устали тело.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed