Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑшӗнче (тĕпĕ: ӑш) more information about the word form can be found here.
Ҫапла ӗнтӗ тусан пӗлӗчӗ ӑшӗнче пырса вӗсем сисмесӗрех тӗрӗс ҫултан пӑрӑннӑ та хӑйсем шухӑшланӑ пек, хӗвеланӑҫнелле мар, кӑнтӑралла, материк варринелле кайнӑ.

Значит, они в облаках пыли незаметно свернули с правильного пути и движутся не на запад, как предполагали, а на юг, в глубь материка.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Вунпӗр кун хушши Мигель урайӗнче, пылчӑкпа тислӗк ӑшӗнче, тыткӑна лекнӗ выҫӑ, чирлӗ тата аманнӑ ҫынсем хушшинче йӑваланса пынӑ.

Одиннадцать дней провалялся Мигель на полу, в грязи и навозе, почти без пищи, рядом с больными и ранеными пленниками.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Старик карета ӑшӗнче ларса хӑйӗн тусӗсем патне кайнӑ.

Старичок ехал в карете делать визиты своим друзьям.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

«Питӗ аван калаҫать нимӗҫле», — мухтаҫҫӗ Ленина нимӗҫ коммунисчӗсем хӑйсен ӑшӗнче.

«Хорошо говорит по-немецки», — хвалили про себя немецкие коммунисты.

Маяк // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

«Чи шанчӑклӑ, талантлӑ юлташӑм, ан кай, тархасшӑн, чӑт!» — ӳкӗтлет хӑй ӑшӗнче ӑна Ленин.

«Товарищ, надёжный, талантливый, не уходи!» — думал Владимир Ильич.

Йывӑр ҫухатусем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Часовой Ленина курсанах тӳп-тӳрӗ тӳрленсе тӑрать, хӑй ӑшӗнче: «Хӑҫан ҫывӑрать вара вӑл?» — тесе тӗлӗнсе шухӑшлать.

Часовой вытянулся при виде Ленина и с удивлением подумал: «Когда же он спит?»

Россия — ункӑра // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

«Ӑслӑ этем, епле вӑл аван шутласа кӑларнӑ, — шухӑшлать хӑй ӑшӗнче салтак.

«Башковитый, как ладно удумал, — рассуждал про себя орловский солдат.

Колоннӑллӑ шурӑ зал // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Анчах, Рахьяпа кочегара курсан, чӑтаймасть, йӑл кулса илет: «Тем, пирӗн кочегар ытла та кӑвакарса кайнӑ!» — тет пулмалла хӑй ӑшӗнче.

Но при виде Рахьи и знакомого кочегара заулыбался: «Что-то поседел наш кочегар!».

Тата тепӗр вӑрттӑн ӗҫлев // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

«Халь ӗнтӗ киле кайма та юрать», — шухӑшлать Ровио хӑй ӑшӗнче.

«Теперь курс на дом», — мысленно скомандовал Ровио.

Тӗлӗнмелле хӳтлӗх // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Емельянов ҫаплах хӑйне хӑй вӑрҫать-ха ӑшӗнче.

Емельянов мучительно себя корил.

293 номерлӗ пӑравус кочегарӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Шурӑ тӗтӗм ӑшӗнче курӑнмаҫҫӗ те темелле.

Брели в клубах белого дыма.

293 номерлӗ пӑравус кочегарӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Эскадра пуҫлӑхӗ хӑраса ӳкнӗ: «Сасартӑк пурте пӑлханма тытӑнсан, мӗн курас?» — тенӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.

Начальник эскадры испугался: вдруг взбунтуются все?

Тинӗсри хӗрлӗ ялав // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Ун ӑшӗнче шап-шура мӑнтӑр хуртсем кӗшӗлтетнӗ.

Жирные белые черви ползали в нём.

Тинӗсри хӗрлӗ ялав // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Хӑй ӑшӗнче чеен кулкаласа, Володя хутран темӗн хатӗрлеме тытӑнать.

С хитрым видом принялся что-то мастерить из бумаги.

Гимназист // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Нумайччен курӑнаҫҫӗ ҫӳллӗ сӑрт ҫинчи садсем ӑшӗнче ларакан ҫуртсен хӗрлӗ тӑррисем.

Долго виднеются его красные крыши в садах на высокой горе.

Пӑрахут ҫинче // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Чӗрчун кӗтесӗ те пур унӑн: унта, ҫулҫӑсем ӑшӗнче, чӗрӗп чаваланать, читлӗхри пакша туратсем ҫийӗн сиккелет.

Завёл живой уголок: там копается в листьях ёжик, белка скачет по жёрдочкам в клетке.

Ҫуллахи кун // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Шухӑшлӑн пӑхать вӑл ун ҫине: «Кам пулӑн-ши ӗнтӗ эс? — тет хӑй ӑшӗнче. — Мӗнле шӑпа кӗтет-ши сана?»

Мама глядит на него с задумчивой лаской: «Кем ты будешь?

Савӑнӑҫ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Пӗр ывӑлӗ: укҫа ҫав ҫытар ӑшӗнче пулма кирлине тавҫӑрса илнӗ, тет.

Догадался один сын, что, должно, в подушке деньги были.

VIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

(«Пуҫларӗ ӗнтӗ!» тесе шухӑшларӗ Егор Михайлович хӑйӗн ӑшӗнче, унтан стаканри шыва янӑ варенине сӑнама тытӑнчӗ: апельсинран-ши е лимонран-ши? «Тутлӑ пулмалла» тесе шухӑшларӗ вӑл).

(«Ну понесла!» — подумал Егор Михайлович и стал рассматривать варенье, которое у нее было положено в стакан воды: апельсинное или лимонное? «Должно быть, с горечью», — подумал он.)

I // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Ӗҫе туса пӗтерсен, эпир каллех хамӑр тӑракан вырӑна таврӑнӑпӑр, Анюта, акӑ унта, тӑшман ҫавӑрса илнӗ крепоҫре, вут-ҫулӑмпа вӑрҫӑ шавӗ ӑшӗнче тӑрса юлать.

Мы затем вернемся к себе, а Анюта останется там, в осажденной крепости, среди огня и взрывов…

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed