Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫитӗ the word is in our database.
ҫитӗ (тĕпĕ: ҫитӗ) more information about the word form can be found here.
Ҫитӗ кун чухлӗ ҫывӑрнипе, ахаль те ҫывӑрсах ӗҫе харама ятӑмӑр.

— Будет спать, и так уж дело проспали!

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ак Румыние кайӗ, унта мӗнле те пулин ҫитӗ, — йышлӑн каяҫҫӗ-ҫке унта.

Он уйдет в Румынию, как-нибудь доберется — ведь туда уходит столько людей.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫитӗ, ҫитӗ ӗнтӗ тек кутӑнлашса тӑма! — сиввӗн каласа хучӗ Огнянов.

— Довольно притворяться! — холодно процедил Огнянов.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хам пиркиех калатӑп акӑ, — халӑх нуша курать, ҫавӑнпа калатӑп та: ҫитӗ чуралӑх та ӗҫкӗ-ҫикӗ те!

Народ страдает, вот я и говорю: довольно рабства и пьянства!

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫитӗ, Колчо, ан хӑрат мана! — аран илтӗнмелле пӑшӑлтатрӗ вӑл.

— Полно, Колчо, не пугай! — едва слышно прошептала она.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫитӗ ӗнтӗ, тӗлӗкре мар-ши ку?..

Да полно, уж не сон ли это?..

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Чимӗр-ха, чимӗр-ха, — кӑшкӑрчӗ Соколов, — ҫитӗ сире тавлашма та дипломати пирки калаҫма, вӑхӑчӗ хаклӑ!

— Постойте, господа, постойте, — крикнул Соколов, — хватит вам спорить и заниматься дипломатией, — время дорого!

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ну, ҫитӗ ӗнтӗ сире мӗн ахӑлтатнипе, юрласа парӑр пӗрех хут! — терӗ хуҫа арӑмӗ, паҫӑртарах вӑл хӑнасем валли апат мӗнле пиҫнине пӑхма Бойчо патӗнчен пӑрӑннӑччӗ.

— Будет вам хохотать, лучше спойте! — весело крикнула хозяйка, покинувшая Бойчо, чтобы пойти посмотреть стоявшую на огне кастрюлю, в которой варилось кушанье для гостей.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫитӗ! — татса каларӗ Огнянов, чӑтаймасӑр хушса та хучӗ: — Ҫавӑтса кил лашана тетӗп!

— Довольно! — отрезал Огнянов и добавил нетерпеливо: — Приведи коня!

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Е, ҫитӗ ӗнтӗ сӳпӗлтетме…

— Ну, довольно болтать…

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кам пӗтет тата, тен, ҫак самантрах Бойчо патне хайхи ача мӗнле те пулин хӗсӗнкелесе ҫитӗ те, Бойчо хӑйне тытасса сисмесӗрех ун хыҫҫӑн пыма пултарӗ.

А кто знает, может быть, в эту самую минуту мальчик каким-то образом добрался до Бойчо, и тот идет за ним, не подозревая о ловушке.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кала-ха эс, хӑҫан ҫитӗ вӑл ҫапла ӑрӑмлани? — ыйтрӗ Ставри пуп.

— Но когда же это пророчество исполнится? — спросил поп Ставри.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Часах кирлӗ пулать, атте, — тет вӑл мана, — юрӑхсӑр пистолета та ылтӑн парса туянӑн, ҫавӑн пек вӑхӑт та ҫитӗ…» — тет мана.

— «Скоро понадобится, отвечает, придет время, когда самый завалящий пистолет на вес золота будет…»

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫитӗ ӗнтӗ йӗмешкӗн!

— Будет вам плакать!

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫитӗ ӗнтӗ, — мӑкӑртатрӗ хӑй, — ачасене тӗрӗксемпе ан хӑрат!

— Ну, будет, — проговорил он, — довольно пугать детей турками!

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗнле ӗҫ пултӑр, — урок е Вера Павловнӑн студент вырӑнне йышӑнасси: Ҫапла ӑна медицина урокӗсем парать, анчах ун пулӑшӑвӗ Вера Павловнӑна пуринчен ытларах гимназири экзамен пама тивекен хӑшпӗр предметсене вӗреннӗ чух кирлӗ; вӗсене пӗччен вӗренме ӑна питӗ кичем; чи путсӗр япала вӑл — математика; латин чӗлхи тата унтан та кичемрех пулмалла; анчах унсӑр юрамасть, пӑртак тарӑхасах пулать, ҫитменнине тата нумай та юлмарӗ ӗнтӗ: гимназирен парса кӑларакан аттестат вырӑнне пулакан экзамен валли Медицина академийӗнче ытлашши нумаях та кирлӗ мар; сӑмахран, эпӗ: Вера Павловна латин чӗлхине Корнелий Непота ҫырнинчен ик йӗрке те пулин куҫарма пултармалӑх вӗренсе ҫитӗ тесе каламастӑп, анчах вӑл медицина ҫинчен ҫырнӑ кӗнекесенче тӗл пулакан латинла фразӑсене ӑнланма пултарать ӗнтӗ; ҫапах та ку пӗлӳ ытлашши пысӑках мар.

А как же, урок или репетиция по студенчеству Веры Павловны: Саша ее репетитор по занятиям медициною, но еще больше нужна его помощь по приготовлению из тех предметов гимназического курса для экзамена, заниматься которыми ей одной было бы уж слишком скучно; особенно ужасная вещь — это математика; едва ли не еще скучнее латинский язык, но нельзя, надобно поскучать над ними, впрочем, не очень же много: для экзамена, заменяющего гимназический аттестат, в Медицинской академии требуется очень, очень немного; например, я не поручусь, что Вера Павловна когда-нибудь достигнет такого совершенства в латинском языке, чтобы перевести хотя две строки из Корнелия Непота, но она уж умеет разбирать латинские фразы, попадающиеся в медицинских книгах, потому что это знание — надобное ей, да и очень немудреное.

XII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӑл ыранах ҫитӗ.

Оно будет завтра же.

V // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Петербурга таврӑнсан, Вера Павловна ҫакна курчӗ: ҫӗвӗ мастерскойӗнче халӗ унӑн хутран-ситрен кӑна пулин те, ку вӑл унта пулма, хӑнӑхнипе, унта ӑна хӑйне хӑнӑхнипе ҫеҫ; тен, вӑл унта; кайкаласа килни усӑллӑ та пулӗ, мӗншӗн тесен Мерцалова хӑш чухне унтан канаш ыйткалать; анчах ҫакна тума ӑна вӑхӑт сахал кирлӗ, ҫавӑнпа та вӑл унта халӗ сахалтарах пулать; Мерцалова вара хӑй ӗҫне акӑ часах хӑнӑхса ҫитӗ те, ӑна Вера Павловна пулӑшӑвӗ кирлӗ те пулмӗ.

Вера Павловна, возвратившись в Петербург, увидела, что если и нужно ей бывать в этой швейной, то разве изредка, ненадолго; что если она продолжает бывать там почти каждый день, то, собственно, потому только, что ее влечет туда ее привязанность и что там встречает ее привязанность; может быть, на несколько времени еще и не вовсе бесполезны ее посещения, все-таки Мерцалова еще находит иногда нужным советоваться с нею; но это берет так мало времени и бывает все реже; а скоро Мерцалова приобретет столько опытности, что вовсе перестанет нуждаться в Вере Павловне.

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах та ҫитӗ ӗнтӗ.

Но довольно.

XXV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Выҫӑхса ҫитӗ те кӗҫех каялла пирӗн пата таврӑнӗ, тетӗп эп.

Изголодается, вернется к нам сюда…

Застава хыҫне // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 75–89 стр.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed