Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

патӑм (тĕпĕ: пар) more information about the word form can be found here.
Эпӗ леш икӗ лашана яла леҫсе памарӑм, усӑ курма патӑм, апат-ҫимӗҫсемшӗн…

Я тех двух лошадей не довел в деревню, а внаем сдал, за продукты…

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Ирхине, мирлешнӗ хыҫҫӑн, эпӗ ӑна Трухачевские пула кӗвӗҫни ҫинчен каласа патӑм.

Утром, когда после примирения я признался ей, что ревновал ее к Трухачевскому.

XXII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Эпӗ музыкӑна питӗ юрататтӑм та вӗсене хӗрхентӗм, Трухачевские пюпитра лайӑхрах ларта-ларта патӑм, нота страницисене уҫса тӑтӑм.

Я очень любил музыку и сочувствовал их игре, устраивал ему пюпитр, переворачивал страницы.

XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Унпа калаҫма та мана темӗнле ҫӑмӑл марччӗ: эпӗ вӑл е хам каланӑ кашни сӑмахах асӑрхаса пытӑм, ҫав кашни сӑмахах хӑйне майлӑ тарӑн шухӑш патӑм.

Что-то было напряженное в моих отношениях с ним: я замечал всякое слово, выражение, сказанное им или мною, и приписывал им важность.

XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Анчах тӗлӗнмелле, темшӗн, темӗнле ӑнланмалла мар вӑй пулӑшнипе эпӗ ӑна хам патӑмран аяккалла сирме пултараймарӑм, пачах та урӑхла — ҫывӑхланма ҫеҫ май патӑм.

Но, странное дело, какая-то странная, роковая сила влекла меня к тому, чтобы не оттолкнуть его, не удалить, а, напротив, приблизить.

XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Пирӗн хушӑра чӑтма ҫук тарӑн, тӗпсӗр вар пулнӑ, (кун ҫинчен сире каласа патӑм), эпир пӗр-пӗрне кураймасӑр пурӑннӑ, ҫавӑн пек пурнӑҫра кризис тума пӗрремӗш йӳтӗмех, сӑлтавах ҫителӗклӗ пулнӑ.

Жежду нами была та страшная пучина, о которой я вам говорил, то страшное напряжение взаимной ненависти друг к другу, при которой первого повода было достаточно для произведения кризиса.

XIX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Эпӗ вӗсене мӗнпур пурлӑха патӑм, вӗсем мана ачасене памарӗҫ.

Я им отдал состояние, а их они мне не дали.

XV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Эпе хамӑн пиҫиххи шал енчен вӑрттӑн укҫана кӑларса илтӗм те, ҫирӗмшер долларлӑ хӗрӗх хут-укҫа шутласа патӑм.

Я достал из своего потайного пояса деньги и отсчитал сорок бумажек по двадцать долларов.

Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.

Эпӗ ӑна ставка лартмалӑх пӗр ывӑҫ вак укҫа ывӑҫласа патӑм, вӑл выляса илесрен шикленсе мар, ҫук; пысӑкрах сум хурса панине курсан, эпӗ шарика хамран выляса ямалла ниепле те ҫапма пултараймастӑп, алӑ ҫӗкленмест, пӳрнесем хирӗҫеҫҫӗ.

Я дал ему горсть фальшивой монеты для ставок и оставил себе такую же горсть в специальном кармане, чтобы выплачивать его выигрыш; нет, не то чтобы я не доверял ему: просто я не могу направлять шарик на проигрыш, когда вижу, что ставят настоящие деньги, рука не поднимается, пальцы бастуют.

Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.

Эпӗ ӑна хам ӗҫ ҫинчен пӗтӗмпех каласа патӑм та, вӑл халь тесен халь манпа ӗҫе тухса кайма хатӗр тӑнине пӗлтӗм.

Я рассказал ему все мое дело и увидел, что он готов хоть сейчас.

Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.

— Эпӗ ӑна йӑлтах каласа патӑм, — пӗлтерчӗ Ерофей Кузьмич.

— Я все обсказал ему, — доложил Ерофей Кузьмич.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ну, пурне те каласа патӑм пулас!

Ну, вроде все рассказал!

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Патӑм!

— Дал!

XII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ҫынсем палласа ан илччӗр тесе эпӗ ӑна усси ӳстерме канаш патӑм, килӗшмест.

— Я ему дал совет, чтобы люди не признали, отрастить усы, не соглашается.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Тырра эпӗ распискӑсемпе валеҫсе патӑм — ҫав распискӑсем мана хӑтарчӗҫ те ӗнтӗ.

— Хлеб я раздавал по распискам — вот они-то меня и выручили.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эпӗ унта пултӑм ӗнтӗ, каласа патӑм, паллаштартӑм…

— Я дважды там был, докладывал, ознакомил…

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Яра патӑм!

Дал деру!

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Эпӗ ҫавӑн пек приказ патӑм.

— Это я дал такой приказ.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Эп вӗсене мӗн пулни-иртнине каласа патӑм та хайхи, ыйтатӑп: «Ӑҫта илсе каятӑр эсир ӑна: тӑварламашкӑн-и? тетӗп. — Парӑр-ха, сӑнаса пӑхам: чунӗсем ҫирӗп лараҫҫӗ-и вӗсен?» — тетӗп.

Я им рассказал, что произошло, и спрашиваю: «Куда вы его ведете: солить? говорю. — Дайте-ка, испытаю: крепко ли сидит у них душа?» — говорю.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Эпӗ те ӑна пӗр-ик хутчен парне ярса патӑм, унтанпа вара урӑх тӗл пулаймарӑмӑр…

Я тоже раз-другой что-то посылал ему, но больше мы не виделись.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed