Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Унран (тĕпĕ: ун) more information about the word form can be found here.
Эпӗ вӑл ҫав вӑхӑтра бандитсемпе мӗнле ҫапӑҫнине, вӗсем хушшинче унталла та кунталла сикнине, сылтӑмалла та сулахаялла ҫапнине, бандитсем унран хӑраса ӳксе тарнине хам куҫпа курнӑ пекех курса тӑтӑм.

Сейчас он бьется с бандитами, раздавая удары направо и налево, бандиты убегают от него в разные стороны, я ясно представил это себе.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Унран халӗ те тар шӑрши кӗрет тата ун ҫинче пульӑсем тивнипе пулнӑ шӑтӑксем курӑнаҫҫӗ».

От него пахло порохом и видны были пробоины от пуль.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эп унран йӗрӗнме пуҫларӑм, ун аллинченчен вӗҫерӗнме тӑрӑшса, кӑшкӑра илтӗм.

Мне стало противно, я начал вырываться и крикнул.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Арҫын унран уйрӑлчӗ те, хушшипе хӑйне хром атӑ кунчинчен ҫапа-ҫапа, пасар тӑрӑх утса кайрӗ.

Дядька отошел и побрел по базару, похлестывая плетью по голенищам сапог.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ унран икӗ рак илтӗм те Васька ҫине чалӑшшӑн пӑхрӑм.

Машинально я принял от нее двух раков и покосился на Ваську.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Вӑл кунта мӗн туни ҫинчен эпӗ халех унран германилле ыйтса пӗлетӗп-ха, — терӗ те Илюха, германец патнелле утса кайрӗ.

— Сейчас я спрошу у него по-германски, что он здесь делает, — сказал Илюха и пошел к германцу.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Акӑ сана хирӗҫ шурӑ пӗлӗт шӑвать, эсӗ унран айӑккӑн пӑрӑнса иртетӗн е пӗлӗт ҫине урусемпе пусса тӑратӑн та хыттӑн кӑшкӑратӑн: «Юлташсем, эпӗ юлташ!»

Вот движется навстречу белое облако, ты облетаешь его стороной или становишься на облако ногами и громко кричишь: «Товарищи, я товарищ!»

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ӑна аван ҫав — вӑл патша вӑхӑтӗнчех чиркӳ прихочӗн шкулӗнче вӗреннӗ, анчах манӑн Витькӑран кая юлассӑм килмерӗ, эпе унран а кая мар ҫырма тӑрӑшрӑм.

Ему было хорошо: он еще при царе учился в приходской школе, но мне не хотелось уступать Витьке, я старался написать не хуже его.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Унран пӗтӗмпех революци сывлӑшӗ ҫапса тӑрать: тумтирӗнчен те, картузӗ ҫинчи хӑювӗнчен те; хӑйӗнчен те пачах урӑхла шӑршӑ — тарпа сӑран шӑрши кӗрет.

От него пахло как-то особенно порохом и кожей.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пӗри — ҫивӗч куҫлӑ, уссийӗ те шӑтман йӗкӗт, тепри унран аслӑрах.

Один безусый паренек с озорными глазами, второй постарше.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ленин юнашарах выртать, унран ҫумӑрпа курӑк шӑрши ҫапать.

Ленин улегся рядом, от него повеяло запахами дождя и мокрых трав.

18 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Ленин виҫесӗр хӑпартланса кайса хавхаланнине нихҫан та юратман, хӑранӑ вӑл унран тата ҫавнашкал йӑларан яланах хӑпма тӑрӑшнӑ.

Он не любил патетики, побаивался ее и всегда старался ее избегать.

15 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Ӑна каллех броневик ҫинче тӑнӑ пек, ун умӗнче каллех миллионшар куҫ пулнӑ пек туйӑнчӗ; анчах ҫав куҫсем ӗнтӗ савӑнса-хӗпӗртесе, шанса-ӗмӗтленсе пӑхнинчен ытла унран: «Мӗн калатӑн эсӗ пире? мӗн тума пултаратӑн пирӗншӗн? ҫӑлайӑн-и пире чухӑнлӑхпа суккӑрлӑх тамӑкӗнчен? ӑҫталла каймалла пирӗн? кала, пӗлетӗн пулсан», — тесе ҫирӗппӗн ыйтаҫҫӗ пек.

ему казалось, что он снова стоит на броневике и перед ним миллионы уже не восторженных, а строгих глаз, устремленных на него не с ликованием и надеждой, а скорее с вопросом: «Что ты нам скажешь? что ты можешь для нас сделать? вырвешь ли ты нас из бедности и слепоты? куда нам идти? скажи, если знаешь!»

15 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Нимӗн те юлман унран.

Ничего от нее не осталось.

12 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Ленина хӑнӑхса ҫитнӗ хыҫҫӑн (вӑл шӳтлеме-кулма юратакан, вӑр-вар та питӗ уҫӑ кӑмӑллӑ ҫын пулнине кура) Надежда Кондратьевнӑн ӑна влаҫсем тытасшӑн хыпӑннине, унӑн йӗрӗ ҫине ӳксе тесе, пиншер этем вӗткеленсе ҫӳренине ӗненесси те килмерӗ, вӗсене вара унран, тӗпрен илсен, сарайӑн ҫӳхе стени ҫеҫ уйӑрса тӑчӗ.

Привыкнув к Ленину, Надежда Кондратьевна с трудом верила (настолько был он смешлив, оживлен и любезен), что за ним погоня, что тысячи людей рыщут, отыскивая его след, и их отделяет от него, в сущности, только тонкая стенка сарая.

8 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

— Питӗ лайӑх, апла ыран унран татах тепӗр статья парса яратӑп.

— Очень хорошо, с ней я отошлю еще одну статью.

7 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

— Революцине час тӑватпӑр-и, Владимир Ильич? — ыйтрӗ унран Емельянов.

Потом Емельянов спросил: — А скоро мы сделаем революцию, Владимир Ильич?

3 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Анчах та вӑл лайӑх каччӑ, йӗркеллех пулсан унран тулкки пулать, кун пирки эпӗ пачах та иккӗленместӗп.

Но он парень что надо, и, если он будет жив-здоров, из него выйдет толк, это уж как пить дать!

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Мӗншӗн тесен Эмиле курсассӑнах савӑнӑҫлӑн ҫихӗрсе ун патнелле вирхӗннӗ, унран пӗр утӑм юлмасӑр ҫӳренӗ.

Потому что, стоило ему завидеть Эмиля, он кидался к нему как ошалелый, пронзительно, радостно хрюкая, и не отходил от Эмиля ни на шаг.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эпӗ унран: сирӗн ҫӗршывра пулман япала ҫинчен каласа парас йӑла пур-и вара? тесе ыйтрӑм.

Я спросил его: разве у него на родине существует обычай говорить то, чего нет?

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed