Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тавӑрчӗ (тĕпĕ: тавӑр) more information about the word form can be found here.
— Кӑна казаксем аппаланнӑ, — тавӑрчӗ Ерошка.

— Это казаки баловались, — отвечал Ерошка.

XLII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Мӗншӗн юратас мар-ха, эсӗ чӑлах мар вӗт! — тавӑрчӗ Марьяна, хӑйӗн хыткан аллисемпе Оленин аллисене кулкаласа чӑмӑртаса.

— Отчего же тебя не любить, ты не кривой! — отвечала Марьяна, смеясь и сжимая в своих жестких руках его руки.

XXXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Улталӑн, илмӗн, — тавӑрчӗ хӗр хавассӑн та лӑпкӑн.

— Обманешь, не возьмешь, — отвечала она весело и спокойно.

XXXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Манӑн мӗн каламалли! — тавӑрчӗ Марьяна.

— Что мне говорить! — отвечала Марьяна.

XXXIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Халех пыраҫҫӗ, — тавӑрчӗ Белецкий.

— Сейчас придут, — отвечал Белецкий.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Хӗрсем мӗн тӑваҫҫӗ, — тавӑрчӗ Устенька, — эпӗ киле каятӑп, Марьянка та пирӗн пата пырасшӑнччӗ.

— Как девки хотят, — отвечала Устенька, — а я домой пойду, и Марьянка хотела к нам прийти.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Калӑп, — тавӑрчӗ, — паян калӑп.

— Скажу, — ответила она, — нынче скажу.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ара, — татӑклӑн та сиввӗн тавӑрчӗ Оленин.

— Да, — решительно и сухо отвечал Оленин.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Юрататӑн эппин! — кулса тавӑрчӗ Лукашка.

— То-то люблю! — отвечал, смеясь, Лукашка.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Асамҫӑ! — кӗскен тавӑрчӗ Лукашка.

— Колдун! — коротко ответил Лукашка.

XXXVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Назаркӑпа пӗрер каҫ уҫӑлса ҫӳреме вӗҫтерсе ҫитрӗмӗр, — тавӑрчӗ Лукашка, пушшипе лашине хӑмсаркаланӑ май хӗрсем ҫинелле пырса кӗрсе.

— С Назаркой на ночку погулять прилетели, — отвечал Лукашка, замахиваясь плетью на лошадь и наезжая да девок.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Эсӗ шутларӑн вӗт, мучи, мӗн ыйтатӑн, — тавӑрчӗ Лукашка, тепӗр еннерех пӑрӑнса.

— А ты небось считал, дедука, что спрашиваешь, — отвечал Лукашка, отворачиваясь.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Калӑп, тем тесен те калӑп, халь те тепӗр хут калатӑп», — тавӑрчӗ ӑна шалти сасӑ.

Скажу, наверно скажу и теперь повторю», — ответил ему внутренний голос.

XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ӗҫетӗп ҫав, — тавӑрчӗ Оленин, вара ӑна темшӗн намӑс та мар пулса кайрӗ.

— Да, гуляю, — отвечал он, и ему отчего-то стыдно стало и неловко.

XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Эпир хатӗр, — тавӑрчӗ карчӑк ним пулман пек лӑпкӑн, ҫут тӗнчере Оленин пулман тата ҫук пекех.

Мы готовы, — отвечала старуха просто, спокойно, как будто Оленина не было и нет на свете.

XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ҫук, эпӗ пуҫа тирпейлемен, — тавӑрчӗ хӗр.

— Не, я простоголовая, — ответила девка.

XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Мӗн кулмалли пур унта! — тавӑрчӗ Марьяна, анчах унӑн куҫӗсем Оленин унран кулманнине, вӑл епле ҫирӗп пӗлни ҫинчен каларӗҫ.

Что смеяться-то! — отвечала Марьяна, но взгляд ее говорил, как твердо она знала, что он не смеялся.

XXXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ахалех, суеҫтерет пуҫне мӗн килнине, — тавӑрчӗ Устенька.

— А так, врет, что на ум взбрело, — отвечала Устенька.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ан тив, ҫӳретӗр ыттисем патне, — мӑнкӑмӑллӑн тавӑрчӗ Марьяна.

— Пускай к другим ходит, — гордо ответила Марьяна.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Эпӗ пӗрре сӑмах каланӑ-тӑк, ҫитет! — Чул пек ҫирӗп, — тавӑрчӗ Марьяна.

Я раз слово сказала, и будет! — Твердо, как камень, — серьезно отвечала Марьяна.

XXX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:

Menu

 

Statistics

...more detailed