Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑмака the word is in our database.

кӑмака (тĕпĕ: кӑмака) more information about the word form can be found here.

Мастерскойӗнче сивӗ, шӑнса кӳтнӗ пӳрнесем кӑранташа та аран тыткалаҫҫӗ, пӗчӗк кӑмака та нимӗн те ӑшӑтмасть, ҫавӑнпа ниепле те ӑшӑнаймастӑн.
Холодная мастерская, окоченевшие пальцы плохо держат карандаш, печурка ничего не греет, никак не можешь согреться.

10. Улмуҫҫи // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Ирӗксӗртен тенӗ пек амаланса ҫунма пуҫланӑ ҫулӑм ҫине пӑхса вӑл кӑмака умӗнчех ларнӑ.
И сидела перед печуркой, смотря в ее низкий, неохотно разгорающийся огонь.

9. Ҫемье // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Пӳлӗме кӗрсенех вӑл, пӗчӗк кӑмака патне пырса, шӑнса кӑвакарса кайнӑ аллисене ӑшӑтма тытӑннӑ.
Вошла в комнату, прошла к маленькой печурке и стала греть озябшие маленькие посиневшие руки.

Аня, тутӑр пӗркеннӗскер, ӑшӑ кӑмака ҫумне тӗреннӗ.
Аня, закутавшись в платок, прислонилась к теплой печке.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пӗр вуник ҫулхи ача, тин кӑна ыйхӑран вӑраннӑскер, куҫӗсене аллипе сӑтӑркаласа, кӑмака хыҫӗнчен тухрӗ.
Из-за печки вылез взъерошенный паренек лет двенадцати, протирая рукой заспанные глаза.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Павел Николаевич, вӑрмантан пӗр хулхушши ҫатрака йӑтса килсе, кӑмака хутса ячӗ.
Павел Николаевич принес из леса охапку дров, затопил печку.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ирхине Якурккапа Ҫеруш вара Чекалинсем патне пынӑ чухне Марья Петровна, ҫав тери хытӑ кулянса ӳкнӗскер, ҫара пуҫӑнах, макӑра-макӑра кӑмака хутатчӗ, Николай Осипович, пуҫне кӑкӑрӗ ҫинелле салхуллӑн чиксе, кӗпе тӳмисене вӗҫертсе янипех сак ҫинче шухӑша кайса ларатчӗ.
Когда Егорушка и Серега пришли утром к старикам Чекалиным, Марья Петровна суетливо топила печку, а Николай Осипович в расстегнутой рубашке сидел на лавке, безжизненно опустив голову на грудь.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Халӗ ӗнтӗ вӑл пирӗн майлӑ та, лешсем майлӑ та ӗҫлет, — терӗ Матюшкин, ӗҫме-ҫиме тата вӗри кӑмака ҫинче ҫывӑрма май килнӗшӗн хӗпӗртенӗскер.
Будет он теперь служить и вашим и нашим, — рассуждал Матюшкин, очень довольный, что удалось выпить, хорошо закусить и поспать на горячен печке.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Кӑмака хутать пулӗ-ха.
Наверно, Саша топит теперь печку.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Саша, кӑмака патӗнчен чӳрече патне чупса пырса, сак ҫине хӑпарса тӑчӗ.
Caшa стремительно бросился от печки к окну, вскочил на лавку.

Унччен те пулмарӗ гранатӑна полицайсем ҫинелле вӑркӑнтарчӗ, хӑй кӑмака хыҫнелле сирпӗнчӗ.
И, швырнув ее в полицаев, спрятался за печку.

Кӗсьене пӗр гранатине чикме Саша чиперех ӗлкӗрчӗ, тепри кӑмака ҫинчех, тутӑр ҫӗтӗкӗсем хушшине выртса юлнӑ.
Саша успел сунуть в карман гранату, другая осталась где-то в тряпье на печке.

Саша кӑмака патне, гранатӑсем выртнӑ ҫӗре сиксе ӳкрӗ.
Саша — к печке, где лежали гранаты.

Анчах кӑмака хутма иртерех-ха.
Но топить печь еще рано.

— Ирхине кӑмака хутас пулсан, — ӑнлантарчӗ вӑл ачасене: — мӑръерен тухакан тӗтӗме асӑрхама пултараҫҫӗ.
— Топить печку рано, — объяснил он ребятам, — дым из трубы могут заметить.

Шывӗ унӑн витререх ларать, типӗ вутӑ та кӑмака умӗнче ҫителӗклех выртать.
Вода в ведре у него была, сухие дрова лежали под шестком.

— Тен, кӑмака хутса ӑшӑтас мар-и сан валли? — кӑмӑллӑн сӗнчӗ Якуркка.
— Может быть, тебе печку истопить? — услужливо предлагал Егорушка.

Ҫак кунсенче Саша тӑраниччен ҫывӑрчӗ, ӑшӑ кӑмака ҫинче ӑшӑнчӗ.
За эти дни Саша вволю выспался, отогрелся на теплой печке.

Ыйхӑ килнӗ пирки Саша пӗтӗмпех ӗнтӗркесе ҫитрӗ, вут ҫунса пӗтессине аран-аран кӗтсе илчӗ — тӳрех кӑмака ҫине хӑпарса выртрӗ.
С трудом дождавшись, когда прогорят дрова — так неудержимо клонило ко сну, — Саша забрался на печку.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫӗрле Саша вут хутса ҫунтарчӗ, кӑмака умӗнче пукан ҫинче ӑшӑнса ларчӗ.
Ночью Саша затопил печь, присидел на стуле у печки.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Corpus of the Chuvash language

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Menu

Statistics